Job 21

Nang magkagayo'y sumagot si Job, at nagsabi,

Eyüp şöyle yanıtladı:

Pakinggan ninyong mainam ang aking pananalita; at ito'y maging inyong mga kaaliwan.

“Sözümü dikkatle dinleyin, Bana verdiğiniz avuntu bu olsun.

Pagdalitaan ninyo ako, at ako nama'y magsasalita, at pagkatapos na ako'y makapagsalita, ay manuya kayo.

Bırakın ben de konuşayım, Ben konuştuktan sonra alay edin.

Tungkol sa akin, ay sa tao ba ang aking daing? At bakit hindi ako maiinip?

“Yakınmam insana mı karşı? Niçin sabırsızlanmayayım?

Tandaan ninyo ako, at matigilan kayo. At ilagay ninyo ang inyong kamay sa inyong bibig,

Bana bakın da şaşın, Elinizi ağzınıza koyun.

Pagka aking naaalaala nga ay nababagabag ako, at kikilabutan ang humahawak sa aking laman.

Bunu düşündükçe içimi korku sarıyor, Bedenimi titreme alıyor.

Bakit nabubuhay ang masama, nagiging matanda, oo, nagiging malakas ba sa kapangyarihan?

Kötüler niçin yaşıyor, Yaşlandıkça güçleri artıyor?

Ang kanilang binhi ay natatatag nakasama nila sa kanilang paningin, at ang kanilang mga suwi ay nasa harap ng kanilang mga mata.

Çocukları sapasağlam çevrelerinde, Soyları gözlerinin önünde.

Ang kanilang mga bahay ay tiwasay na walang takot, kahit ang pamalo man ng Dios ay wala sa kanila.

Evleri güvenlik içinde, korkudan uzak, Tanrı’nın sopası onlara dokunmuyor.

Ang kanilang baka ay naglilihi, at hindi nababaog; ang kanilang baka ay nanganganak, at hindi napapahamak ang kaniyang guya.

Boğalarının çiftleşmesi hiç boşa çıkmaz, İnekleri hep doğurur, hiç düşük yapmaz.

Kaniyang inilabas ang kanilang mga bata na gaya ng kawan, at ang kanilang mga anak ay nangagsasayawan,

Çocuklarını sürü gibi salıverirler, Yavruları oynaşır.

Sila'y nangagaawitan na katugma ng pandereta at alpa, at nangagkakatuwa sa tunog ng plauta.

Tef ve lir eşliğinde şarkı söyler, Ney sesiyle eğlenirler.

Kanilang ginugugol ang kanilang mga kaarawan sa kaginhawahan, at sa isang sandali ay nagsisilusong sila sa Sheol.

Ömürlerini bolluk içinde geçirir, Esenlik içinde ölüler diyarına inerler.

At sinasabi nila sa Dios: Lumayo ka sa amin; sapagka't hindi namin ninanasa ang pagkaalam ng inyong mga lakad.

Tanrı’ya, ‘Bizden uzak dur!’ derler, ‘Yolunu öğrenmek istemiyoruz.

Ano ang Makapangyarihan sa lahat na siya'y paglilingkuran namin? At anong pakinabang magkakaroon kami, kung kami ay magsidalangin sa kaniya?

Her Şeye Gücü Yeten kim ki, O’na kulluk edelim? Ne kazancımız olur O’na dua etsek?’

Narito, ang kanilang kaginhawahan ay wala sa kanilang kamay: ang payo ng masama ay malayo sa akin.

Ama zenginlikleri kendi ellerinde değil. Kötülerin öğüdü benden uzak olsun.

Gaano kadalas pinapatay ang ilawan ng masama? Na ang kanilang kapahamakan ay dumarating ba sa kanila? Na nagbabahagi ba ang Dios ng mga kapanglawan sa kaniyang galit?

“Kaç kez kötülerin kandili söndü, Başlarına felaket geldi, Tanrı öfkelendiğinde paylarına düşen kederi verdi?

Na sila'y gaya ng dayami sa harap ng hangin, at gaya ng ipa na tinatangay ng bagyo?

