Psalms 104

Błogosław, duszo moja! Panu. Panie, Boże mój! wielceś jest wielmożnym; chwałę i ozdobę przyoblokłeś.

Binecuvîntează, suflete, pe Domnul! Doamne, Dumnezeule, Tu eşti nemărginit de mare! Tu eşti îmbrăcat cu strălucire şi măreţie!

Przyodziałeś się światłością jako szatą; rozciągnąłeś niebiosa jako oponę.

Te înveleşti cu lumina ca şi cu o manta; întinzi cerurile ca un cort.

Któryś zasklepił na wodach pałace swoje; który używasz obłoków miasto wozów; który chodzisz na skrzydłach wiatrowych;

Cu apele Îţi întocmeşti vîrful locuinţei Tale; din nori Îţi faci carul, şi umbli pe aripile vîntului.

Który czynisz duchy posłami swymi; ty czynisz sługi swe ogniem pałającym.

Din vînturi Îţi faci soli, şi din flăcări de foc, slujitori.

Ugruntowałeś ziemię na słupach jej, tak, że się nie poruszy na wieki wieczne.

Tu ai aşezat pămîntul pe temeliile lui, şi niciodată nu se va clătina.

Przepaścią jako szatą przyodziałeś ją był, tak, że wody stały nad górami.

Tu îl acoperisei cu adîncul cum l-ai acoperi cu o haină; apele stăteau pe munţi,

Na zgromienie twojerozbiegły się, a na głos pogromu twego prędko zuciekały.

dar, la ameninţarea Ta, au fugit, la glasul tunetului Tău au luat -o la fugă,

Wstąpiły góry, zniżyły się doliny na miejsce, któreś im założył.

suindu-se pe munţi şi pogorîndu-se în văi, pînă la locul, pe care li -l hotărîsei Tu.

Zamierzyłeś im kres, aby go nie przestępowały, ani się wracały na okrycie ziemi.

Le-ai pus o margine, pe care nu trebuie s'o treacă, pentruca să nu se mai întoarcă să acopere pămîntul.

Który wypuszczasz źródła po dolinach, aby płynęły między górami,

Tu faci să ţîşnească izvoarele în văi, şi ele curg printre munţi.

A napój dawały wszystkiemu zwierzowi polnemu; a z nich gaszą leśne osły pragnienie swoje.

Tu adăpi la ele toate fiarele cîmpului; în ele îşi potolesc setea măgarii sălbatici.

Przy nich mieszka ptastwo niebieskie, a z pośród gałązek głos wydaje.

Păsările cerului locuiesc pe marginile lor, şi fac să le răsune glasul printre ramuri.

Który pokrapiasz góry z pałaców swoich, aby się z owoców spraw twoich nasycała ziemia.

Din locaşul Tău cel înalt Tu uzi munţii; şi se satură pămîntul de rodul lucrărilor Tale.

Za twoją sprawą rośnie trawa dla bydła, a zioła na pożytek człowieczy; ty wywodzisz chleb z ziemi:

Tu faci să crească iarba pentru vite, şi verdeţuri pentru nevoile omului, ca pămîntul să dea hrană:

I wino, które uwesela serce człowiecze, od którego się lśni twarz jako od oleju; i chleb, który zatrzymuje żywot ludzki.

vin, care înveseleşte inima omului, untdelemn, care -i înfrumuseţează faţa, şi pîne, care -i întăreşte inima.

Nasycone bywają i drzewa Pańskie, i cedry Libanu, których nasadził;

Se udă copacii Domnului, cedrii din Liban, pe cari i -a sădit El.

Na których ptaki gniazda swe mają, i bocian na jedlinach ma dom swój.

În ei îşi fac păsările cuiburi; iar cocostîrcul îşi are locuinţa în chiparoşi;

Góry wysokie dzikim kozom, a skały są ucieczką królikom.

munţii cei înalţi sînt pentru ţapii sălbatici, iar stîncile sînt adăpost pentru iepuri.

Uczynił miesiąc dla pewnych czasów, a słońce zna zachód swój.

El a făcut luna ca să arate vremile; soarele ştie cînd trebuie să apună.

Przywodzisz ciemność, i bywa noc, w którą wychodzą wszystkie zwierzęta leśne.

Tu aduci întunerecul, şi se face noapte: atunci toate fiarele pădurilor se pun în mişcare;

Lwięta ryczą do łupu, i szukają od Boga pokarmu swego.

puii de lei mugesc după pradă, şi îşi cer hrana dela Dumnezeu.

Lecz gdy słońce wznijdzie, zaś się zgromadzają, i w jamach swoich kładą się.

Cînd răsare soarele, ele fug înapoi, şi se culcă în vizuinile lor.

Tedy wychodzi człowiek do roboty swojej, i do pracy swojej aż do wieczora.

Dar omul iese la lucrul său, şi la munca lui, pînă seara.

O jakoż wielkie są sprawy twoje, Panie! te wszystkie mądrześ uczynił, a napełniona jest ziemia bogactwem twojem.

Cît de multe sînt lucrările Tale, Doamne! Tu pe toate le-ai făcut cu înţelepciune, şi pămîntul este plin de făpturile Tale.

W morzu zaś wielkiem i bardzo szerokiem, tam są płazy, którym nie masz liczby, i zwierzęta małe i wielkie.

Iată marea cea întinsă şi mare: în ea se mişcă nenumărate vieţuitoare mici şi mari.

Po niem okręty przechodzą, i wieloryb, któregoś ty stworzył, aby w niem igrał.

Acolo în ea, umblă corăbiile, şi în ea este leviatanul acela pe care l-ai făcut să se joace în valurile ei.

Wszystko to na cię oczekuje, abyś im dał pokarm czasu swego.

Toate aceste vieţuitoare Te aşteaptă, ca să le dai hrana la vreme.

Gdy im dajesz, zbierają; gdy otwierasz rękę twoję, nasycone bywają dobremi rzeczami.

Le -o dai Tu, ele o primesc; Îţi deschizi Tu mîna, ele se satură de bunătăţile Tale.

Lecz gdy ukrywasz oblicze twoje, trwożą sobą; gdy odbierasz ducha ich, giną, i w proch się swój obracają.

Îţi ascunzi Tu Faţa, ele tremură; le iei Tu suflarea: ele mor, şi se întorc în ţărîna lor.

Gdy wysyłasz ducha twego, stworzone bywają, i odnawiasz oblicze ziemi.

Îţi trimeţi Tu suflarea: ele sînt zidite, şi înoieşti astfel faţa pămîntului.

Niechajże będzie chwała Pańska na wieki; niech się rozweseli Pan w sprawach swoich.

În veci să ţină slava Domnului! Să Se bucure Domnul de lucrările Lui!

On gdy wejrzy na ziemię, zadrży; dotknie się gór, a zakurzą się.

El priveşte pămîntul, şi pămîntul se cutremură; atinge munţii, şi ei fumegă.

Będę śpiewał Panu za żywota mego; będę śpiewał Bogu memu, póki mię staje.

Voi cînta Domnului cît voi trăi, voi lăuda pe Dumnezeul meu cît voi fi.

O nim będzie wdzięczna mowa moja, a ja się rozweselę w Panu.

Fie plăcute Lui cuvintele mele! Mă bucur de Domnul.

Oby byli wytraceni grzesznicy z ziemi, a niezbożnych aby już nie było! Błogosław, duszo moja! Panu. Halleluja.

Să piară păcătoşii de pe pămînt, şi cei răi să nu mai fie! Binecuvintează, suflete, pe Domnul! Lăudaţi pe Domnul!