Job 19

Na ka whakautua e Hopa, ka mea,
Eyüp şöyle yanıtladı:
Kia peha ake te roa o ta koutou whakaporearea i toku wairua, o ta koutou wawahi i ahau ki te kupu?
“Ne zamana dek beni üzecek, Sözlerinizle ezeceksiniz?
Ka tekau enei tawainga a koutou ki ahau, kahore o koutou whakama i a koutou ka aki tonu nei i ahau.
On kez oldu beni aşağılıyor, Hiç utanmadan saldırıyorsunuz.
Ki te mea ano hoki kua he ahau, kei ahau ano toku he e noho ana.
Yanlış yola sapmışsam, Bu benim suçum.
Ki te mea ka whakanui mai koutou i a koutou ki ahau, a ka kauwhau mai ki ahau i toku tawainga;
Kendinizi gerçekten benden üstün görüyor, Utancımı bana karşı kullanıyorsanız,
Kia mohio koutou na te Atua ahau i whakaparori i taku take, he mea hao mai ahau nana ki tana kupenga.
Bilin ki, Tanrı bana haksızlık yaptı, Beni ağıyla kuşattı.
Nana, e tangi ana ahau i te mahi nanakia, heoi kahore ahau e whakarangona; e karanga awhina ana ahau, otiia kahore he whakawa.
“İşte, ‘Zorbalık bu!’ diye haykırıyorum, ama yanıt yok, Yardım için bağırıyorum, ama adalet yok.
Kua tutakina e ia toku ara, te puta ahau; tukua iho ana e ia te pouri ki oku ara.
Yoluma set çekti, geçemiyorum, Yollarımı karanlığa boğdu.
Ko toku kororia huia atu ana e ia; tangohia ana e ia te karauna i toku mahunga.
Üzerimden onurumu soydu, Başımdaki tacı kaldırdı.
Wawahia ana ahau e ia i nga taha katoa, a riro ana ahau; ko taku i tumanako atu ai huaranga atu ana e ia ano he rakau.
Her yandan yıktı beni, tükendim, Umudumu bir ağaç gibi kökünden söktü.
Kua mura mai hoki tona riri ki ahau; e kiia ana ahau e ia ko tetahi o ona hoariri.
Öfkesi bana karşı alev alev yanıyor, Beni hasım sayıyor.
E haere huihui mai ana ana taua, e whakaneke ake ana i to ratou ara ki ahau, kei te whakapae i toku teneti i tetahi taha, i tetahi taha.
Orduları üstüme üstüme geliyor, Bana karşı rampalar yapıyor, Çadırımın çevresinde ordugah kuruyorlar.
Kua meinga e ia oku teina kia matara atu i ahau; ko aku i mohio ai kua tangata ke ki ahau.
“Kardeşlerimi benden uzaklaştırdı, Tanıdıklarım bana büsbütün yabancılaştı.
Ko oku whanaunga, mutu pu ta ratou; ko oku hoa ake, kua wareware ratou ki ahau.
Akrabalarım uğramaz oldu, Yakın dostlarım beni unuttu.
Ko te hunga e noho ana i toku whare, me aku pononga wahine, kiia iho ahau e ratou he tangata ke; he tangata no nga whenua ahau ki ta ratou titiro mai.
Evimdeki konuklarla hizmetçiler Beni yabancı sayıyor, Garip oldum gözlerinde.
I karanga atu ahau ki taku pononga, heoi kihai ia i whakao mai; ahakoa e inoi ana toku mangai ki a ia.
Kölemi çağırıyorum, yanıtlamıyor, Dil döksem bile.
Ko toku ha tauhou ana ki taku wahine, me taku inoi hoki ki nga tamariki o te kopu o toku whaea.
Soluğum karımı tiksindiriyor, Kardeşlerim benden iğreniyor.
Ko nga tamariki nonohi ano hoki, whakahawea mai ana ki ahau; ki te whakatika ahau, ka korero whakahe ratou moku.
Çocuklar bile beni küçümsüyor, Ayağa kalksam benimle eğleniyorlar.
E whakarihariha mai ana ki ahau oku takahoa katoa, a ko aku i aroha ai kua tahuri mai ki ahau.
Bütün yakın dostlarım benden iğreniyor, Sevdiklerim yüz çeviriyor.
Piri tonu toku iwi ki toku kiri, ki oku kikokiko, a ora ake oku, ko te kiri kau o oku niho.
Bir deri bir kemiğe döndüm, Ölümün eşiğine geldim.
Tohungia mai ahau, tohungia mai ahau e koutou, e oku hoa; kua pa mai hoki te ringa o te Atua ki ahau.
“Ey dostlarım, acıyın bana, siz acıyın, Çünkü Tanrı’nın eli vurdu bana.
He aha koutou i tukino ai i ahau, i pera ai me te Atua, te makona koutou i oku kikokiko?
Neden Tanrı gibi siz de beni kovalıyor, Etime doymuyorsunuz?
Aue, me i tuhituhia aku kupu! Aue, me i taia ki te pukapuka!
“Keşke şimdi sözlerim yazılsa, Kitaba geçseydi,
Me i whaoa ki te kamaka, ki te pene rino, ki te mata, hei mea mo a mua noa atu!
Demir kalemle, kurşunla Sonsuza dek kalsın diye kayaya kazılsaydı!
Otiia e mohio ana ahau kei te ora toku kaihoko, a i nga wa i muri nei ka tu ia ki runga ki te whenua;
Oysa ben kurtarıcımın yaşadığını, Sonunda yeryüzüne geleceğini biliyorum.
A ahakoa i muri i te paunga o toku kiri, ka titiro tonu ahau i roto i toku kikokiko ki te Atua:
Derim yok olduktan sonra, Yeni bedenimle Tanrı’yı göreceğim.
E titiro ano ahau ki a ia, ahau nei ano; a ma oku kanohi e matakitaki, kahore ma o tetahi atu. Pau rawa oku whatumanawa i roto i ahau.
O’nu kendim göreceğim, Kendi gözlerimle, başkası değil. Yüreğim bayılıyor bağrımda!
Ki te ki koutou, Na, ta tatou hanga ki te tukino i a ia! kua kitea hoki te take o te mea i roto i ahau;
Eğer, ‘Sıkıntının kökü onda olduğu için Onu kovalım’ diyorsanız,
Kia wehi koutou kei mate i te hoari; no te mea ko te whiunga ki te hoari kei roto i te riri, e mohio ai koutou he whakawa ano tenei.
Kılıçtan korkmalısınız, Çünkü kılıç cezası öfkeli olur, O zaman adaletin var olduğunu göreceksiniz.”