Job 21

Eyüp şöyle yanıtladı:

Job progovori i reče:

“Sözümü dikkatle dinleyin, Bana verdiğiniz avuntu bu olsun.

"Slušajte, slušajte dobro što ću reći, utjehu mi takvu barem udijelite.

Bırakın ben de konuşayım, Ben konuştuktan sonra alay edin.

Otrpite da riječ jednu ja izrečem, kad završim, tad se rugajte slobodno.

“Yakınmam insana mı karşı? Niçin sabırsızlanmayayım?

Zar protiv čovjeka dižem ja optužbu? Kako da strpljenje onda ne izgubim?

Bana bakın da şaşın, Elinizi ağzınıza koyun.

Pogledajte na me: užas će vas spopast', rukom ćete svoja zakloniti usta;

Bunu düşündükçe içimi korku sarıyor, Bedenimi titreme alıyor.

pomislim li na to, prestravim se i sam i čitavim svojim tad protrnem tijelom.

Kötüler niçin yaşıyor, Yaşlandıkça güçleri artıyor?

Zašto na životu ostaju zlikovci i, što su stariji, moćniji bivaju?

Çocukları sapasağlam çevrelerinde, Soyları gözlerinin önünde.

Potomstvo njihovo s njima napreduje a izdanci im se množe pred očima.

Evleri güvenlik içinde, korkudan uzak, Tanrı’nın sopası onlara dokunmuyor.

Strah nikakav kuće njihove ne mori i šiba ih Božja ostavlja na miru.

Boğalarının çiftleşmesi hiç boşa çıkmaz, İnekleri hep doğurur, hiç düşük yapmaz.

Njihovi bikovi plode pouzdano, krave im se tele i ne jalove se.

Çocuklarını sürü gibi salıverirler, Yavruları oynaşır.

K'o jagnjad djeca im slobodno skakuću, veselo igraju njihovi sinovi.

Tef ve lir eşliğinde şarkı söyler, Ney sesiyle eğlenirler.

Oni pjevaju uz harfe i bubnjeve i vesele se uz zvukove svirale.

Ömürlerini bolluk içinde geçirir, Esenlik içinde ölüler diyarına inerler.

Dane svoje završavaju u sreći, u Podzemlje oni silaze spokojno.

Tanrı’ya, ‘Bizden uzak dur!’ derler, ‘Yolunu öğrenmek istemiyoruz.

A govorili su Bogu: 'Ostavi nas, ne želimo znati za tvoje putove!

Her Şeye Gücü Yeten kim ki, O’na kulluk edelim? Ne kazancımız olur O’na dua etsek?’

TÓa tko je Svesilni da njemu služimo i kakva nam korist da ga zazivamo?'

Ama zenginlikleri kendi ellerinde değil. Kötülerin öğüdü benden uzak olsun.

Zar svoju sreću u ruci ne imahu, makar do Njega ne drže ništa oni?

“Kaç kez kötülerin kandili söndü, Başlarına felaket geldi, Tanrı öfkelendiğinde paylarına düşen kederi verdi?

Zar se luč opakog kada ugasila? Zar se na njega oborila nesreća? Zar mu u gnjevu svom On skroji sudbinu?

Kaç kez rüzgarın sürüklediği saman gibi, Kasırganın uçurduğu saman çöpü gibi oldular?

Zar je kao slama na vjetru postao, kao pljeva koju vihor svud raznosi?

‘Tanrı babaların cezasını çocuklarına çektirir’ diyorsunuz, Kendilerine çektirsin de bilsinler nasıl olduğunu.

Hoće l' ga kaznit' Bog u njegovoj djeci? Ne, njega nek' kazni da sam to osjeti!

Yıkımlarını kendi gözleriyle görsünler, Her Şeye Gücü Yeten’in gazabını içsinler.

Vlastitim očima nek' rasap svoj vidi, neka se napije srdžbe Svesilnoga!

Çünkü sayılı ayları sona erince Geride bıraktıkları aileleri için niye kaygı çeksinler?

TÓa što poslije smrti on za dom svoj mari kad će se presjeć' niz njegovih mjeseci?

“En yüksektekileri bile yargılayan Tanrı’ya Kim akıl öğretebilir?

Ali tko će Boga učiti mudrosti, njega koji sudi najvišim bićima?

Biri gücünün doruğunda ölür, Büsbütün rahat ve kaygısız.

Jedan umire u punom blagostanju, bez briga ikakvih, u potpunom miru,

Bedeni iyi beslenmiş, İlikleri dolu.

bokova od pretiline otežalih i kostiju sočne moždine prepunih.

Ötekiyse acı içinde ölür, İyilik nedir hiç tatmamıştır.

A drugi umire s gorčinom u duši, nikad nikakve ne okusivši sreće.

Toprakta birlikte yatarlar, Üzerlerini kurt kaplar.

Obojica leže zajedno u prahu, crvi ih jednako prekrivaju oba.

“Bakın, düşüncelerinizi, Bana zarar vermek için kurduğunuz düzenleri biliyorum.

O, znam dobro kakve vaše su namjere, kakve zlosti protiv mene vi snujete.

‘Büyük adamın evi nerede?’ diyorsunuz, ‘Kötülerin çadırları nerede?’

Jer pitate: 'Gdje je kuća plemićeva, šator u kojem stanovahu opaki?'

Yolculara hiç sormadınız mı? Anlattıklarına kulak asmadınız mı?

Niste li na cesti putnike pitali, zar njihovo svjedočanstvo ne primate:

Felaket günü kötü insan esirgenir, Gazap günü ona kurtuluş yolu gösterilir.

'Opaki je u dan nesreće pošteđen i u dan Božje jarosti veseo je.'

Kim davranışını onun yüzüne vurur? Kim yaptığının karşılığını ona ödetir?

Al' na postupcima tko će mu predbacit' i tko će mu vratit' što je počinio?

Mezarlığa taşınır, Kabri başında nöbet tutulur.

A kad ga na kraju na groblje odnesu, na grobni mu humak postavljaju stražu.

Vadi toprağı tatlı gelir ona, Herkes ardından gider, Önüsıra gidenlerse sayısızdır.

Lake su mu grude zemlje u dolini dok za njime ide čitavo pučanstvo.

“Boş laflarla beni nasıl avutursunuz? Yanıtlarınızdan çıkan tek sonuç yalandır.”

O, kako su vaše utjehe isprazne! Kakva su prijevara vaši odgovori!"