Job 9

Então Jó respondeu, dizendo:

Ijob respondis kaj diris:

Na verdade sei que assim é; mas como pode o homem ser justo para com Deus?

Certe, mi scias, ke tiel estas; Kaj kiel povas homo esti prava koncerne Dion?

Se alguém quisesse contender com ele, não lhe poderia responder uma vez em mil.

Se li volus havi kun Li juĝan disputon, Li ne povus respondi al Li eĉ unu kontraŭ mil.

Ele é sábio de coração e poderoso em forças; quem se endureceu contra ele, e ficou seguro?

Li estas saĝa per Sia koro kaj potenca per Sia forto; Kiu kuraĝus stari kontraŭ Li kaj restus sendifekta?

Ele é o que remove os montes, sem que o saibam, e os transtorna no seu furor;

Li forŝovas montojn, kaj ili eĉ ne rimarkas, Ke Li renversis ilin en Sia kolero;

o que sacode a terra do seu lugar, de modo que as suas colunas estremecem;

Li skuas la teron de ĝia loko, Ke ĝiaj kolonoj tremas;

o que dá ordens ao sol, e ele não nasce; o que sela as estrelas;

Li diras al la suno, kaj ĝi ne leviĝas, Kaj la stelojn Li sigelfermas;

o que sozinho estende os céus, e anda sobre as ondas do mar;

Li sola etendas la ĉielon, Kaj Li iras sur la altaĵoj de la maro;

o que fez a ursa, o Oriom, e as Plêiades, e as recâmaras do sul;

Li kreis la Grandan Ursinon, Orionon, kaj Plejadojn, Kaj la stelojn de la sudo;

o que faz coisas grandes e insondáveis, e maravilhas que não se podem contar.

Li faras neesploreblajn grandaĵojn, Kaj nekalkuleblajn mirindaĵojn.

Eis que ele passa junto a mim, e, não o vejo; sim, vai passando adiante, mas não o percebo.

Jen Li preteriros preter mi, kaj mi tion eĉ ne vidos; Li pasos, kaj mi eĉ ne rimarkos Lin.

Eis que arrebata a presa; quem o pode impedir? Quem lhe dirá: Que é o que fazes?

Kiam Li kaptas, kiu malpermesus al Li? Kiu dirus al Li: Kion Vi faras?

Deus não retirará a sua ira; debaixo dele se curvaram os aliados de Raabe;

Li estas Dio, kaj Lian koleron oni ne povas haltigi; Sub Li fleksiĝas la helpantoj de Rahab.

quanto menos lhe poderei eu responder ou escolher as minhas palavras para discutir com ele?

Des pli ĉu mi povus respondi al Li, Ĉu mi povus elekti vortojn kontraŭ Li?

Embora, eu seja justo, não lhe posso responder; tenho de pedir misericórdia ao meu juiz.

Eĉ se mi estus prava, mi ne respondus; Sed mi nur petegus mian juĝanton.

Ainda que eu chamasse, e ele me respondesse, não poderia crer que ele estivesse escutando a minha voz.

Se mi vokus kaj Li respondus, Mi ne kredus, ke Li aŭdis mian voĉon,

Pois ele me quebranta com uma tempestade, e multiplica as minhas chagas sem causa.

Li, kiu povas frakasi min per ventego Kaj fari al mi senkulpe multe da vundoj.

Não me permite respirar, antes me farta de amarguras.

Li ne permesas al mi trankviligi mian spiriton, Sed Li satigas min per maldolĉo.

Se fosse uma prova de força, eis-me aqui, diria ele; e se fosse questão de juízo, quem o citaria para comparecer?

Se oni volas forton, Li estas potenca; Se oni volas juĝon, kiu alvokos min?

Ainda que eu fosse justo, a minha própria boca me condenaria; ainda que eu fosse perfeito, então ela me declararia perverso:

Se mi montros mian pravecon, mia propra buŝo min kondamnos; Se mi montros min virtulo, Li montros min malbonagulo.

Eu sou inocente; não estimo a mim mesmo; desprezo a minha vida.

Mi estas senkulpa; mi ne zorgas pri mia animo, Mi abomenas mian vivon.

Tudo é o mesmo, portanto digo: Ele destrói o reto e o ímpio.

Ĉio estas egala; tial mi diras: Senkulpulon kaj malpiulon Li ambaŭ pereigas.

Quando o açoite mata de repente, ele zomba da calamidade dos inocentes.

Kiam vipo subite ekbatas, Li ridas ĉe la elprovado de senkulpuloj.

A terra está entregue nas mãos do ímpio. Ele cobre o rosto dos juízes; se não é ele, quem é, logo?

La tero estas transdonita en la manon de malpiulo; La vizaĝon de ĝiaj juĝistoj Li kovras. Se ne Li, tiam kiu?

Ora, os meus dias são mais velozes do que um correio; fogem, e não veem o bem.

Miaj tagoj estis pli rapidpiedaj ol kuristo; Ili forkuris, ne vidis bonon;

Eles passam como balsas de junco, como águia que se lança sobre a presa.

Ili forkuris, kiel ŝipetoj el kano, Kiel aglo flugas al manĝotaĵo.

Se eu disser: Eu me esquecerei da minha queixa, mudarei o meu aspecto, e tomarei alento;

Se mi ekpensas: Mi forgesos mian plendon, Mi farlasos mian mienon, kaj mi min gajigos:

então tenho pavor de todas as minhas dores; porque bem sei que não me terás por inocente.

Tiam mi ektremas pro ĉiuj miaj suferoj; Mi scias, ke Vi ne rigardos min kiel senkulpan.

Eu serei condenado; por que, pois, trabalharei em vão?

Mi restos ja malprava; Por kio do mi vane min turmentas?

Se eu me lavar com água de neve, e limpar as minhas mãos com sabão,

Se mi lavus min per neĝa akvo Kaj purigus miajn manojn per lesivo,

mesmo assim me submergirás no fosso, e as minhas próprias vestes me abominarão.

Eĉ tiam Vi trempus min en koto, Kaj miaj vestoj min abomenus.

Porque ele não é homem, como eu, para eu lhe responder, para nos encontrarmos em juízo.

Ĉar Li ne estas homo simile al mi, Ke mi povu respondi al Li, Ke ni povu ambaŭ iri al juĝo.

Não há entre nós árbitro para pôr a mão sobre nós ambos.

Ne ekzistas inter ni arbitracianto, Kiu povus meti sian manon sur nin ambaŭ.

Tire ele a sua vara de cima de mim, e não me amedronte o seu terror;

Li forigu de mi Sian vergon, Kaj Lia teruro ne timigu min;

então falarei, e não o temerei; pois eu não sou assim em mim mesmo.

Tiam mi ekparolos, kaj ne timos Lin, Ĉar ne tia mi estas en mi mem.