Job 20

Da tok Sofar fra Na'ama til orde og sa:

ایّوب، سخنان تو مرا متأسف ساخته و دیگر نمی‌توانم صبر کنم، مجبورم که جوابت را بدهم.

Derfor legger mine tanker mig svaret i munnen, og derfor stormer det i mig;

ایّوب، سخنان تو مرا متأسف ساخته و دیگر نمی‌توانم صبر کنم، مجبورم که جوابت را بدهم.

hånende tilrettevisning må jeg høre, og min ånd gir mig svar ut fra min innsikt.

سخنان تو توهین‌آمیز بودند، امّا من می‌دانم که چگونه به تو جواب بدهم.

Vet du da ikke at slik har det vært fra evighet, fra den tid mennesker blev satt på jorden,

می‌دانی که از زمان قدیم از وقتی‌که انسان برای اولین بار بر زمین نهاده شد،

at de ugudeliges jubel er kort, og den gudløses glede bare varer et øieblikk?

سعادت و خوشی مردم بدکار، همیشه ناپایدار بوده است.

Stiger enn hans stolthet til himmelen, og når enn hans hode til skyen,

آنها هرقدر در زندگی پیشرفت کنند و جاه و جلالشان سر به فلک بکشد،

så går han dog likesom sitt skarn til grunne for evig; de som så ham, spør: Hvor er han?

سرانجام مانند فضلهٔ خود دور انداخته شده، برای همیشه نابود می‌گردند و آشنایانشان می‌گویند: «آنها کجا هستند؟»

Som en drøm flyr han bort, og ingen finner ham mere; han jages bort som et nattesyn.

همچون خواب و خیال محو می‌شوند، و دیگر دیده نخواهند شد

Det øie som så ham, ser ham ikke mere, og hans sted skuer ham ikke lenger.

بدکاران دیگر دیده نخواهند شد و از جایی که زندگی می‌کردند برای همیشه ناپدید می‌گردند.

Hans barn må søke småfolks yndest, og hans hender må gi hans gods tilbake.

فرزندانشان از مردم فقیر گدایی می‌کنند و همهٔ آنچه را که از مردم بزور گرفته بودند، پس می‌دهند.

Hans ben var fulle av ungdomskraft, men nu ligger den med ham i støvet.

بدنهایشان که زمانی جوان و نیرومند بود، به گور می‌رود و خاک می‌شود.

Smaker enn det onde søtt i hans munn, skjuler han det under sin tunge,

آنها از شرارت لذّت می‌برند و طعم آن، دهانشان را شیرین نگاه می‌دارد،

sparer han på det og slipper det ikke, men holder det tilbake under sin gane,

آنها از شرارت لذّت می‌برند و طعم آن، دهانشان را شیرین نگاه می‌دارد،

så blir dog hans mat omskapt i hans innvoller og blir til ormegift i hans liv.

امّا آنچه را که خورده‌اند، در شکمشان ترش کرده، به زهرمار تبدیل می‌شود

Han slukte gods, og han må spy det ut igjen; Gud driver det ut av hans buk.

و ثروتی را که بلعیده‌اند، قی می‌کنند. خدا همه را از شکمشان بیرون می‌کشد.

Ormegift må han innsuge; huggormens tunge dreper ham.

آنچه را که خورده‌اند، مانند زهر مار آنها را مسموم کرده، هلاک می‌سازد.

Han skal ikke få se bekker, elver av honning og elver av melk.

آن‌قدر زنده نمی‌مانند که از نعمات روغن زیتون، شیر و عسل بهره‌ای ببرند

Han må gi tilbake det han har tjent, og får ikke nyte det; meget gods har han vunnet, men han får liten glede av det.

و از دارایی و اموال خود استفاده کنند و لذّت ببرند.

For han knuste småfolk og lot dem ligge der; han rante hus til sig, men får ikke bygge dem om;

زیرا آنها به مردم مسکین ظلم نموده، مال ایشان را غصب کردند و خانه‌ای را که خودشان نساخته بودند، بزور گرفتند.

han kjente aldri ro i sitt indre; han skal ikke slippe unda med sine skatter.

در اندوختن ثروت، حریص هستند و قناعت ندارند.

Det var intet som undgikk hans grådighet; derfor varer ikke hans lykke.

از مالی که دزدیده‌اند، چیزی برایشان باقی نمی‌ماند و خوشبختی آنها از بین خواهد رفت.

Midt i hans rikdom blir det trangt for ham; hver nødlidende vender sin hånd mot ham.

در اوج سعادت، ناگهان مصیبت و بدبختی بر سرشان می‌آید و رنج و مصیبت دامنگیرشان می‌شود.

For å fylle hans buk sender Gud sin brennende vrede mot ham og lar sin mat regne på ham.

در وقتی‌که همه‌چیز دارند و شکمشان سیر است، به غضب خدا گرفتار می‌شوند.

Flykter han for våben av jern, så gjennemborer en bue av kobber ham.

از شمشیر آهنین فرار می‌کنند، امّا هدف تیر برنزی قرار می‌گیرند.

Når han så drar pilen ut av sin rygg, og den lynende odd kommer frem av hans galle, da faller dødsredsler over ham.

وقتی تیر را از بدنشان بیرون می‌کشند، نوک برّاق آن جگرشان را پاره می‌کند و وحشت مرگ آنها را فرا می‌گیرد.

Alt mørke er opspart for hans vel gjemte skatter; en ild som intet menneske puster til, fortærer ham; den eter det som er igjen i hans telt.

همهٔ مال و ثروتی را که اندوخته‌اند، نابود می‌شود و آتش ناگهانی، باقیماندهٔ دارایی آنها را از بین می‌برد.

Himmelen åpenbarer hans misgjerning, og jorden reiser sig mot ham.

آسمانها گناهانشان را آشکار می‌سازند و زمین برضد آنها گواهی می‌دهد.

Det han har samlet i sitt hus, føres bort, det skylles bort på Guds vredes dag.

در اثر خشم خدا همهٔ اموالشان تاراج می‌شود.

Dette er den lodd som et ugudelig menneske får av Gud, den arv som er tilkjent ham av den Allmektige.

این است سرنوشت مردم بدکار که خدا برایشان تعیین کرده است.