Psalms 104

Błogosław, duszo moja! Panu. Panie, Boże mój! wielceś jest wielmożnym; chwałę i ozdobę przyoblokłeś.
benedicite Domino universa opera eius in omnibus locis potestatis eius benedic anima mea Domino
Przyodziałeś się światłością jako szatą; rozciągnąłeś niebiosa jako oponę.
benedic anima mea Domino Domine Deus meus magnificatus es nimis gloria et decore indutus es
Któryś zasklepił na wodach pałace swoje; który używasz obłoków miasto wozów; który chodzisz na skrzydłach wiatrowych;
amictus luce quasi vestimento extendens caelos ut pellem
Który czynisz duchy posłami swymi; ty czynisz sługi swe ogniem pałającym.
qui tegis aquis cenacula eius qui ponis nubes currum tuum qui ambulas super pinnas venti
Ugruntowałeś ziemię na słupach jej, tak, że się nie poruszy na wieki wieczne.
qui facis angelos tuos spiritus ministros tuos ignem urentem
Przepaścią jako szatą przyodziałeś ją był, tak, że wody stały nad górami.
qui fundasti terram super basem suam non commovebitur in saeculum et in saeculum
Na zgromienie twojerozbiegły się, a na głos pogromu twego prędko zuciekały.
abysso quasi vestimento operuisti eam super montes stabunt aquae
Wstąpiły góry, zniżyły się doliny na miejsce, któreś im założył.
ab increpatione tua fugient a voce tonitrui tui formidabunt
Zamierzyłeś im kres, aby go nie przestępowały, ani się wracały na okrycie ziemi.
ascendent montes et descendent campi ad locum quem fundasti eis
Który wypuszczasz źródła po dolinach, aby płynęły między górami,
terminum posuisti quem non pertransibunt nec revertentur ut operiant terram
A napój dawały wszystkiemu zwierzowi polnemu; a z nich gaszą leśne osły pragnienie swoje.
qui emittis fontes in convallibus ut inter medios montes fluant
Przy nich mieszka ptastwo niebieskie, a z pośród gałązek głos wydaje.
ut bibant omnia animalia regionum et reficiat onager sitim suam
Który pokrapiasz góry z pałaców swoich, aby się z owoców spraw twoich nasycała ziemia.
super ea volucres caeli morabuntur de medio nemorum dabunt vocem
Za twoją sprawą rośnie trawa dla bydła, a zioła na pożytek człowieczy; ty wywodzisz chleb z ziemi:
qui inrigas montes de cenaculis tuis de fructu operum tuorum implebitur terra
I wino, które uwesela serce człowiecze, od którego się lśni twarz jako od oleju; i chleb, który zatrzymuje żywot ludzki.
germinans herbam iumentis et faenum servituti hominum ut educat panem de terra
Nasycone bywają i drzewa Pańskie, i cedry Libanu, których nasadził;
et vinum laetificat cor hominis ad exhilarandam faciem oleo panis autem cor hominis roborat
Na których ptaki gniazda swe mają, i bocian na jedlinach ma dom swój.
saturabuntur ligna Domini cedri Libani quas plantasti
Góry wysokie dzikim kozom, a skały są ucieczką królikom.
ibi aves nidificabunt milvo abies domus eius
Uczynił miesiąc dla pewnych czasów, a słońce zna zachód swój.
montes excelsi cervis petra refugium ericiis
Przywodzisz ciemność, i bywa noc, w którą wychodzą wszystkie zwierzęta leśne.
fecit lunam per tempora sol cognovit occubitum suum
Lwięta ryczą do łupu, i szukają od Boga pokarmu swego.
posuisti tenebras et facta est nox in ipsa moventur omnes bestiae silvae
Lecz gdy słońce wznijdzie, zaś się zgromadzają, i w jamach swoich kładą się.
leones rugientes ad praedam et quaerentes a Deo escam sibi
Tedy wychodzi człowiek do roboty swojej, i do pracy swojej aż do wieczora.
oriente sole recedent et in speluncis suis cubabunt
O jakoż wielkie są sprawy twoje, Panie! te wszystkie mądrześ uczynił, a napełniona jest ziemia bogactwem twojem.
egreditur homo ad opus suum et ad servitutem suam usque ad vesperam
W morzu zaś wielkiem i bardzo szerokiem, tam są płazy, którym nie masz liczby, i zwierzęta małe i wielkie.
quam multa sunt opera tua Domine omnia in sapientia fecisti impleta est terra possessione tua
Po niem okręty przechodzą, i wieloryb, któregoś ty stworzył, aby w niem igrał.
hoc mare magnum et latum manibus ibi reptilia innumerabilia animalia parva cum grandibus
Wszystko to na cię oczekuje, abyś im dał pokarm czasu swego.
ibi naves pertranseunt Leviathan istum plasmasti ut inluderet ei
Gdy im dajesz, zbierają; gdy otwierasz rękę twoję, nasycone bywają dobremi rzeczami.
omnia in te sperant ut des cibum eis in tempore suo
Lecz gdy ukrywasz oblicze twoje, trwożą sobą; gdy odbierasz ducha ich, giną, i w proch się swój obracają.
dante te illis colligent aperiente manum tuam replebuntur bono
Gdy wysyłasz ducha twego, stworzone bywają, i odnawiasz oblicze ziemi.
abscondes vultum tuum et turbabuntur auferes spiritum eorum et deficient et in pulverem suum revertentur
Niechajże będzie chwała Pańska na wieki; niech się rozweseli Pan w sprawach swoich.
emittes spiritum tuum et creabuntur et instaurabis faciem terrae
On gdy wejrzy na ziemię, zadrży; dotknie się gór, a zakurzą się.
sit gloria Domini in sempiternum laetabitur Dominus in operibus suis
Będę śpiewał Panu za żywota mego; będę śpiewał Bogu memu, póki mię staje.
qui respicit terram et tremet tangit montes et fumabunt
O nim będzie wdzięczna mowa moja, a ja się rozweselę w Panu.
cantabo Domino in vita mea psallam Deo quamdiu sum
Oby byli wytraceni grzesznicy z ziemi, a niezbożnych aby już nie było! Błogosław, duszo moja! Panu. Halleluja.
placeat ei eloquium meum ego autem laetabor in Domino