Proverbs 5

Synu mój! bądź pilen mądrości mojej, a ku mojej roztropności nakłoń ucha twego,

Fiule, ia aminte la înţelepciunea mea, şi pleacă urechea la învăţătura mea,

Abyś strzegł ostrożności, a umiejętność aby wargi twoje zachowała.

ca să fii cu chibzuinţă, şi buzele tale să aibă cunoştinţă.

Bo choć niewiasty obcej wargi miodem opływają, a gładsze niż oliwa usta jej:

Căci buzele femeii străine strecoară miere, şi cerul gurii ei este mai lunecos decît untdelemnul;

Ale ostatnie rzeczy jej gorzkie jak piołun, a ostre jako miecz na obie strony ostry.

dar la urmă este amară ca pelinul, ascuţită ca o sabie cu două tăişuri.

Nogi jej zstępują do śmierci, a do piekła chód jej prowadzi.

Picioarele ei pogoară la moarte, paşii ei dau în locuinţa morţilor.

Jeźlibyś zważyć chciał ścieszkę żywota jej, nie pewne są drogi jej, nie poznasz ich.

Aşa că ea nu poate găsi calea vieţii, rătăceşte în căile ei, şi nu ştie unde merge.

Przetoż teraz, synowie! słuchajcie mię, a nie odstępujcie od powieści ust moich.

Şi acum, fiilor, ascultaţi-mă, şi nu vă abateţi dela cuvintele gurii mele:

Oddal od niej drogę twoję, a nie przybliżaj się ku drzwiom domu jej.

depărtează-te de drumul care duce la ea, şi nu te apropia de uşa casei ei,

Byś snać nie podał obcym sławy twojej, a lat twoich okrutnikowi;

ca nu cumva să-ţi dai altora vlaga ta, şi unui om fără milă anii tăi;

By się snać nie nasycili obcy siłą twoją, a prace twoje nie zostały w domu cudzym;

ca nu cumva nişte străini să se sature de averea ta, şi tu să te trudeşti pentru casa altuia;

I narzekałbyś w ostateczne czasy twoje, gdybyś zniszczył czerstwość twoję i ciało twoje;

ca nu cumva să gemi, la urmă, cînd carnea şi trupul ţi se vor istovi,

I rzekłbyś: O jakożem miał ćwiczenie w nienawiści, a strofowaniem gardziło serce moje!

şi să zici: ,,Cum am putut eu să urăsc certarea, şi cum a dispreţuit inima mea mustrarea?

Nie słuchałem głosu ćwiczących mię, a tym, którzy mię uczyli, nie nakłaniałem ucha mego!

Cum am putut să n'ascult glasul învăţătorilor mei, şi să nu iau aminte la ceice mă învăţau?

Maluczkom nie przyszedł we wszystko nieszczęście, w pośród zebrania i zgromadzenia.

Cît pe ce să mă nenorocesc de tot în mijlocul poporului şi adunării!``

Pij wodę ze zdroju twego, a wody płynące ze źródła twego!

Bea apă din fîntîna ta, şi din izvoarele puţului tău.

Niech się precz rozchodzą źródła twoje, a po ulicach strumienie wód.

Ce, vrei să ţi se verse izvoarele afară? Şi să-ţi curgă rîurile pe pieţele de obşte?

Miej je sam dla siebie, a nie obcy z tobą.

Lasă-le să fie numai pentru tine, şi nu pentru străinii de lîngă tine.

Niech nie będzie zdrój twój błogosławiony, a wesel się z żony młodości twojej.

Izvorul tău să fie binecuvîntat, şi bucură-te de nevasta tinereţii tale.

Niechżeć będzie jako łani wdzięczna, i sarna rozkodzna; niech cię nasycają piersi jej na każdy czas, w miłości jej kochaj się ustawicznie.

Cerboaică iubită, căprioară plăcută: fii îmbătat tot timpul de drăgălăşiile ei, fii îndrăgostit necurmat de dragostea ei!

Bo przeczże się masz kochać w obcej, synu mój! i odpoczywać na łonie cudzej?

Şi pentruce, fiule, ai fi îndrăgostit de o străină, şi ai îmbrăţişa sînul unei necunoscute?

Gdyż przed oczyma Pańskiemi są drogi człowiecze, a on wszystkie ścieszki jego waży.

Căci căile omului sînt lămurite înaintea ochilor Domnului, şi El vede toate cărările lui.

Nieprawości własne pojmają niezbożnika, a w powrozach grzechu swego uwikle się.

Cel rău este prins în înseşi nelegiuirile lui, şi este apucat de legăturile păcatului lui.

Onci umrze, przeto, że nie przyjmował ćwiczenia, a dla wielkości głupstwa swego będzie błądził.

El va muri din lipsă de înfrînare, se va poticni din prea multa lui nebunie.