Job 29

Jeszcze dalej Ijob prowadził rzecz swoję, i rzekł:

Og Job vedblev at fremsætte sit Tankesprog:

Któż mi to da, abym był jako za miesięcy dawnych, za dni onych, których mię Bóg strzegł;

Ak, havde jeg det som tilforn, som dengang Gud tog sig af mig,

Gdy pochodnia jego świeciła nad głową moją, a przy świetle jego przechodziłem ciemności;

da hans Lampe lyste over mit Hoved, og jeg ved hans Lys vandt frem i Mørke,

Jakom był za dni młodości mojej, gdy była przytomność Boża nad przybytkiem moim;

som i mine modne År, da Guds Fortrolighed var over mit Telt,

Gdy jeszcze Wszechmocny był ze mną, a około mnie dziatki moje;

da den Almægtige end var hos mig og mine Drenge var om mig,

Gdy ścieszki moje opływały masłem, a opoka wylewała mi źródła oliwy;

da mine Fødder vaded i Fløde, og Olie strømmede, hvor jeg stod,

Gdym wychodził do bramy przez miasto, a na ulicy kazałem sobie gotować stolicę moję.

da jeg gik ud til Byens Port og rejste mit Sæde på Torvet.

Widząc mię młodzi ukrywali się, a starcy powstawszy stali.

Når Ungdommen så mig, gemte deo sig, Oldinge rejste sig op og stod,

Przełożeni przestawali mówić, a ręką zatykali usta swoje.

Høvdinger standsed i Talen og lagde Hånd på Mund,

Głos książąt ucichał, a język ich do podniebienia ich przylegał.

Stormænds Røst forstummed, deres Tunge klæbed til Ganen;

Bo ucho słuchające błogosławiło mię, a oko widzące dawało o mnie świadectwo,

Øret hørte og priste mig lykkelig, Øjet så og tilkendte mig Ære.

Żem wybawiał ubogiego wołającego, i sierotkę, i tego, który nie miał pomocnika.

Thi jeg redded den arme, der skreg om Hjælp, den faderløse, der savned en Hjælper;

Błogosławieństwo ginącego przychodziło na mię, a serce wdowy rozweselałem.

den, det gik skævt, velsignede mig, jeg frydede Enkens Hjerte;

W sprawiedliwość obłoczyłem się, a ona zdobiła mię; sąd mój był jako płaszcz i korona.

jeg klædte mig i Retfærd, og den i mig, i Ret som Kappe og Hovedbind.

Byłem okiem ślepemu, a nogą chromemu.

Jeg var den blindes Øje, jeg var den lammes Fod;

Byłem ojcem ubogich, a sprawy, którejm nie wiedział, wywiadywałem się.

jeg var de fattiges Fader, udreded den mig ukendtes Sag;

I kruszyłem szczęki złośnika, a z zębów jego wydzierałem łup.

den lovløses Tænder brød jeg, rev Byttet ud af hans Gab.

Przetożem rzekł: W gniaździe swojem umrę, a jako piasek rozmnożę dni moje.

Så tænkte jeg da: "Jeg skal dø i min Rede, leve så længe som Føniksfuglen;

Korzeń mój rozłoży się przy wodach, a rosa trwać będzie przez noc na gałązkach moich.

min Rod kan Vand komme til, Duggen har Nattely i mine Grene;

Chwała moja odmłodzi się przy mnie, a łuk mój w ręce mojej odnowi się.

min Ære er altid ny, min Bue er altid ung i min Hånd!"

Słuchano mię, i oczekiwano na mię, a milczano na radę moję.

Mig hørte de på og bied, var tavse, mens jeg gav Råd;

Po słowie mojem nie powtarzano, tak na nich kropiła mowa moja.

ingen tog Ordet, når jeg havde talt, mine Ord faldt kvægende på dem;

Bo mię oczekiwali jako deszczu, a usta swe otwierali jako na deszcz późny.

de bied på mig som på Regn, spærred Munden op efter Vårregn.

Jeźlim żartował z nimi, nie wierzyli, a powagi twarzy mojej nie odrzucali.

Mistrøstige smilte jeg til, mit Åsyns Lys fik de ej til at svinde.

Jeźlim kiedy do nich przyszedł, siadałem na przedniejszem miejscu, i mieszkałem jako król w wojsku, a jako ten, który smutnych cieszy.

Vejen valgte jeg for dem og sad som Høvding, troned som Konge blandt Hærmænd, som den, der gav sørgende Trøst.