Proverbs 5

Υιε μου, προσεχε εις την σοφιαν μου, κλινον το ωτιον σου εις την συνεσιν μου

Sine moj, čuj moju mudrost, prigni uho mojoj razboritosti

δια να τηρης φρονησιν και τα χειλη σου να φυλαττωσι γνωσιν.

da sačuvaš oprez, da ti usne zadrže znanje.

Διοτι τα χειλη της αλλοτριας γυναικος σταζουσιν ως κηρηθρα μελιτος, και ο ουρανισκος αυτης ειναι μαλακωτερος ελαιου

Jer s usana žene preljubnice kaplje med i nepce joj je glađe od ulja,

το τελος ομως αυτης ειναι πικρον ως αψινθιον, οξυ ως μαχαιρα διστομος.

ali je ona naposljetku gorka kao pelin, oštra kao dvosjekli mač.

Οι ποδες αυτης καταβαινουσιν εις θανατον τα βηματα αυτης καταντωσιν εις τον αδην.

Njene noge silaze k smrti, a koraci vode u Podzemlje.

δια να μη γνωρισης την οδον της ζωης, αι πορειαι αυτης ειναι αστατοι και ουχι ευδιαγνωστοι.

Ona ne pazi na put života, ne mari što su joj staze kolebljive.

Ακουσατε μου λοιπον τωρα, τεκνα, και μη αποστραφητε τους λογους του στοματος μου.

Zato me sada poslušaj, sine, i ne odstupaj od riječi mojih usta.

Απομακρυνον την οδον σου απ αυτης, και μη πλησιασης εις την θυραν του οικου αυτης,

Neka je put tvoj daleko od nje i ne približuj se vratima njezine kuće,

δια να μη δωσης την τιμην σου εις αλλους και τα ετη σου εις τους ανελεημονας

da drugima ne bi dao svoju slavu i okrutnima svoje godine;

δια να μη χορτασθωσι ξενοι απο της περιουσιας σου και οι κοποι σου ελθωσιν εις οικον αλλοτριου,

da se ne bi tuđinci nasitili tvoga dobra i da tvoja zaslužba ne ode u tuđu kuću;

και συ στεναζης εις τα εσχατα σου, οταν η σαρξ σου και το σωμα σου καταναλωθωσι,

da ne ridaš na koncu kad ti nestane tijela i puti

και λεγης, Πως εμισησα την παιδειαν, και η καρδια μου κατεφρονησε τους ελεγχους,

i da ne kažeš: "Oh, kako sam mrzio pouku i kako mi je srce preziralo ukor!

και δεν υπηκουσα εις την φωνην των διδασκοντων με, ουδε εκλινα το ωτιον μου εις τους νουθετουντας με.

I ne slušah glasa svojih učitelja, niti priklonih uho onima što me poučavahu.

Παρ ολιγον επεσον εις παν κακον, εν μεσω της συναξεως και της συναγωγης.

I umalo ne zapadoh u svako zlo, usred zbora i zajednice!"

Πινε υδατα εκ της δεξαμενης σου και πηγαζοντα εκ του φρεατος σου

Pij vodu iz svoje nakapnice i onu što teče iz tvoga studenca.

Ας εκχεωνται εξω αι πηγαι σου, και τα ρυακια των υδατων σου εις τας πλατειας

Moraju li se tvoji izvori razlijevati i tvoji potoci teći ulicama?

σου μονου ας ηναι αυτα, και ουχι ξενων μετα σου

Nego neka oni budu samo tvoji, a ne i tuđinaca koji su uza te.

η πηγη σου ας ηναι ευλογημενη και ευφραινου μετα της γυναικος της νεοτητος σου.

Neka je blagoslovljen izvor tvoj i raduj se sa ženom svoje mladosti:

Ας ηναι εις σε ως ελαφος ερασμια και δορκας κεχαριτωμενη ας σε ποτιζωσιν οι μαστοι αυτης εν παντι καιρω ευφραινου παντοτε εις την αγαπην αυτης.

neka ti je kao mila košuta i ljupka gazela, neka te grudi njene opajaju u svako doba, njezina ljubav zatravljuje bez prestanka!

Και δια τι, υιε μου, θελεις θελγεσθαι υπο ξενης και θελεις εναγκαλιζεσθαι κολπον αλλοτριας;

TÓa zašto bi se, sine moj, zanosio preljubnicom i grlio tuđinki njedra?

Διοτι του ανθρωπου αι οδοι ειναι ενωπιον των οφθαλμων του Κυριου, και σταθμιζει πασας τας πορειας αυτου.

Jer pred Jahvinim su očima čovjekovi putovi i on motri sve njegove staze.

Αι ιδιαι αυτου ανομιαι θελουσι συλλαβει τον ασεβη, και με τα σχοινια της αμαρτιας αυτου θελει σφιγγεσθαι.

Opakoga će uhvatiti njegova zloća i sapet će ga užad njegovih grijeha.

Ουτος θελει αποθανει απαιδευτος και εκ του πληθους της αφροσυνης αυτου θελει περιπλανασθαι.

Umrijet će jer nema pouke, propast će zbog svoje goleme gluposti.