Psalms 104

Anima mia, benedici l’Eterno! O Eterno, mio Dio, tu sei sommamente grande; sei vestito di splendore e di maestà.

Błogosław, duszo moja! Panu. Panie, Boże mój! wielceś jest wielmożnym; chwałę i ozdobę przyoblokłeś.

Egli s’ammanta di luce come d’una veste; distende i cieli come un padiglione;

Przyodziałeś się światłością jako szatą; rozciągnąłeś niebiosa jako oponę.

egli costruisce le sue alte stanze nelle acque; fa delle nuvole il suo carro, s’avanza sulle ali del vento;

Któryś zasklepił na wodach pałace swoje; który używasz obłoków miasto wozów; który chodzisz na skrzydłach wiatrowych;

fa dei venti i suoi messaggeri, delle fiamme di fuoco i suoi ministri.

Który czynisz duchy posłami swymi; ty czynisz sługi swe ogniem pałającym.

Egli ha fondato la terra sulle sue basi; non sarà smossa mai in perpetuo.

Ugruntowałeś ziemię na słupach jej, tak, że się nie poruszy na wieki wieczne.

Tu l’avevi coperta dell’abisso come d’una veste, le acque s’erano fermate sui monti.

Przepaścią jako szatą przyodziałeś ją był, tak, że wody stały nad górami.

Alla tua minaccia esse si ritirarono, alla voce del tuo tuono fuggirono spaventate.

Na zgromienie twojerozbiegły się, a na głos pogromu twego prędko zuciekały.

Le montagne sorsero, le valli s’abbassarono nel luogo che tu avevi stabilito per loro.

Wstąpiły góry, zniżyły się doliny na miejsce, któreś im założył.

Tu hai posto alle acque un limite che non trapasseranno; esse non torneranno a coprire la terra.

Zamierzyłeś im kres, aby go nie przestępowały, ani się wracały na okrycie ziemi.

Egli manda fonti nelle valli, ed esse scorrono fra le montagne;

Który wypuszczasz źródła po dolinach, aby płynęły między górami,

abbeverano tutte le bestie della campagna, gli asini selvatici vi si dissetano.

A napój dawały wszystkiemu zwierzowi polnemu; a z nich gaszą leśne osły pragnienie swoje.

Presso a quelle si riparano gli uccelli del cielo; di mezzo alle fronde fanno udir la loro voce.

Przy nich mieszka ptastwo niebieskie, a z pośród gałązek głos wydaje.

Egli adacqua i monti dall’alto delle sue stanze, la terra è saziata col frutto delle tue opere.

Który pokrapiasz góry z pałaców swoich, aby się z owoców spraw twoich nasycała ziemia.

Egli fa germogliar l’erba per il bestiame e le piante per il servizio dell’uomo, facendo uscir dalla terra il nutrimento,

Za twoją sprawą rośnie trawa dla bydła, a zioła na pożytek człowieczy; ty wywodzisz chleb z ziemi:

e il vino che rallegra il cuor dell’uomo, e l’olio che gli fa risplender la faccia, e il pane che sostenta il cuore dei mortali.

I wino, które uwesela serce człowiecze, od którego się lśni twarz jako od oleju; i chleb, który zatrzymuje żywot ludzki.

Gli alberi dell’Eterno sono saziati, i cedri del Libano, ch’egli ha piantati.

Nasycone bywają i drzewa Pańskie, i cedry Libanu, których nasadził;

Gli uccelli vi fanno i loro nidi; la cicogna fa dei cipressi la sua dimora;

Na których ptaki gniazda swe mają, i bocian na jedlinach ma dom swój.

le alte montagne son per i camosci, le rocce sono il rifugio de’ conigli.

Góry wysokie dzikim kozom, a skały są ucieczką królikom.

Egli ha fatto la luna per le stagioni; il sole conosce il suo tramonto.

Uczynił miesiąc dla pewnych czasów, a słońce zna zachód swój.

Tu mandi le tenebre e vien la notte, nella quale tutte le bestie delle foreste si mettono in moto.

Przywodzisz ciemność, i bywa noc, w którą wychodzą wszystkie zwierzęta leśne.

I leoncelli ruggono dietro la preda e chiedono il loro pasto a Dio.

Lwięta ryczą do łupu, i szukają od Boga pokarmu swego.

Si leva il sole, esse si ritirano e vanno a giacere nei loro covi.

Lecz gdy słońce wznijdzie, zaś się zgromadzają, i w jamach swoich kładą się.

L’uomo esce all’opera sua e al suo lavoro fino alla sera.

Tedy wychodzi człowiek do roboty swojej, i do pracy swojej aż do wieczora.

Quanto son numerose le tue opere, o Eterno! Tu le hai fatte tutte con sapienza; la terra è piena delle tue ricchezze.

O jakoż wielkie są sprawy twoje, Panie! te wszystkie mądrześ uczynił, a napełniona jest ziemia bogactwem twojem.

Ecco il mare, grande ed ampio, dove si muovon creature senza numero, animali piccoli e grandi.

W morzu zaś wielkiem i bardzo szerokiem, tam są płazy, którym nie masz liczby, i zwierzęta małe i wielkie.

Là vogano le navi e quel leviatan che hai creato per scherzare in esso.

Po niem okręty przechodzą, i wieloryb, któregoś ty stworzył, aby w niem igrał.

Tutti quanti sperano in te che tu dia loro il lor cibo a suo tempo.

Wszystko to na cię oczekuje, abyś im dał pokarm czasu swego.

Tu lo dài loro ed essi lo raccolgono; tu apri la mano ed essi son saziati di beni.

Gdy im dajesz, zbierają; gdy otwierasz rękę twoję, nasycone bywają dobremi rzeczami.

Tu nascondi la tua faccia, essi sono smarriti; tu ritiri il loro fiato, ed essi muoiono e tornano nella loro polvere.

Lecz gdy ukrywasz oblicze twoje, trwożą sobą; gdy odbierasz ducha ich, giną, i w proch się swój obracają.

Tu mandi il tuo spirito, essi sono creati, e tu rinnovi la faccia della terra.

Gdy wysyłasz ducha twego, stworzone bywają, i odnawiasz oblicze ziemi.

Duri in perpetuo la gloria dell’Eterno, si rallegri l’Eterno nelle opere sue!

Niechajże będzie chwała Pańska na wieki; niech się rozweseli Pan w sprawach swoich.

Egli riguarda la terra, ed essa trema; egli tocca i monti, ed essi fumano.

On gdy wejrzy na ziemię, zadrży; dotknie się gór, a zakurzą się.

Io canterò all’Eterno finché io viva; salmeggerò al mio Dio finché io esista.

Będę śpiewał Panu za żywota mego; będę śpiewał Bogu memu, póki mię staje.

Possa la mia meditazione essergli gradita! Io mi rallegrerò nell’Eterno.

O nim będzie wdzięczna mowa moja, a ja się rozweselę w Panu.

Spariscano i peccatori dalla terra, e gli empi non siano più! Anima mia, benedici l’Eterno. Alleluia.

Oby byli wytraceni grzesznicy z ziemi, a niezbożnych aby już nie było! Błogosław, duszo moja! Panu. Halleluja.