Psalms 104

Błogosław, duszo moja! Panu. Panie, Boże mój! wielceś jest wielmożnym; chwałę i ozdobę przyoblokłeś.

RAB’be övgüler sun, ey gönlüm! Ya RAB Tanrım, ne ulusun! Görkem ve yücelik kuşanmışsın,

Przyodziałeś się światłością jako szatą; rozciągnąłeś niebiosa jako oponę.

Bir kaftana bürünür gibi ışığa bürünmüşsün. Gökleri bir çadır gibi geren,

Któryś zasklepił na wodach pałace swoje; który używasz obłoków miasto wozów; który chodzisz na skrzydłach wiatrowych;

Evini yukarıdaki sular üzerine kuran, Bulutları kendine savaş arabası yapan, Rüzgarın kanatları üzerinde gezen,

Który czynisz duchy posłami swymi; ty czynisz sługi swe ogniem pałającym.

[] Rüzgarları kendine haberci, Yıldırımları hizmetkâr eden sensin.

Ugruntowałeś ziemię na słupach jej, tak, że się nie poruszy na wieki wieczne.

Yeryüzünü temeller üzerine kurdun, Asla sarsılmasın diye.

Przepaścią jako szatą przyodziałeś ją był, tak, że wody stały nad górami.

Engini ona bir giysi gibi giydirdin, Sular dağların üzerinde durdu.

Na zgromienie twojerozbiegły się, a na głos pogromu twego prędko zuciekały.

Sen kükreyince sular kaçtı, Göğü gürletince hemen çekildi.

Wstąpiły góry, zniżyły się doliny na miejsce, któreś im założył.

Dağları aşıp derelere aktı, Onlar için belirlediğin yerlere doğru.

Zamierzyłeś im kres, aby go nie przestępowały, ani się wracały na okrycie ziemi.

Bir sınır koydun önlerine, Geçmesinler, gelip yeryüzünü bir daha kaplamasınlar diye.

Który wypuszczasz źródła po dolinach, aby płynęły między górami,

Vadilerde fışkırttığın pınarlar, Dağların arasından akar.

A napój dawały wszystkiemu zwierzowi polnemu; a z nich gaszą leśne osły pragnienie swoje.

Bütün kır hayvanlarını suvarır, Yaban eşeklerinin susuzluğunu giderirler.

Przy nich mieszka ptastwo niebieskie, a z pośród gałązek głos wydaje.

Kuşlar yanlarında yuva kurar, Dalların arasında ötüşürler.

Który pokrapiasz góry z pałaców swoich, aby się z owoców spraw twoich nasycała ziemia.

Gökteki evinden dağları sularsın, Yeryüzü işlerinin meyvesine doyar.

Za twoją sprawą rośnie trawa dla bydła, a zioła na pożytek człowieczy; ty wywodzisz chleb z ziemi:

Hayvanlar için ot, İnsanların yararı için bitkiler yetiştirirsin; İnsanlar ekmeğini topraktan çıkarsın diye,

I wino, które uwesela serce człowiecze, od którego się lśni twarz jako od oleju; i chleb, który zatrzymuje żywot ludzki.

Yüreklerini sevindiren şarabı, Yüzlerini güldüren zeytinyağını, Güçlerini artıran ekmeği hep sen verirsin.

Nasycone bywają i drzewa Pańskie, i cedry Libanu, których nasadził;

RAB’bin ağaçları, Kendi diktiği Lübnan sedirleri suya doyar.

Na których ptaki gniazda swe mają, i bocian na jedlinach ma dom swój.

Kuşlar orada yuva yapar, Leyleğin evi ise çamlardadır.

Góry wysokie dzikim kozom, a skały są ucieczką królikom.

Yüksek dağlar dağ keçilerinin uğrağı, Kayalar kaya tavşanlarının sığınağıdır.

Uczynił miesiąc dla pewnych czasów, a słońce zna zachód swój.

Mevsimleri göstersin diye ayı, Batacağı zamanı bilen güneşi yarattın.

Przywodzisz ciemność, i bywa noc, w którą wychodzą wszystkie zwierzęta leśne.

Karartırsın ortalığı, gece olur, Başlar kıpırdamaya orman hayvanları.

Lwięta ryczą do łupu, i szukają od Boga pokarmu swego.

Genç aslan av peşinde kükrer, Tanrı’dan yiyecek ister.

Lecz gdy słońce wznijdzie, zaś się zgromadzają, i w jamach swoich kładą się.

Güneş doğunca İnlerine çekilir, yatarlar.

Tedy wychodzi człowiek do roboty swojej, i do pracy swojej aż do wieczora.

İnsan işine gider, Akşama dek çalışmak için.

O jakoż wielkie są sprawy twoje, Panie! te wszystkie mądrześ uczynił, a napełniona jest ziemia bogactwem twojem.

Ya RAB, ne çok eserin var! Hepsini bilgece yaptın; Yeryüzü yarattıklarınla dolu.

W morzu zaś wielkiem i bardzo szerokiem, tam są płazy, którym nie masz liczby, i zwierzęta małe i wielkie.

İşte uçsuz bucaksız denizler, İçinde kaynaşan sayısız canlılar, Büyük küçük yaratıklar.

Po niem okręty przechodzą, i wieloryb, któregoś ty stworzył, aby w niem igrał.

Orada gemiler dolaşır, İçinde oynaşsın diye yarattığın Livyatan da orada.

Wszystko to na cię oczekuje, abyś im dał pokarm czasu swego.

Hepsi seni bekliyor, Yiyeceklerini zamanında veresin diye.

Gdy im dajesz, zbierają; gdy otwierasz rękę twoję, nasycone bywają dobremi rzeczami.

Sen verince onlar toplar, Sen elini açınca onlar iyiliğe doyar.

Lecz gdy ukrywasz oblicze twoje, trwożą sobą; gdy odbierasz ducha ich, giną, i w proch się swój obracają.

Yüzünü gizleyince dehşete kapılırlar, Soluklarını kesince ölüp toprak olurlar.

Gdy wysyłasz ducha twego, stworzone bywają, i odnawiasz oblicze ziemi.

Ruhun’u gönderince var olurlar, Yeryüzüne yeni yaşam verirsin.

Niechajże będzie chwała Pańska na wieki; niech się rozweseli Pan w sprawach swoich.

RAB’bin görkemi sonsuza dek sürsün! Sevinsin RAB yaptıklarıyla!

On gdy wejrzy na ziemię, zadrży; dotknie się gór, a zakurzą się.

O bakınca yeryüzü titrer, O dokununca dağlar tüter.

Będę śpiewał Panu za żywota mego; będę śpiewał Bogu memu, póki mię staje.

Ömrümce RAB’be ezgiler söyleyecek, Var oldukça Tanrım’ı ilahilerle öveceğim.

O nim będzie wdzięczna mowa moja, a ja się rozweselę w Panu.

Düşüncem O’na hoş görünsün, Sevincim RAB olsun!

Oby byli wytraceni grzesznicy z ziemi, a niezbożnych aby już nie było! Błogosław, duszo moja! Panu. Halleluja.

Tükensin dünyadaki günahlılar, Yok olsun artık kötüler! RAB’be övgüler sun, ey gönlüm! RAB’be övgüler sunun!