Psalms 104

Błogosław, duszo moja! Panu. Panie, Boże mój! wielceś jest wielmożnym; chwałę i ozdobę przyoblokłeś.

Benu, ho mia animo, la Eternulon. Ho Eternulo, mia Dio, Vi estas tre granda, De majesto kaj beleco Vi estas vestita;

Przyodziałeś się światłością jako szatą; rozciągnąłeś niebiosa jako oponę.

Vi, kiu estas ĉirkaŭkovrita de lumo kiel de vesto, Kiu sternas la ĉielon kiel tapiŝon;

Któryś zasklepił na wodach pałace swoje; który używasz obłoków miasto wozów; który chodzisz na skrzydłach wiatrowych;

Kiu aranĝas sur la akvo Siajn ĉambrojn, Kiu faras la nubojn Lia veturilo; Kiu iras sur la flugiloj de la vento;

Który czynisz duchy posłami swymi; ty czynisz sługi swe ogniem pałającym.

Kiu faras la ventojn Liaj senditoj, Flamantan fajron Liaj servantoj;

Ugruntowałeś ziemię na słupach jej, tak, że się nie poruszy na wieki wieczne.

Kiu fondis la teron sur ĝiaj fundamentoj, Ke ĝi neniam ŝanceliĝos.

Przepaścią jako szatą przyodziałeś ją był, tak, że wody stały nad górami.

La abismon Vi kovris kiel per vesto, Sur la montoj staras akvo;

Na zgromienie twojerozbiegły się, a na głos pogromu twego prędko zuciekały.

De Via minaco ĝi kuras, De la voĉo de Via tondro ĝi forrapidas.

Wstąpiły góry, zniżyły się doliny na miejsce, któreś im założył.

Ĝi leviĝas sur montojn, malleviĝas sur valojn, Al tiu loko, kiun Vi destinis por ĝi.

Zamierzyłeś im kres, aby go nie przestępowały, ani się wracały na okrycie ziemi.

Vi faris limon, kiun ĝi ne superpaŝos, Por ke ĝi ne revenu por kovri la teron.

Który wypuszczasz źródła po dolinach, aby płynęły między górami,

Vi sendas fontojn al la riveroj, Kiuj iras inter montoj;

A napój dawały wszystkiemu zwierzowi polnemu; a z nich gaszą leśne osły pragnienie swoje.

Ili trinkigas ĉiujn kampajn bestojn; Sovaĝaj azenoj kvietigas sian soifon.

Przy nich mieszka ptastwo niebieskie, a z pośród gałązek głos wydaje.

Apud ili loĝas la birdoj ĉielaj, El inter la branĉoj ili sonigas sian voĉon.

Który pokrapiasz góry z pałaców swoich, aby się z owoców spraw twoich nasycała ziemia.

Vi trinkigas la montojn el Viaj ĉambroj; Per la produktoj de Viaj faroj satiĝas la tero.

Za twoją sprawą rośnie trawa dla bydła, a zioła na pożytek człowieczy; ty wywodzisz chleb z ziemi:

Vi kreskigas herbon por la bruto, Kaj verdaĵon, kiu servas al la homo, Por elirigi panon el la tero.

I wino, które uwesela serce człowiecze, od którego się lśni twarz jako od oleju; i chleb, który zatrzymuje żywot ludzki.

Kaj la vino gajigas la koron de la homo, La vizaĝo brilas de la oleo, Kaj la pano fortikigas la koron de la homo.

Nasycone bywają i drzewa Pańskie, i cedry Libanu, których nasadził;

Satiĝas la arboj de la Eternulo, La cedroj de Lebanon, kiujn Li plantis;

Na których ptaki gniazda swe mają, i bocian na jedlinach ma dom swój.

Kaj tie nestas birdoj; Cikonio havas sian loĝejon sur abioj;

Góry wysokie dzikim kozom, a skały są ucieczką królikom.

