Proverbs 24

Kötülere imrenme, Onlarla birlikte olmayı isteme.

Nenásleduj lidí zlých, aniž žádej bývati s nimi.

Çünkü yürekleri zorbalık tasarlar, Dudakları belalardan söz eder.

Nebo o zhoubě přemýšlí srdce jejich, a rtové jejich o trápení mluví.

Ev bilgelikle yapılır, Akılla pekiştirilir.

Moudrostí vzdělán bývá dům, a rozumností upevněn.

Bilgi sayesinde odaları Her türlü değerli, güzel eşyayla dolar.

Skrze umění zajisté pokojové naplněni bývají všelijakým zbožím drahým a utěšeným.

Bilgelik güçten, Bilgi kaba kuvvetten üstündür.

Muž moudrý jest silný, a muž umělý přidává síly.

Savaşmak için yöntem, Zafer kazanmak için birçok danışman gerekli.

Nebo skrze rady opatrné svedeš bitvu, a vysvobození skrze množství rádců.

Ahmak için bilgelik ulaşılamayacak kadar yüksektir, Kent kurulunda ağzını açamaz.

Vysoké jsou bláznu moudrosti; v bráně neotevře úst svých.

Kötülük tasarlayan kişi Düzenbaz olarak bilinecektir.

Kdo myslí zle činiti, toho nešlechetným nazovou.

Ahmakça tasarılar günahtır, Alaycı kişiden herkes iğrenir.

Zlé myšlení blázna jest hřích, a ohavnost lidská posměvač.

Sıkıntılı günde cesaretini yitirirsen, Gücün kıt demektir.

Budeš-li se lenovati ve dni ssoužení, špatná bude síla tvá.

Ölüm tehlikesi içinde olanları kurtar, Ölmek üzere olanları esirge.

Vytrhuj jaté k smrti; nebo od těch, ješto se chýlí k zabití, což bys se zdržel?

“İşte bunu bilmiyordum” desen de, İnsanın yüreğindekini bilen sezmez mi? Senin canını koruyan anlamaz mı? Ödetmez mi herkese yaptığını?

Díš-li: Aj, nevěděli jsme o tom: zdaliž ten, jenž zpytuje srdce, nerozumí, a ten, kterýž jest strážce duše tvé, nezná, a neodplatí každému podlé skutků jeho?

Oğlum, bal ye, çünkü iyidir, Süzme bal damağa tatlı gelir.

Synu můj, jez med, nebo dobrý jest, a plást sladký dásním tvým.

Bilgelik de canın için öyledir, bilmiş ol. Bilgeliği bulursan bir geleceğin olur Ve umudun boşa çıkmaz.

Tak umění moudrosti duši tvé. Jestliže ji najdeš, onať bude mzda, a naděje tvá nebude vyťata.

Ey kötü adam, doğru kişinin evine karşı pusuya yatma, Konutunu yıkmaya kalkma.

Nečiniž úkladů, ó bezbožníče, příbytku spravedlivého, a nekaz odpočinutí jeho.

Çünkü doğru kişi yedi kez düşse yine kalkar, Ama kötüler felakette yıkılır.

Nebo ač sedmkrát padá spravedlivý, však zase povstává, bezbožníci pak padají ve zlém.

Düşmanın düşüşüne keyiflenme, Sendelemesine sevinme.

Když by padl nepřítel tvůj, neraduj se, a když by klesl, nechať nepléše srdce tvé,

Yoksa RAB görür ve hoşnut kalmaz Ve düşmanına duyduğu öfke yatışır.

Aby snad nepopatřil Hospodin, a nelíbilo by se to jemu, a odvrátil by od něho hněv svůj.

Kötülük edenlere kızıp üzülme, Onlara özenme.

Nehněvej se příčinou zlostníků, aniž následuj bezbožných.

Çünkü kötülerin geleceği yok, Çırası sönecek onların.

Nebo zlý nebude míti odplaty; svíce bezbožných zhasne.

Oğlum, RAB’be ve krala saygı göster, Onlara başkaldıranlarla arkadaşlık etme.

Boj se Hospodina, synu můj, i krále, a k neustavičným se nepřiměšuj.

Çünkü onlar ansızın felakete uğrar, İnsanın başına ne belalar getireceklerini kim bilir?

Nebo v náhle nastane bída jejich, a pomstu obou těch kdo zná?

Şunlar da bilgelerin sözleridir: Yargılarken yan tutmak iyi değildir.

Také i toto moudrým náleží: Přijímati osobu v soudu není dobré.

Kötüye, “Suçsuzsun” diyen yargıcı Halklar lanetler, uluslar kınar.

Toho, kdož říká bezbožnému: Spravedlivý jsi, klnouti budou lidé, a v ošklivost jej vezmou národové.

Ne mutlu suçluyu mahkûm edene! Herkes onu candan kutlar.

Ale kteříž kárají, budou potěšeni, a přijde na ně požehnání dobrého.

Dürüst yanıt Gerçek dostluğun işaretidir.

Bude líbati rty toho, kdož mluví slova pravá.

İlkin dışardaki işini bitirip tarlanı hazırla, Ondan sonra evini yap.

Nastroj vně dílo své, a sprav je sobě na poli; potom také vystavíš dům svůj.

Başkalarına karşı nedensiz tanıklık etme Ve dudaklarınla aldatma.

Nebývej svědkem všetečným proti bližnímu svému, aniž lahodně namlouvej rty svými.

“Bana yaptığını ben de ona yapacağım, Ödeteceğim bana yaptığını” deme.

Neříkej: Jakž mi učinil, tak mu učiním; odplatím muži tomu podlé skutku jeho.

Tembelin tarlasından, Sağduyudan yoksun kişinin bağından geçtiğimde

Přes pole muže lenivého šel jsem, a přes vinici člověka nemoudrého,

Her yanı dikenlerin, otların Kapladığını gördüm; Taş duvar da yıkılmıştı.

A aj, porostlo všudy trním, přikryly všecko kopřivy, a ohrada kamenná její byla zbořená.

Gördüklerimi derin derin düşündüm, Seyrettiklerimden ibret aldım.

A vida to, posoudil jsem toho; vida, vzal jsem to k výstraze.

[] “Biraz kestireyim, biraz uyuklayayım, Ellerimi kavuşturup şöyle bir uyuyayım” demeye kalmadan,

Maličko pospíš, maličko zdřímeš, maličko složíš ruce, abys poležel,

Yokluk bir haydut gibi, Yoksulluk bir akıncı gibi gelir üzerine.

V tom přijde jako pocestný chudoba tvá, a nouze tvá jako muž zbrojný.