Proverbs 26

Як літом той сніг, і як дощ у жнива, так не лицює глупцеві пошана.

احترام گذاشتن به افراد نادان، مانند بارش برف در تابستان یا باران در فصل درو است.

Як пташка літає, як ластівка лине, так невинне прокляття не сповниться.

نفرین، اگر مستحق آن نباشی، صدمه‌ای به تو نمی‌رساند؛ بلکه مانند پرنده‌ای است که به هر طرف پرواز می‌کند و در جایی نمی‌نشیند.

Батіг на коня, оброть на осла, а різка на спину глупців.

شلاّق برای اسب، افسار برای الاغ و چوب برای تنبیه احمق است.

Нерозумному відповіді не давай за нерозум його, щоб і ти не став рівний йому.

کسی‌که به سؤال احمقانه جواب بدهد، مانند سؤال کنندهٔ آن احمق است.

Нерозумному відповідь дай за безумством його, щоб він в очах своїх не став мудрим.

به سؤال احمقانه، باید جواب احمقانه داد تا سؤال کننده فکر نکند که عاقل است.

Хто через глупця посилає слова, той ноги собі обтинає, отруту він п'є.

کسی‌که توسط آدم احمق پیام می‌فرستد، مانند شخصی است که پای خود را قطع می‌کند و یا زهر می‌خورد.

Як волочаться ноги в кульгавого, так у безумних устах приповістка.

مَثَلی که از دهان شخص نادان بیرون می‌آید، مانند پای لنگ، سُست است.

Як прив'язувати камінь коштовний до пращі, так глупцеві пошану давати.

احترام گذاشتن به آدم احمق، مانند بستن سنگ به فلاخن کاری احمقانه است.

Як терен, що влізе у руку, отак приповістка в устах нерозумного.

مَثَلی که از دهان آدم احمق بیرون می‌آید، همچون خاری که به دست شخص احمق فرو می‌رود و او حس نمی‌کند، بی‌اثر است.

Як стрілець, що все ранить, так і той, хто наймає глупця, і наймає усяких прохожих.

کسی‌که آدم احمق را استخدام می‌کند، مانند تیراندازی است که هر رهگذری را مجروح می‌سازد.

Як вертається пес до своєї блювотини, так глупоту свою повторяє глупак.

شخص احمقی که حماقت خود را تکرار می‌کند، مانند سگی است که آن چه استفراغ کرده است، می‌خورد.

Чи ти бачив людину, що мудра в очах своїх? Більша надія глупцеві, ніж їй.

کسی‌که خودش را عاقل می‌پندارد، از یک احمق هم نادان‌تر است.

Лінивий говорить: Лев на дорозі! Лев на майдані!

آدم تنبل پای خود را از خانه بیرون نمی‌گذارد و می‌گوید: «شیر درّنده در کوچه هست!»

Двері обертаються на своєму чопі, а лінивий на ліжку своїм.

او مانند دری که بر پاشنهٔ خود می‌چرخد، در رخت خواب می‌غلتد و از آن جدا نمی‌شود.

Свою руку лінивий стромляє до миски, та піднести до рота її йому тяжко.

دست خود را به طرف بشقاب دراز می‌‌کند، امّا از فرط تنبلی لقمه را به دهان خود نمی‌گذارد.

Лінивий мудріший ув очах своїх за сімох, що відповідають розумно.

با این‌همه او خود را داناتر از هفت شخص عاقل می‌داند.

Пса за вуха хапає, хто, йдучи, устряває до сварки чужої.

کسی‌که در دعوایی دخالت می‌کند که مربوط به او نیست، مانند شخصی است که گوشهای سگ ولگردی را می‌گیرد.

Як той, хто вдає божевільного, кидає іскри, стріли та смерть,

شخصی که همسایهٔ خود را فریب بدهد و بعد به او بگوید که شوخی کرده است، مانند دیوانه‌ای است که به هر طرف آتش و تیرهای مرگبار پرتاب می‌کند.

так і людина, що обманює друга свого та каже: Таж це я жартую!...

شخصی که همسایهٔ خود را فریب بدهد و بعد به او بگوید که شوخی کرده است، مانند دیوانه‌ای است که به هر طرف آتش و تیرهای مرگبار پرتاب می‌کند.

З браку дров огонь гасне, а без пліткаря мовкне сварка.

اگر هیزم نباشد آتش خاموش می‌شود. اگر سخن‌چین نباشد، نزاع فرومی‌نشیند.

Вугілля для жару, а дрова огневі, а людина сварлива щоб сварку розпалювати.

همان‌طور که زغال و هیزم آتش را شعله‌ور می‌سازد، شخص ستیزه‌جو هم جنگ و دعوا بپا می‌کند.

Слова обмовника мов ті присмаки, й у нутро живота вони сходять.

حرفهای آدم سخن‌چین مانند لقمه‌های لذیذی است که با لذّت بلعیده می‌شوند.

Як срібло з жужелицею, на горшкові накладене, так полум'яні уста, а серце лихе,

سخنان شیرین و فریبنده، شرارت دل را پنهان می‌کند، درست مانند لعابی که ظرف گِلی را می‌پوشاند.

устами своїми маскується ворог, і ховає оману в своєму нутрі:

شخص کینه‌توز با حرفهای خود، کینهٔ دل خود را مخفی می‌کند،

коли він говорить лагідно не вір ти йому, бо в серці його сім огид!

امّا تو فریب حرفهای فریبندهٔ او را نخور، زیرا دلش پر از نفرت است.

Як ненависть прикрита оманою, її зло відкривається в зборі.

اگرچه نفرت خود را با حیله پنهان می‌کند، سرانجام خوی پلید او بر همه‌کس آشکار می‌گردد.

Хто яму копає, той в неї впаде, а хто котить каміння на нього воно повертається.

هرکسی که برای دیگران چاه بکند، خودش در آن می‌افتد. هر که سنگی را به طرف دیگران بغلتاند، آن سنگ برگشته و روی خود او می‌افتد.

Брехливий язик ненавидить своїх утискуваних, і уста гладенькі до згуби провадять.

زبان درغگو از مخاطبانش نفرت دارد و می‌خواهد به آنها آسیب برساند. سخنان ریاکار چیزی جز خرابی به بار نمی‌آورد.