Job 34

Nadto mówił Elihu, i rzekł:

Ještě mluvil Elihu, a řekl:

Słuchajcież, mądrzy! mów moich, a nauczeni posłuchajcie mię.

Poslouchejte, moudří, řečí mých, a rozumní, ušima pozorujte.

Bo ucho słów doświadcza, jako podniebienie smakuje pokarmu.

Nebo ucho řečí zkušuje, tak jako dásně okoušejí pokrmu.

Obierzmy sobie sąd, a rozeznajmy między sobą, co jest dobrego.

Soud sobě zvolme, a vyhledejme mezi sebou, co by bylo dobrého.

Ponieważ Ijob rzekł: Jestem sprawiedliwym, a Bóg odrzucił sprawę moję:

Nebo řekl Job: Spravedliv jsem, a Bůh silný zavrhl při mou.

I mamże kłamać, mając sprawiedliwą? Bolesny jest postrzał mój bez przewinienia.

Své-liž bych pře ukrývati měl? Přeplněna jest bolestí rána má bez provinění.

Któryż jest mąż taki, jako Ijob, coby pił pośmiewisko jako wodę?

Který muž jest podobný Jobovi, ješto by pil posměch jako vodu?

A coby chodził w towarzystwie czyniących nieprawość; i przestawałby z ludźmi niepobożnymi?

A že by všel v tovaryšství s činiteli nepravosti, a chodil by s lidmi nešlechetnými?

Bo powiedział: Nie pomoże człowiekowi, choćby się podobał Bogu.

Nebo řekl: Neprospívá to člověku líbiti se Bohu.

Przetoż mię słuchajcie, mężowie rozumni! Niech będzie daleka niepobożność od Boga, i nieprawość od Wszechmocnego.

A protož, muži rozumní, poslouchejte mne. Odstup od Boha silného nešlechetnost a od Všemohoucího nepravost.

Bo on według uczynku płaci człowiekowi, a według drogi jego każdemu nagradza.

Nebo on podlé skutků člověka odplací, a podlé toho, jaká jest čí cesta, působí, aby to nalézal.

A zgoła Bóg przewrotnie nie czyni, a Wszechmocny nie podwraca sądu.

A naprosto Bůh silný nečiní nic nešlechetně, a Všemohoucí nepřevrací soudu.

Któż go przełożył nad ziemią? a kto wystawił cały okrąg świata?

Kdo svěřil jemu zemi? A kdo zpořádal všecken okršlek?

Jeźliby obrócił przeciwko niemu serce swoje, a ducha jego, i dech jego do siebie wziął:

Kdyby se na něj obrátil, a ducha jeho i duši jeho k sobě vzal,

Zginęłoby wszelkie ciało społu, a człowiekby się do prochu nawrócił.

Umřelo by všeliké tělo pojednou, a tak by člověk do prachu se navrátil.

Maszli tedy rozum, słuchaj tego, a przyjmuj w uszy swe głos mowy mojej.

Máš-li tedy rozum, poslyš toho, pusť v uši své hlas řečí mých.

Azaż ten, który ma w nienawiści sąd, panować może? azaż tego, który jest wielce sprawiedliwy, niepobożnym uczynisz?

Ješto ten, kterýž by v nenávisti měl soud, zdaliž by panovati mohl? Čili toho, jenž jest svrchovaně spravedlivý, za nešlechetného vyhlásíš?

Zaż potępisz tego, który może rzec królowi: O bezecny! a książętom: O niepobożny!

Zdaliž sluší králi říci: Ó nešlechetný, a šlechticům: Ó bezbožní?

Który nie ma względu na osoby książąt, i nie waży sobie więcej bogacza nad ubogiego; bo oni wszyscy są czynem rąk jego.

Mnohem méně tomu, kterýž nepřijímá osob knížat, aniž u něho má přednost urozený před nuzným; nebo dílo rukou jeho jsou všickni.

