Psalms 104

RAB’be övgüler sun, ey gönlüm! Ya RAB Tanrım, ne ulusun! Görkem ve yücelik kuşanmışsın,

Błogosław, duszo moja! Panu. Panie, Boże mój! wielceś jest wielmożnym; chwałę i ozdobę przyoblokłeś.

Bir kaftana bürünür gibi ışığa bürünmüşsün. Gökleri bir çadır gibi geren,

Przyodziałeś się światłością jako szatą; rozciągnąłeś niebiosa jako oponę.

Evini yukarıdaki sular üzerine kuran, Bulutları kendine savaş arabası yapan, Rüzgarın kanatları üzerinde gezen,

Któryś zasklepił na wodach pałace swoje; który używasz obłoków miasto wozów; który chodzisz na skrzydłach wiatrowych;

[] Rüzgarları kendine haberci, Yıldırımları hizmetkâr eden sensin.

Który czynisz duchy posłami swymi; ty czynisz sługi swe ogniem pałającym.

Yeryüzünü temeller üzerine kurdun, Asla sarsılmasın diye.

Ugruntowałeś ziemię na słupach jej, tak, że się nie poruszy na wieki wieczne.

Engini ona bir giysi gibi giydirdin, Sular dağların üzerinde durdu.

Przepaścią jako szatą przyodziałeś ją był, tak, że wody stały nad górami.

Sen kükreyince sular kaçtı, Göğü gürletince hemen çekildi.

Na zgromienie twojerozbiegły się, a na głos pogromu twego prędko zuciekały.

Dağları aşıp derelere aktı, Onlar için belirlediğin yerlere doğru.

Wstąpiły góry, zniżyły się doliny na miejsce, któreś im założył.

Bir sınır koydun önlerine, Geçmesinler, gelip yeryüzünü bir daha kaplamasınlar diye.

Zamierzyłeś im kres, aby go nie przestępowały, ani się wracały na okrycie ziemi.

Vadilerde fışkırttığın pınarlar, Dağların arasından akar.

Który wypuszczasz źródła po dolinach, aby płynęły między górami,

Bütün kır hayvanlarını suvarır, Yaban eşeklerinin susuzluğunu giderirler.

A napój dawały wszystkiemu zwierzowi polnemu; a z nich gaszą leśne osły pragnienie swoje.

Kuşlar yanlarında yuva kurar, Dalların arasında ötüşürler.

Przy nich mieszka ptastwo niebieskie, a z pośród gałązek głos wydaje.

Gökteki evinden dağları sularsın, Yeryüzü işlerinin meyvesine doyar.

Który pokrapiasz góry z pałaców swoich, aby się z owoców spraw twoich nasycała ziemia.

Hayvanlar için ot, İnsanların yararı için bitkiler yetiştirirsin; İnsanlar ekmeğini topraktan çıkarsın diye,

Za twoją sprawą rośnie trawa dla bydła, a zioła na pożytek człowieczy; ty wywodzisz chleb z ziemi:

Yüreklerini sevindiren şarabı, Yüzlerini güldüren zeytinyağını, Güçlerini artıran ekmeği hep sen verirsin.

I wino, które uwesela serce człowiecze, od którego się lśni twarz jako od oleju; i chleb, który zatrzymuje żywot ludzki.

RAB’bin ağaçları, Kendi diktiği Lübnan sedirleri suya doyar.

Nasycone bywają i drzewa Pańskie, i cedry Libanu, których nasadził;

Kuşlar orada yuva yapar, Leyleğin evi ise çamlardadır.

Na których ptaki gniazda swe mają, i bocian na jedlinach ma dom swój.

Yüksek dağlar dağ keçilerinin uğrağı, Kayalar kaya tavşanlarının sığınağıdır.

Góry wysokie dzikim kozom, a skały są ucieczką królikom.

Mevsimleri göstersin diye ayı, Batacağı zamanı bilen güneşi yarattın.

Uczynił miesiąc dla pewnych czasów, a słońce zna zachód swój.

Karartırsın ortalığı, gece olur, Başlar kıpırdamaya orman hayvanları.

Przywodzisz ciemność, i bywa noc, w którą wychodzą wszystkie zwierzęta leśne.

Genç aslan av peşinde kükrer, Tanrı’dan yiyecek ister.

Lwięta ryczą do łupu, i szukają od Boga pokarmu swego.

Güneş doğunca İnlerine çekilir, yatarlar.

Lecz gdy słońce wznijdzie, zaś się zgromadzają, i w jamach swoich kładą się.

İnsan işine gider, Akşama dek çalışmak için.

Tedy wychodzi człowiek do roboty swojej, i do pracy swojej aż do wieczora.

Ya RAB, ne çok eserin var! Hepsini bilgece yaptın; Yeryüzü yarattıklarınla dolu.

O jakoż wielkie są sprawy twoje, Panie! te wszystkie mądrześ uczynił, a napełniona jest ziemia bogactwem twojem.

İşte uçsuz bucaksız denizler, İçinde kaynaşan sayısız canlılar, Büyük küçük yaratıklar.

W morzu zaś wielkiem i bardzo szerokiem, tam są płazy, którym nie masz liczby, i zwierzęta małe i wielkie.

Orada gemiler dolaşır, İçinde oynaşsın diye yarattığın Livyatan da orada.

Po niem okręty przechodzą, i wieloryb, któregoś ty stworzył, aby w niem igrał.

Hepsi seni bekliyor, Yiyeceklerini zamanında veresin diye.

Wszystko to na cię oczekuje, abyś im dał pokarm czasu swego.

Sen verince onlar toplar, Sen elini açınca onlar iyiliğe doyar.

Gdy im dajesz, zbierają; gdy otwierasz rękę twoję, nasycone bywają dobremi rzeczami.

Yüzünü gizleyince dehşete kapılırlar, Soluklarını kesince ölüp toprak olurlar.

Lecz gdy ukrywasz oblicze twoje, trwożą sobą; gdy odbierasz ducha ich, giną, i w proch się swój obracają.

Ruhun’u gönderince var olurlar, Yeryüzüne yeni yaşam verirsin.

Gdy wysyłasz ducha twego, stworzone bywają, i odnawiasz oblicze ziemi.

RAB’bin görkemi sonsuza dek sürsün! Sevinsin RAB yaptıklarıyla!

Niechajże będzie chwała Pańska na wieki; niech się rozweseli Pan w sprawach swoich.

O bakınca yeryüzü titrer, O dokununca dağlar tüter.

On gdy wejrzy na ziemię, zadrży; dotknie się gór, a zakurzą się.

Ömrümce RAB’be ezgiler söyleyecek, Var oldukça Tanrım’ı ilahilerle öveceğim.

Będę śpiewał Panu za żywota mego; będę śpiewał Bogu memu, póki mię staje.

Düşüncem O’na hoş görünsün, Sevincim RAB olsun!

O nim będzie wdzięczna mowa moja, a ja się rozweselę w Panu.

Tükensin dünyadaki günahlılar, Yok olsun artık kötüler! RAB’be övgüler sun, ey gönlüm! RAB’be övgüler sunun!

Oby byli wytraceni grzesznicy z ziemi, a niezbożnych aby już nie było! Błogosław, duszo moja! Panu. Halleluja.