Job 20

Katahi ka whakautua e Topara Naamati; i mea ia,

Naamalı Sofar şöyle yanıtladı:

Na kona oku whakaaro i whakahoki kupu ake ai i roto i ahau; na reira ano ahau i hohoro ai.

“Sıkıntılı düşüncelerim beni yanıt vermeye zorluyor, Bu yüzden çok heyecanlıyım.

Kua rongo ahau i te whakahe moku, e pa ai te whakama ki ahau, a na te wairua o toku ngakau mahara te kupu whakahoki ki ahau.

Beni utandıran bir azar işitiyorum, Anlayışım yanıt vermemi gerektiriyor.

Kahore ranei koe i mohio ki tenei i mua noa atu, i te wa ra ano i whakanohoia ai te tangata ki runga ki te whenua;

“Bilmiyor musun eskiden beri, İnsan dünyaya geldiğinden beri,

He poto te wa e whakamanamana ai te tangata kino, a ko te hari o te tangata atuakore he wheriko kau?

Kötünün zafer çığlığı kısadır, Tanrısızın sevinciyse bir anlıktır.

Ahakoa eke noa tona nui ki nga rangi, a pa atu tona mahunga ki nga kapua;

Boyu göklere erişse, Başı bulutlara değse bile,

Ka memeha atu ano ia a ake ake, ka pera ano me tona paru: ko te hunga kua kite i a ia, ka mea, Kei hea ia?

Sonsuza dek yok olacak, kendi pisliği gibi; Onu görmüş olanlar, ‘Nerede o?’ diyecekler.

Ka rere atu ia ano he moemoea, e kore ano hoki e kitea: ae ka aia atu ia, ano he rekanga kanohi no te po.

Düş gibi uçacak, bir daha bulunamayacak, Gece görümü gibi yok olacak.

Ko te kanohi i kite i a ia e kore e kite ano; a heoi ano tirohanga a tona wahi ki a ia.

Kendisini görmüş olan gözler bir daha onu görmeyecek, Yaşadığı yerde artık görünmeyecektir.

E whakamanawareka ana tamariki i nga rawakore, ma ona ringa ano e whakahoki ona rawa.

Çocukları yoksulların lütfunu dileyecek, Malını kendi eliyle geri verecektir.

E ki ana ona wheua i te tamarikitanga; engari ka takoto tahi me ia i roto i te puehu.

Kemiklerini dolduran gençlik ateşi Kendisiyle birlikte toprakta yatacak.

Ahakoa reka te kino i roto i tona mangai, ahakoa huna e ia i raro i tona arero;

“Kötülük ağzında tatlı gözükse, Onu dilinin altına gizlese bile,

Ahakoa manawapatia noatia e ia, a kahore e mahue i a ia, heoi pupuri tonu i roto i tona mangai;

Tutsa, bırakmasa, Damağının altına saklasa bile,

Otira ka puta ke tana kai i roto i ona whekau, ko te au o nga ahipi i roto i a ia.

Yediği yiyecek midesinde ekşiyecek, İçinde kobra zehirine dönüşecek.

I horomia e ia te taonga, ka ruakina mai ano e ia; ma te Atua e akiri mai i roto i tona kopu.

Yuttuğu servetleri kusacak, Tanrı onları midesinden çıkaracak.

Ka ngotea e ia te huware whakamate o nga ahipi; ka mate ano ia i te arero o te waipera.

Kobra zehiri emecek, Engereğin zehir dişi onu öldürecek.

E kore ia e kite i nga awa, i nga wai rere o te honi, o te pata.

Akarsuların, bal ve ayran akan derelerin Sefasını süremeyecek.

Ko tana i uaua ai ka whakahokia e ia, e kore ano e horomia; ko tana utu ka rite ki ona taonga; e kore ano e koa ki reira.

Zahmetle kazandığını Yemeden geri verecek, Elde ettiği kazancın tadını çıkaramayacak.

Nana hoki i tukino nga rawakore, whakarerea iho; murua ana e ia he whare, a e kore e hanga ano e ia.

Çünkü yoksulları ezip yüzüstü bıraktı, Kendi yapmadığı evi zorla aldı.

I te mea kahore ia i kite i te tatutanga i roto i a ia, e kore ano etahi o nga mea e matea nuitia ana e ia e mau ki a ia.

“Hırsı yüzünden rahat nedir bilmedi, Serveti onu kurtaramayacak.

Kahore tetahi mea i toe i kore te horomia e ia; no reira e kore tetahi mea pai ona e mau tonu.

Yediğinden artakalan olmadı, Bu yüzden bolluğu uzun sürmeyecek.

I a ia e whiwhi nui nei i te rawa, e rawakore ano ia; ka tae mai ki a ia nga ringa katoa o te hunga kei roto i te mata.

Varlık içinde yokluk çekecek, Sıkıntı tepesine binecek.

I a ia ka mea ki te whakaki i tona kopu, ka maka mai e te Atua te kaha o tona riri ki runga ki a ia, a ka ringihia iho ki a ia, i a ia ano e kai ana.

Karnını tıka basa doyurduğunda, Tanrı kızgın öfkesini ondan çıkaracak, Üzerine gazap yağdıracak.

Ka rere atu ia i te patu rino, ka tu ia i te kopere parahi, puta pu.

Demir silahtan kaçacak olsa, Tunç ok onu delip geçecek.

E unuhia ana, kua puta mai i roto i te tinana, ina, puta mai ana te mata wheriko i roto i tona au: kua tau nga wehi ki a ia.

Çekilince ok sırtından, Parıldayan ucu ödünden çıkacak, Dehşet çökecek üzerine.

Ko te pouri katoa kei te takoto mai mo ana taonga: ka kainga ia e te ahi, kihai i puhia e te tangata; ma reira e pau ai te toenga i roto i tona teneti.

Koyu karanlık onun hazinelerini gözlüyor. Körüklenmemiş ateş onu yiyip bitirecek, Çadırında artakalanı tüketecek.

Ka whakakitea mai tona he e nga rangi ka whakatika mai ano te whenua ki a ia.

Suçunu gökler açığa çıkaracak, Yeryüzü ona karşı ayaklanacak.

Ko nga hua o tona whare ka riro: ka rere, ano he wai, ona mea i te ra e riri ai ia.

Varlığını seller, Azgın sular götürecek Tanrı’nın öfkelendiği gün.

Ko ta te Atua wahi tenei ma te tangata kino, ko te taonga tupu i kiia e te Atua mona.

Budur kötünün Tanrı’dan aldığı pay, Budur Tanrı’nın ona verdiği miras.”