Nagle umierają; a o północy wzruszony bywa naród, i przemija, a mocarz zniesiony bywa bez ręki ludzkiej.

V okamžení umírají, třebas o půl noci postrčeni bývají lidé, a pomíjejí, a zachvácen bývá silný ne rukou lidskou.

Oczy bowiem jego nad drogami człowieczemi, a on widzi wszystkie kroki jego.

Nebo oči jeho hledí na cesty člověka, a všecky kroky jeho on spatřuje.

Niemasz ciemności, ani cienia śmierci, kędyby się skryli ci, którzy czynią nieprawość.

Neníť žádných temností, ani stínu smrti, kdež by se skryli činitelé nepravosti.

Bo na nikogo nie wkłada więcej, tak, żeby miał wchodzić w sąd z Bogiem.

Aniž zajisté vzkládá na koho více, tak aby se s Bohem silným souditi mohl.

Pociera bardzo wiele mocarzów, a inszych miasto nich wystawia.

Pyšné stírá bez počtu, a postavuje jiné na místa jejich.

Przeto, iż zna sprawy ich, obraca im dzień w noc, aby byli potarci.

Nebo zná skutky jejich; pročež na ně obrací noc, a potříni bývají.

Poraża ich jako niepobożnych na miejscu jawnem.

Jakožto bezbožné rozráží je na místě patrném,

Przeto, iż odstąpili od niego, a żadnych dróg jego zrozumieć nie chcieli:

Proto že odstoupili od něho, a žádných cest jeho nešetřili,

Aby przywiódł na nich wołanie znędzniałych, a pokazał, że wysłuchuje wołanie ubogich.

Aby dokázal, že připouští k sobě křik nuzného, a volání chudých že vyslýchá.

Gdy on sprawi pokój, któż go wzruszy? także, gdy skryje oblicze, któż go ujrzy? A to czyni tak całemu narodowi, jako każdemu człowiekowi,

(Nebo když on spokojí, kdo znepokojí? A když skryje tvář svou, kdo jej spatří?)Tak celý národ, jako i každého člověka jednostejně,

Aby dalej nie panował człowiek obłudny na upadek ludzki.

Aby nekraloval člověk pokrytý, aby nebylo lidem ourazu.

Zaprawdę miałbyś mówić do Boga: Przepuść; poniosę, a nie będę się wzbraniał.

Jistě žeť k Bohu silnému raději toto mluveno býti má: Ponesuť, nezruším.

Nadto jeźlibym czego nie baczył, ty mię naucz; jeźlim nieprawość popełnił, nie uczynię tego więcej.

Mimo to, nevidím-li čeho, ty vyuč mne; jestliže jsem nepravost páchal, neučiním toho víc.

Izali według zdania twego będziesz płacił, żeć się to nie podoba, a żeś ty owo obrał, a nie on? Ale wieszli co lepszego, powiedz.

Nebo zdali vedlé tvého zdání odplacovati má, že bys ty toho neliboval, že bys ono zvoloval, a ne on? Pakli co víš jiného, mluv.

Mężowie rozumni toż rzeką ze mną, a człowiek mądry przypadnie na to,

Muži rozumní se mnou řeknou, i každý moudrý poslouchaje mne,

Że Ijob nie mówi mądrze, a słowa jego nie są roztropne.

Že Job hloupě mluví, a slova jeho nejsou rozumná.

Boże, Ojcze mój! niech będzie Ijob doskonale doświadczony, przeto, iż nam odpowiada, jako ludziom złym.

Ó by zkušen byl Job dokonale, pro odmlouvání nám jako lidem nepravým,

Bo przestępstwa przyczynia do grzechu swego; chlubi się między nami, i mówi bardzo wiele przeciwko Bogu.

Poněvadž k hříchu svému přidává i nešlechetnost, mezi námi také jen chloubu svou vynáší, a rozmnožuje řeči své proti Bohu.