Proverbs 7

Synu mój! strzeż słów moich, a przykazanie moje chowaj u siebie.
Synu můj, ostříhej řečí mých, a přikázaní má schovej u sebe.
Strzeż przykazań moich, a żyć będziesz; a nauki mojej, jako źrenicy oczów swych.
Ostříhej přikázaní mých, a živ budeš, a naučení mého jako zřítelnice očí svých.
Uwiąż je na palcach twoich,napisz je na tablicy serca twego.
Přivaž je na prsty své, napiš je na tabuli srdce svého.
Mów mądrości: Siostraś ty moja, a roztropność przyjaciółką nazywaj,
Rci moudrosti: Sestra má jsi ty, a rozumnost přítelkyní jmenuj,
Aby cię strzegły od żony cudzej, i od obcej, która mówi łagodne słowa.
Aby tě ostříhala od ženy cizí, od postranní, jenž řečmi svými lahodí.
Bom oknem domu swego przez kratę moję wyglądał;
Nebo z okna domu svého okénkem vyhlédaje,
I widziałem między prostakami, obaczyłem między synami młodzieńca głupiego,
Viděl jsem mezi hloupými, spatřil jsem mezi mládeží mládence bláznivého.
Który szedł ulicą przy rogu jej, drogą postępując ku domowi jej.
Kterýž šel po ulici vedlé úhlu jejího, a cestou k domu jejímu kráčel,
Ze zmierzkiem pod wieczór, w ciemności nocnej, i w mroku.
V soumrak, u večer dne, ve tmách nočních a v mrákotě.
A oto niewiasta spotkała go, w ubiorze wszetecznicy, chytrego serca,
A aj, žena potkala ho v ozdobě nevěstčí a chytrého srdce,
Świegotliwa i nie ukrócona, a w domu własnym nie mogły się ostać nogi jej;
Štěbetná a opovážlivá, v domě jejím nezůstávají nohy její,
Raz na dworzu, raz na ulicach i po wszystkich kątach zasadzki czyniąca;
Jednak vně, jednak na ulici u každého úhlu úklady činící.
I uchwyciła go, i pocałowała go, a złożywszy wstyd z twarzy swojej, rzekła mu:
I chopila jej, a políbila ho, a opovrhši stud, řekla jemu:
Ofiary spokojne są u mnie; dzisiajm oddała śluby moje.
Oběti pokojné jsou u mne, dnes splnila jsem slib svůj.
Przetożem wyszła przeciw tobie, abym pilnie szukała twarzy twojej, i znalazłam cię.
Protož vyšla jsem vstříc tobě, abych pilně hledala tváři tvé, i nalezla jsem tě.
Obiłam kobiercami łoże moje, ozdobione rzezaniem i prześcieradłami egipskiemi.
Koberci jsem obestřela lůže své, s řezbami a prostěradly Egyptskými,
Potrząsnęłam pokój swój myrrą, aloesem, i cynamonem.
Vykadila jsem pokojík svůj mirrou a aloe a skořicí.
Pójdźże, opójmy się miłością aż do poranku, ucieszmy się miłością.
Poď, opojujme se milostí až do jitra, obveselíme se v milosti.
Boć męża mego w domu niemasz; pojechał w drogę daleką.
Nebo není muže doma, odšel na cestu dalekou.
Worek pieniędzy wziął z sobą; dnia pewnego wróci się do domu swego.
Pytlík peněz vzal s sebou, v jistý den vrátí se do domu svého.
I nakłoniła go wielą słów swoich, a łagodnością warg swoich zniewoliła go.
I naklonila ho mnohými řečmi svými, a lahodností rtů svých přinutila jej.
Wnet poszedł za nią, jako wół, gdy go na rzeź wiodą, a jako głupi do pęta, którem karany bywa.
Šel za ní hned, jako vůl k zabití chodívá, a jako blázen v pouta, jimiž by trestán byl.
I przebiła strzałą wątrobę jego; kwapił się jako ptak do sidła, nie wiedząc, iż je zgotowano na duszę jego.
Dokudž nepronikla střela jater jeho, pospíchal jako pták k osídlu, nevěda, že ono bezživotí jeho jest.
Przetoż teraz, synowie! słuchajcie mię, a bądźcie pilni powieści ust moich.
Protož nyní, synové, slyšte mne, a pozorujte řečí úst mých.
Niechaj się nie uchyla za drogami jej serce twoje, ani się tułaj po ścieszkach jej.
Neuchyluj se k cestám jejím srdce tvé, aniž se toulej po stezkách jejích.
Albowiem wielu zraniwszy poraziła, i mocarze wszyscy pozabijani są od niej.
Nebo mnohé zranivši, porazila, a silní všickni zmordováni jsou od ní.
Dom jej jest jako drogi piekielne, wiodące do gmachów śmierci.
Cesty pekelné dům její, vedoucí do skrýší smrti.