Job 21

Eyüp şöyle yanıtladı:

Y RESPONDIÓ Job, y dijo:

“Sözümü dikkatle dinleyin, Bana verdiğiniz avuntu bu olsun.

Oíd atentamente mi palabra, Y sea esto vuestros consuelos.

Bırakın ben de konuşayım, Ben konuştuktan sonra alay edin.

Soportadme, y yo hablaré; Y después que hubiere hablado, escarneced.

“Yakınmam insana mı karşı? Niçin sabırsızlanmayayım?

¿Hablo yo á algún hombre? Y ¿por qué no se ha de angustiar mi espíritu?

Bana bakın da şaşın, Elinizi ağzınıza koyun.

Miradme, y espantaos, Y poned la mano sobre la boca.

Bunu düşündükçe içimi korku sarıyor, Bedenimi titreme alıyor.

Aun yo mismo, cuando me acuerdo, me asombro, Y toma temblor mi carne.

Kötüler niçin yaşıyor, Yaşlandıkça güçleri artıyor?

¿Por qué viven los impíos, Y se envejecen, y aun crecen en riquezas?

Çocukları sapasağlam çevrelerinde, Soyları gözlerinin önünde.

Su simiente con ellos, compuesta delante de ellos; Y sus renuevos delante de sus ojos.

Evleri güvenlik içinde, korkudan uzak, Tanrı’nın sopası onlara dokunmuyor.

Sus casas seguras de temor, Ni hay azote de Dios sobre ellos.

Boğalarının çiftleşmesi hiç boşa çıkmaz, İnekleri hep doğurur, hiç düşük yapmaz.

Sus vacas conciben, no abortan; Paren sus vacas, y no malogran su cría.

Çocuklarını sürü gibi salıverirler, Yavruları oynaşır.

Salen sus chiquitos como manada, Y sus hijos andan saltando.

Tef ve lir eşliğinde şarkı söyler, Ney sesiyle eğlenirler.

Al son de tamboril y cítara saltan, Y se huelgan al son del órgano.

Ömürlerini bolluk içinde geçirir, Esenlik içinde ölüler diyarına inerler.

Gastan sus días en bien, Y en un momento descienden á la sepultura.

Tanrı’ya, ‘Bizden uzak dur!’ derler, ‘Yolunu öğrenmek istemiyoruz.

Dicen pues á Dios: Apártate de nosotros, Que no queremos el conocimiento de tus caminos.

Her Şeye Gücü Yeten kim ki, O’na kulluk edelim? Ne kazancımız olur O’na dua etsek?’

¿Quién es el Todopoderoso, para que le sirvamos? ¿Y de qué nos aprovechará que oremos á él?

Ama zenginlikleri kendi ellerinde değil. Kötülerin öğüdü benden uzak olsun.

He aquí que su bien no está en manos de ellos: El consejo de los impíos lejos esté de mí.

“Kaç kez kötülerin kandili söndü, Başlarına felaket geldi, Tanrı öfkelendiğinde paylarına düşen kederi verdi?

¡Oh cuántas veces la lámpara de los impíos es apagada, Y viene sobre ellos su quebranto, Y Dios en su ira les reparte dolores!

Kaç kez rüzgarın sürüklediği saman gibi, Kasırganın uçurduğu saman çöpü gibi oldular?

Serán como la paja delante del viento, Y como el tamo que arrebata el torbellino.

‘Tanrı babaların cezasını çocuklarına çektirir’ diyorsunuz, Kendilerine çektirsin de bilsinler nasıl olduğunu.

Dios guardará para sus hijos su violencia; Y le dará su pago, para que conozca.

Yıkımlarını kendi gözleriyle görsünler, Her Şeye Gücü Yeten’in gazabını içsinler.

Verán sus ojos su quebranto, Y beberá de la ira del Todopoderoso.

Çünkü sayılı ayları sona erince Geride bıraktıkları aileleri için niye kaygı çeksinler?

Porque ¿qué deleite tendrá él de su casa después de sí, Siendo cortado el número de sus meses?

“En yüksektekileri bile yargılayan Tanrı’ya Kim akıl öğretebilir?

¿Enseñará alguien á Dios sabiduría, Juzgando él á los que están elevados?

Biri gücünün doruğunda ölür, Büsbütün rahat ve kaygısız.

Éste morirá en el vigor de su hermosura, todo quieto y pacífico.

Bedeni iyi beslenmiş, İlikleri dolu.

Sus colodras están llenas de leche, Y sus huesos serán regados de tuétano.

Ötekiyse acı içinde ölür, İyilik nedir hiç tatmamıştır.

Y estotro morirá en amargura de ánimo, Y no habiendo comido jamás con gusto.

Toprakta birlikte yatarlar, Üzerlerini kurt kaplar.

Igualmente yacerán ellos en el polvo, Y gusanos los cubrirán.

“Bakın, düşüncelerinizi, Bana zarar vermek için kurduğunuz düzenleri biliyorum.

He aquí, yo conozco vuestros pensamientos, Y las imaginaciones que contra mí forjáis.

‘Büyük adamın evi nerede?’ diyorsunuz, ‘Kötülerin çadırları nerede?’

Porque decís: ¿Qué es de la casa del príncipe, Y qué de la tienda de las moradas de los impíos?

Yolculara hiç sormadınız mı? Anlattıklarına kulak asmadınız mı?

¿No habéis preguntado á los que pasan por los caminos, Por cuyas señas no negaréis,

Felaket günü kötü insan esirgenir, Gazap günü ona kurtuluş yolu gösterilir.

Que el malo es reservado para el día de la destrucción? Presentados serán en el día de las iras.

Kim davranışını onun yüzüne vurur? Kim yaptığının karşılığını ona ödetir?

¿Quién le denunciará en su cara su camino? Y de lo que él hizo, ¿quién le dará el pago?

Mezarlığa taşınır, Kabri başında nöbet tutulur.

Porque llevado será él á los sepulcros, Y en el montón permanecerá.

Vadi toprağı tatlı gelir ona, Herkes ardından gider, Önüsıra gidenlerse sayısızdır.

Los terrones del valle le serán dulces; Y tras de él será llevado todo hombre, Y antes de él han ido innumerables.

“Boş laflarla beni nasıl avutursunuz? Yanıtlarınızdan çıkan tek sonuç yalandır.”

¿Cómo pues me consoláis en vano, Viniendo á parar vuestras respuestas en falacia?