Proverbs 7

Сину мій, бережи ти слова мої, мої ж заповіді заховай при собі,
ای فرزندم، هرچه می‌گویم به‌خاطر بسپار و هرگز فراموش نکن
бережи мої заповіді та й живи, а наука моя немов в очах твоїх та зіниця,
هرچه می‌گویم انجام بده تا زنده بمانی. تعالیم مرا مانند چشم خودت محافظت کن.
прив'яжи їх на пальцях своїх, напиши на таблиці тій серця свого!
آنها را حفظ کن و بر قلبت بنویس.
На мудрість скажи: Ти сестра моя! а розум назви: Мій довірений!
حکمت را خواهر خود محسوب کن و بینش را مانند نزدیکترین دوست خود بدان.
щоб тебе стерегти від блудниці, від чужинки, що мовить м'якенькі слова.
آنها تو را از زن شوهردار و از سخنان تملّق‌آمیز آنها دور می‌کنند.
Бо я визирав був в вікно свого дому, через ґрати мого вікна,
یک روز از پنجرهٔ اتاقم به بیرون نگاه می‌کردم.
і приглядавсь до невіж, розглядався між молоддю. І юнак ось, позбавлений розуму,
در بین جوانان بی‌تجربه، جوان احمقی را دیدم که در موقع تاریک شدن هوا، در کوچه‌ای به طرف خانهٔ زنی می‌رفت.
проходив по ринку при розі його, і ступив по дорозі до дому її,
در بین جوانان بی‌تجربه، جوان احمقی را دیدم که در موقع تاریک شدن هوا، در کوچه‌ای به طرف خانهٔ زنی می‌رفت.
коли вітерець повівав був увечорі дня, у темряві ночі та мороку.
در بین جوانان بی‌تجربه، جوان احمقی را دیدم که در موقع تاریک شدن هوا، در کوچه‌ای به طرف خانهٔ زنی می‌رفت.
Аж ось жінка в убранні блудниці назустріч йому, із серцем підступним,
آن زن به طرف او آمد. لباس زنان هرزه را پوشیده بود و نقشه‌های پلیدی در سر داشت.
галаслива та непогамована, її ноги у домі своїм не бувають:
زنِ گستاخ و بی‌حیایی بود، از آن زنهایی که همیشه در خیابانها گردش می‌کنند و یا در گوشهٔ خیابانها و کوچه و بازارها می‌ایستند.
раз на вулиці, раз на майданах, і при кожному розі чатує вона...
زنِ گستاخ و بی‌حیایی بود، از آن زنهایی که همیشه در خیابانها گردش می‌کنند و یا در گوشهٔ خیابانها و کوچه و بازارها می‌ایستند.
І вхопила вона його міцно та й поцілувала його, безсоромним зробила обличчя своє та й сказала йому:
دستهایش را به گردن آن جوان انداخت او را بوسید و با نگاهی شرم آور گفت:
У мене тепер мирні жертви, виповнила я сьогодні обіти свої!
«امروز نذر خود را ادا کرده، قربانی نموده‌ام و از گوشت آن غذا پخته‌ام.
Тому то я вийшла назустріч тобі, пошукати обличчя твого, і знайшла я тебе!
پس بیرون آمده دنبال تو می‌گشتم. خواستم تو را پیدا کنم و حالا پیدایت کردم.
Килимами я вистелила своє ложе, тканинами різних кольорів з єгипетського полотна,
رختخواب خود را با پارچه‌های ابریشمی رنگارنگ مصری پوشانیده‌ام
постелю свою я посипала миррою, алоєм та цинамоном...
و با بهترین عطرهای خوشبو آن را معطّر کرده‌ام.
Ходи ж, аж до ранку впиватися будем коханням, любов'ю натішимось ми!
بیا برویم تا صبح عشق‌بازی کنیم و در آغوش هم لذّت ببریم،
Бо вдома нема чоловіка, пішов у далеку дорогу:
شوهرم در خانه نیست و به سفر درازی رفته‌است.
вузлик срібла він узяв в свою руку, хіба на день повні поверне до дому свого...
پول زیادی با خود برده و تا دو هفته دیگر برنمی‌گردد.»
Прихилила його велемовством своїм, облесливістю своїх губ його звабила,
سرانجام با زبان چرب و نرم و با چاپلوسی او را فریب داد.
він раптом за нею пішов, немов віл, до зарізу проваджений, і немов пес, що ведуть його на ланцюгу до ув'язнення,
ناگهان او مثل گاوی که به کشتارگاه می‌رود
як той птах, поспішає до сітки, і не знає, що це на життя його пастка...
و مانند آهویی که خرامان به سوی تله پیش می‌رود تا تیری به قلبش زده شود و مانند پرنده‌ای که به طرف دام می‌رود، به دنبال آن زن به راه افتاد و نمی‌دانست که زندگی او در خطر است.
А тепер, мої діти, мене ви послухайте, і на слова моїх уст уважайте:
پس ای پسران من توجّه کنید و به سخنان من گوش بدهید:
Хай не збочує серце твоє на дороги її, не блукай ти стежками її,
نگذارید چنین زنی قلب شما را اسیر کند. به دنبال او نروید.
бо вона багатьох уже трупами кинула, і численні всі, нею забиті!
او مردان زیادی را بیچاره کرده و عدّهٔ بی‌شماری را به مرگ کشانده است.
Її дім до шеолу дороги, що провадять до смертних кімнат...
اگر به خانهٔ چنین زنانی بروی در راه دنیای مردگان هستی و این راه، کوتاهترین راه مرگ و نابودی است.