Kaç kez rüzgarın sürüklediği saman gibi, Kasırganın uçurduğu saman çöpü gibi oldular?

Inyong sinasabi, Inilalapat ng Dios ang kaniyang parusa sa kaniyang mga anak. Gantihin sa kaniyang sarili upang maalaman niya.

‘Tanrı babaların cezasını çocuklarına çektirir’ diyorsunuz, Kendilerine çektirsin de bilsinler nasıl olduğunu.

Makita ng kaniyang mga mata ang kaniyang pagkagiba, at uminom siya ng poot ng Makapangyarihan sa lahat.

Yıkımlarını kendi gözleriyle görsünler, Her Şeye Gücü Yeten’in gazabını içsinler.

Sapagka't anong kasayahan magkakaroon siya sa kaniyang bahay pagkamatay niya, pagka ang bilang ng kaniyang mga buwan ay nahiwalay sa gitna?

Çünkü sayılı ayları sona erince Geride bıraktıkları aileleri için niye kaygı çeksinler?

May makapagtuturo ba ng kaalaman sa Dios? Dangang kaniyang hinahatulan yaong nangasa mataas.

“En yüksektekileri bile yargılayan Tanrı’ya Kim akıl öğretebilir?

Isa'y namamatay sa kaniyang lubos na kalakasan, palibhasa't walang bahala at tahimik:

Biri gücünün doruğunda ölür, Büsbütün rahat ve kaygısız.

Ang kaniyang mga suso ay puno ng gatas, at ang utak ng kaniyang mga buto ay halumigmig.

Bedeni iyi beslenmiş, İlikleri dolu.

At ang iba'y namamatay sa paghihirap ng kaluluwa, at kailan man ay hindi nakakalasa ng mabuti.

Ötekiyse acı içinde ölür, İyilik nedir hiç tatmamıştır.

Sila'y nahihigang magkakasama sa alabok, at tinatakpan sila ng uod.

Toprakta birlikte yatarlar, Üzerlerini kurt kaplar.

Narito, aking nalalaman ang inyong pagiisip, at ang mga maling haka ng inyong inaakala laban sa akin.

“Bakın, düşüncelerinizi, Bana zarar vermek için kurduğunuz düzenleri biliyorum.

Sapagka't inyong sinasabi, Saan naroon ang bahay ng prinsipe? At saan naroon ang tolda na tinatahanan ng masama?

‘Büyük adamın evi nerede?’ diyorsunuz, ‘Kötülerin çadırları nerede?’

Hindi ba ninyo itinanong sa kanilang nangagdadaan? At hindi ba ninyo nalalaman ang kanilang mga pinagkakakilanlan?

Yolculara hiç sormadınız mı? Anlattıklarına kulak asmadınız mı?

Na ang masamang tao ay natataan sa kaarawan ng kasakunaan? Na sila'y pinapatnubayan sa kaarawan ng kapootan?

Felaket günü kötü insan esirgenir, Gazap günü ona kurtuluş yolu gösterilir.

Sinong magpapahayag ng kaniyang lakad sa kaniyang mukha? At sinong magbabayad sa kaniya ng kaniyang ginawa?

Kim davranışını onun yüzüne vurur? Kim yaptığının karşılığını ona ödetir?

Gayon ma'y dadalhin siya sa libingan, at magbabantay ang mga tao sa libingan.

Mezarlığa taşınır, Kabri başında nöbet tutulur.

Ang mga bugal ng libis ay mamabutihin niya, at lahat ng tao ay magsisisunod sa kaniya, gaya ng nauna sa kaniya na walang bilang.

Vadi toprağı tatlı gelir ona, Herkes ardından gider, Önüsıra gidenlerse sayısızdır.

Paano ngang inyong aaliwin ako ng walang kabuluhan, dangang sa inyong mga sagot ang naiiwan lamang ay kabulaanan?

“Boş laflarla beni nasıl avutursunuz? Yanıtlarınızdan çıkan tek sonuç yalandır.”