Proverbs 5

Synu mój! bądź pilen mądrości mojej, a ku mojej roztropności nakłoń ucha twego,

Mærk dig, min Søn, min Visdom, bøj til min Indsigt dit Øre,

Abyś strzegł ostrożności, a umiejętność aby wargi twoje zachowała.

at Kløgt må våge øver dig, Læbernes kundskab vare på dig.

Bo choć niewiasty obcej wargi miodem opływają, a gładsze niż oliwa usta jej:

Thi af Honning drypper den fremmedes Læber, glattere end Olie er hendes Gane;

Ale ostatnie rzeczy jej gorzkie jak piołun, a ostre jako miecz na obie strony ostry.

men til sidst er hun besk som Malurt, hvas som tveægget Sværd;

Nogi jej zstępują do śmierci, a do piekła chód jej prowadzi.

hendes Fødder styrer nedad mod Døden, til Dødsriget stunder hendes Fjed;

Jeźlibyś zważyć chciał ścieszkę żywota jej, nie pewne są drogi jej, nie poznasz ich.

hun følger ej Livets Vej, hendes Spor er bugtet, hun ved det ikke.

Przetoż teraz, synowie! słuchajcie mię, a nie odstępujcie od powieści ust moich.

Hør mig da nu, min Søn, vig ikke fra min Munds Ord!

Oddal od niej drogę twoję, a nie przybliżaj się ku drzwiom domu jej.

Lad din Vej være langt fra hende, kom ej hendes Husdør nær,

Byś snać nie podał obcym sławy twojej, a lat twoich okrutnikowi;

at du ikke må give andre din Ære, en grusom Mand dine År.

By się snać nie nasycili obcy siłą twoją, a prace twoje nie zostały w domu cudzym;

at ikke dit Gods skal mætte fremmede, din Vinding ende i Andenmands Hus,

I narzekałbyś w ostateczne czasy twoje, gdybyś zniszczył czerstwość twoję i ciało twoje;

så du gribes af Anger til sidst, når dit Kød og Huld svinder hen,

I rzekłbyś: O jakożem miał ćwiczenie w nienawiści, a strofowaniem gardziło serce moje!

og du siger: "Ak, at jeg hadede Tugt, at mit Hjerte lod hånt om Revselse,

Nie słuchałem głosu ćwiczących mię, a tym, którzy mię uczyli, nie nakłaniałem ucha mego!

så jeg ikke lød mine Læreres Røst, ej bøjed mit Øre til dem, som lærte mig!

Maluczkom nie przyszedł we wszystko nieszczęście, w pośród zebrania i zgromadzenia.

Nær var jeg kommet i alskens Ulykke midt i Forsamling og Menighed!"

Pij wodę ze zdroju twego, a wody płynące ze źródła twego!

Drik Vand af din egen Cisterne og rindende Vand af din Brønd;

Niech się precz rozchodzą źródła twoje, a po ulicach strumienie wód.

lad ej dine Kilder flyde på Gaden, ej dine Bække på Torvene!

Miej je sam dla siebie, a nie obcy z tobą.

Dig skal de tilhøre, dig alene, ingen fremmed ved Siden af dig!

Niech nie będzie zdrój twój błogosławiony, a wesel się z żony młodości twojej.

Velsignet være dit Væld, og glæd dig ved din Ungdoms Hustru,

Niechżeć będzie jako łani wdzięczna, i sarna rozkodzna; niech cię nasycają piersi jej na każdy czas, w miłości jej kochaj się ustawicznie.

den elskelige Hind, den yndige Gazel; hendes Elskov fryde dig stedse, berus dig altid i hendes Kærlighed!

Bo przeczże się masz kochać w obcej, synu mój! i odpoczywać na łonie cudzej?

Hvi beruser du dig, min Søn, i en fremmed og tager en andens Hustru i Favn?

Gdyż przed oczyma Pańskiemi są drogi człowiecze, a on wszystkie ścieszki jego waży.

Thi for HERRENs Øjne er Menneskets Veje, grant følger han alle dets Spor;

Nieprawości własne pojmają niezbożnika, a w powrozach grzechu swego uwikle się.

den gudløse fanges af egen Brøde og holdes fast i Syndens Reb;

Onci umrze, przeto, że nie przyjmował ćwiczenia, a dla wielkości głupstwa swego będzie błądził.

han dør af Mangel på Tugt, går til ved sin store Dårskab.