La altaj montoj estas por la ibeksoj, La rokoj estas rifuĝejo por la hirakoj.

Uczynił miesiąc dla pewnych czasów, a słońce zna zachód swój.

Li aranĝis la lunon laŭ la partoj de tempo; La suno scias sian subiron.

Przywodzisz ciemność, i bywa noc, w którą wychodzą wszystkie zwierzęta leśne.

Vi sendas mallumon, kaj fariĝas nokto, Dum kiu vagas ĉiuj arbaraj bestoj;

Lwięta ryczą do łupu, i szukają od Boga pokarmu swego.

La leonidoj krias pri rabakiro, Por peti de Dio sian manĝaĵon.

Lecz gdy słońce wznijdzie, zaś się zgromadzają, i w jamach swoich kładą się.

Kiam leviĝas la suno, Ili sin kaŝas kaj kuŝiĝas en siaj loĝejoj.

Tedy wychodzi człowiek do roboty swojej, i do pracy swojej aż do wieczora.

Eliras homo por sia okupiĝo, Por sia laboro ĝis la vespero.

O jakoż wielkie są sprawy twoje, Panie! te wszystkie mądrześ uczynił, a napełniona jest ziemia bogactwem twojem.

Kiel multaj estas Viaj faroj, ho Eternulo! Ĉion Vi faris kun saĝo; La tero estas plena de Viaj faritaĵoj.

W morzu zaś wielkiem i bardzo szerokiem, tam są płazy, którym nie masz liczby, i zwierzęta małe i wielkie.

Jen la maro, granda kaj vasta: Tie estas rampaĵoj sennombraj, Bestoj malgrandaj kaj grandaj;

Po niem okręty przechodzą, i wieloryb, któregoś ty stworzył, aby w niem igrał.

Tie iras ŝipoj; Tie estas la levjatano, kiun Vi kreis, ke ĝi tie ludu.

Wszystko to na cię oczekuje, abyś im dał pokarm czasu swego.

Ĉiuj ili atendas de Vi, Ke Vi donu al ili manĝon en ĝia tempo.

Gdy im dajesz, zbierają; gdy otwierasz rękę twoję, nasycone bywają dobremi rzeczami.

Vi donas al ili, ili kolektas; Vi malfermas Vian manon, kaj ili satiĝas de bonaĵo.

Lecz gdy ukrywasz oblicze twoje, trwożą sobą; gdy odbierasz ducha ich, giną, i w proch się swój obracają.

Vi kaŝas Vian vizaĝon, tiam ili ektimas; Vi forprenas ilian spiriton, Tiam ili mortas kaj revenas al sia polvo.

Gdy wysyłasz ducha twego, stworzone bywają, i odnawiasz oblicze ziemi.

Vi sendas Vian spiriton, tiam ili kreiĝas; Kaj Vi renovigas la vizaĝon de la tero.

Niechajże będzie chwała Pańska na wieki; niech się rozweseli Pan w sprawach swoich.

Gloro al la Eternulo estu eterne; La Eternulo ĝoju pri Siaj faritaĵoj.

On gdy wejrzy na ziemię, zadrży; dotknie się gór, a zakurzą się.

Li ekrigardas la teron, kaj ĝi tremas; Li ektuŝas la montojn, kaj ili fumiĝas.

Będę śpiewał Panu za żywota mego; będę śpiewał Bogu memu, póki mię staje.

Mi kantados al la Eternulo, dum mi vivos; Mi muzikados al mia Dio, dum mi estos.

O nim będzie wdzięczna mowa moja, a ja się rozweselę w Panu.

Agrabla estu al Li mia meditado; Mi ĝojos pri la Eternulo.

Oby byli wytraceni grzesznicy z ziemi, a niezbożnych aby już nie było! Błogosław, duszo moja! Panu. Halleluja.

Malaperu pekuloj de sur la tero, Kaj malvirtuloj ne plu ekzistu. Benu, ho mia animo, la Eternulon. Haleluja!