Job 21

A odpowiadając Ijob rzekł:

Da tok Job til orde og sa:

Słuchajcież z pilnością słów moich, a będzie mi to od was pociechą.

Hør aktsomt på mitt ord og la dette være den trøst I yder mig!

Znoście mię, a ja będę mówił; a gdy domówię, naśmiewajcie się.

Tål mig, så jeg kan få tale, og når jeg har talt, kan du spotte.

Izaż do człowieka obracam narzekanie moje? a ponieważ mam o co, jakoż się niema trapić duch mój?

Mon min klage gjelder et menneske? Eller hvorfor skulde min ånd ikke bli utålmodig?

Wejrzyjcież na mię, a zdumiewajcie się, a połóżcie rękę na usta wasze.

Vend eder til mig og bli forferdet og legg hånd på munn!

Bo co sobie wspomnę, tedy się lękam, a strach zdejmuje ciało moje.

Kommer jeg det i hu, så forferdes jeg, og mitt kjød gripes av skjelving.

Przeczże niepobożni żyją, starzeją się, i wzmagają się w bogactwa?

Hvorfor blir de ugudelige i live, blir gamle og tiltar endog i velmakt?

Nasienie ich trwałe jest przed obliczem ich z nimi, a rodzina ich przed oczyma ich.

De ser sine barn trives omkring sig, og sine efterkommere har de for sine øine.

Domy ich bezpieczne od strachu, a niemasz rózgi Bożej nad nimi.

Deres hus er sikre mot redsler, og Guds ris kommer ikke over dem.

Byk ich przypuszczon bywa, a nie traci nasienia; krowa ich rodzi, a nie pomiata.

Hans okse parrer sig og spiller ikke, hans ku kalver og kaster ikke i utide.

Wypuszczają maluczkie dziatki swoje jako trzodę, a synowie ich wyskakują.

De slipper sine barn ut som småfeet, og deres smågutter hopper omkring.

Wykrzykają przy bębnie i przy harfie, a weselą się przy głosie muzyki.

De synger til tromme og citar, og de gleder sig ved fløitens lyd.

Trawią w dobrem dni swoje, a we mgnieniu oka do grobu zstępują.

De lever sine dager i lykke, og i et øieblikk farer de ned til dødsriket.

Którzy mawiają Bogu: Odejdź od nas; bo dróg twoich znać nie chcemy.

Og dog sa de til Gud: Vik fra oss! Vi har ikke lyst til å kjenne dine veier.

Któż jest Wszechmocny, abyśmy mu służyli? a cóż nam to pomoże, choćbyśmy mu się modlili?

Hvad er den Allmektige, at vi skulde tjene ham, og hvad gagn skulde vi ha av å vende oss til ham med bønn?

Ale oto, dobra ich nie są w rękach ich; przetoż rada niepobożnych daleka jest odemnie.

Ja, men deres lykke står ikke i deres egen hånd. - De ugudeliges tanker er langt fra mine tanker.

Częstoż pochodnia niepobożnych gaśnie? a zginienie ich przychodzi na nich? Oddziela im Bóg boleści w gniewie swoim.

Hvor ofte utslukkes vel de ugudeliges lampe, og hvor ofte hender det at ulykke kommer over dem? Hvor ofte tildeler han dem vel smerter i sin vrede?

Stawają się jako plewa przed wiatrem, i jako perz, który wicher porywa.

Hvor ofte blir de vel som strå for vinden, som agner stormen fører bort?

Bo Bóg chowa synom jego pomstę jego; nadgradza mu, aby to poczuł.

Men Gud gjemmer hans straff til hans barn. - Ja, men han burde straffe ham selv, så han fikk kjenne det.

Oglądają oczy jego nieszczęście swoje, a z popędliwości Wszechmocnego pić będzie.

Med egne øine burde han få se sin undergang, og av den Allmektiges vrede burde han få drikke selv.

Co za staranie jego o domu jego po nim, gdyż liczba miesięcy jego umniejszona jest?

For hvad bryr han sig om sitt hus efter sin død, når hans måneders tall er ute?

Izali Boga kto nauczy umiejętności, gdyż on wysokich sądzi?

Vil nogen lære Gud visdom, han som dømmer de høieste?

Ten umiera w doskonałej sile swojej, gdy zewsząd bezpieczny i spokojny jest;

Den ene dør midt i sin velmakt, helt trygg og rolig;

Gdy piersi jego pełne są mleka, a szpik kości jego odwilża się,

hans kar var fulle av melk, og margen i hans ben var saftfull.

Inny zaś umiera w gorzkości ducha, który nie jadał z uciechą.

Den andre dør med sorg i hjertet og har aldri nytt nogen lykke.

Spólnie w prochu leżeć będą, a robaki ich okryją.

Begge ligger de i støvet, og makk dekker dem.

Oto ja znam myśli wasze i zamysły, które przeciwko mnie złośliwie zmyślacie.

Se, jeg kjenner eders tanker og de onde råd hvormed I gjør urett mot mig;

Bo mówicie: Gdzież jest dom książęcy? gdzie namiot przybytków niepobożnych?

for I sier: Hvor er tyrannens hus, og hvor er det telt de ugudelige bor i?

Izaliście nie pytali podróżnych? a znaków ich izali znać nie chcecie?

Har I aldri spurt dem som har faret vidt omkring? Og I vil vel ikke forkaste deres vidnesbyrd,

Że w dzień zatracenia zły zachowany bywa, w dzień, którego gniew przywiedziony bywa.

at den onde spares på ulykkens dag, på vredens dag føres han unda.

Któż mu oznajmi w oczy drogę jego? a to, co czynił, kto mu odpłaci?

Hvem foreholder ham hans ferd like i hans ansikt? og når han gjør noget, hvem gjengjelder ham det?

Wszakże i on do grobów zaprowadzony będzie, a w kupie umarłych zawżdy zostanie.

Til graven bæres han med ære, og over gravhaugen holder de vakt.

Słodnieją mu bryły grobowe, i ciągnie za sobą wszystkich ludzi; a tych, którzy go poprzedzili, niemasz liczby.

Søt er hans hvile i dalens muld, og alle mennesker vandrer i hans spor, og det er ikke tall på dem som har gått foran ham.

Jakoż mię tedy próżno cieszycie, gdyż w odpowiedziach waszych zostaje kłamstwo?

Hvor kan I da trøste mig med så tom en trøst? Av eders svar blir det bare troløshet tilbake.