Proverbs 29

L’uomo che, essendo spesso ripreso, irrigidisce il collo, sarà di subito fiaccato, senza rimedio.
Defalarca azarlandığı halde dikbaşlılık eden, Ansızın yıkıma uğrayacak, çare yok.
Quando i giusti son numerosi, il popolo si rallegra: ma quando domina l’empio, il popolo geme.
Doğru kişiler çoğalınca halk sevinir, Kötü kişi hükümdar olunca halk inler.
L’uomo che ama la sapienza, rallegra suo padre; ma chi frequenta le meretrici dissipa i suoi beni.
Bilgeliği seven babasını sevindirir, Fahişelerle dostluk eden malını yitirir.
Il re, con la giustizia, rende stabile il paese; ma chi pensa solo a imporre tasse, lo rovina.
Adaletle yöneten kral ülkesini ayakta tutar, Rüşvet alansa çökertir.
L’uomo che lusinga il prossimo, gli tende una rete davanti ai piedi.
Başkasını pohpohlayan kişi, Ona tuzak olur.
Nella trasgressione del malvagio v’è un’insidia; ma il giusto canta e si rallegra.
Kötünün başkaldırısı kendine tuzak olur, Doğru kişiyse ezgi söyler ve sevinir.
Il giusto prende conoscenza della causa de’ miseri, ma l’empio non ha intendimento né conoscenza.
Doğru kişi yoksulların hakkını verir, Kötü kişi hak hukuk nedir bilmez.
I beffardi soffian nel fuoco delle discordie cittadine, ma i savi calmano le ire.
Alaycı kişiler kentleri bile karıştırır, Bilgelerse öfkeyi yatıştırır.
Se un savio viene a contesa con uno stolto, quello va in collera e ride, e non c’è da intendersi.
Bilge kişiyle davası olan ahmak Kızar, alay eder ve rahat vermez.
Gli uomini di sangue odiano chi è integro, ma gli uomini retti ne proteggono la vita.
Kana susamışlar dürüst kişiden nefret eder, Doğrularsa onun canını korur.
Lo stolto dà sfogo a tutta la sua ira, ma il savio rattiene la propria.
Akılsız hep patlamaya hazırdır, Bilgeyse öfkesini dizginler.
Quando il sovrano dà retta alle parole menzognere, tutti i suoi ministri sono empi.
Hükümdar yalana kulak verirse, Bütün görevlileri de kötü olur.
Il povero e l’oppressore s’incontrano; l’Eterno illumina gli occhi d’ambedue.
Zorbayla yoksulun ortak bir noktası var: İkisinin de gözünü açan RAB’dir.
Il re che fa ragione ai miseri secondo verità, avrà il trono stabilito in perpetuo.
Yoksulları adaletle yöneten kralın Tahtı hep güvenlikte olur.
La verga e la riprensione dànno sapienza; ma il fanciullo lasciato a sé stesso, fa vergogna a sua madre.
Değnekle terbiye bilgelik kazandırır, Kendi haline bırakılan çocuksa annesini utandırır.
Quando abbondano gli empi, abbondano le trasgressioni; ma i giusti ne vedranno la ruina.
Kötüler çoğalınca başkaldırı da çoğalır, Ama doğrular onların düşüşünü görecektir.
Correggi il tuo figliuolo; egli ti darà conforto, e procurerà delizie all’anima tua.
Oğlunu terbiye et, o da sana huzur verecek Ve gönlünü hoşnut edecektir.
Quando non c’è visioni, il popolo è senza freno; ma beato colui che osserva la legge!
Tanrısal esinden yoksun olan halk Sınır tanımaz olur. Ne mutlu Kutsal Yasa’yı yerine getirene!
Uno schiavo non si corregge a parole; anche se comprende, non ubbidisce.
Köle salt sözle terbiye edilemez, Çünkü anlasa da kulak asmaz.
Hai tu visto un uomo precipitoso nel suo parlare? C’è più da sperare da uno stolto che da lui.
Sözünü tartmadan konuşan birini tanıyor musun? Akılsızın durumu bile onunkinden daha umut vericidir.
Se uno alleva delicatamente da fanciullo il suo servo, questo finirà per voler essere figliuolo.
Çocukluğundan beri kölesini şımartan, Sonunda cezasını çeker.
L’uomo iracondo fa nascere contese, e l’uomo collerico abbonda in trasgressioni.
Öfkeli kişi çekişme yaratır, Huysuz kişinin başkaldırısı eksik olmaz.
L’orgoglio abbassa l’uomo, ma chi è umile di spirito ottiene gloria.
Kibir insanı küçük düşürür, Alçakgönüllülükse onur kazandırır.
Chi fa società col ladro odia l’anima sua; egli ode la esecrazione e non dice nulla.
Hırsızla ortak olanın düşmanı kendisidir, Mahkemede yemin etse de bildiğini söylemez.
La paura degli uomini costituisce un laccio, ma chi confida nell’Eterno è al sicuro.
İnsandan korkmak tuzaktır, Ama RAB’be güvenen güvenlikte olur.
Molti cercano il favore del principe, ma l’Eterno fa giustizia ad ognuno.
Hükümdarın gözüne girmek isteyen çoktur, Ama RAB’dir insana adalet sağlayan.
L’uomo iniquo è un abominio per i giusti, e colui che cammina rettamente è un abominio per gli empi.
Doğrular haksızlardan iğrenir, Kötüler de dürüst yaşayanlardan.