Proverbs 29

L’uomo che, essendo spesso ripreso, irrigidisce il collo, sarà di subito fiaccato, senza rimedio.

کسی‌که بعد از سرزنش زیاد بازهم سرسختی کند، ناگهان شکسته خواهد شد و علاجی نخواهد داشت.

Quando i giusti son numerosi, il popolo si rallegra: ma quando domina l’empio, il popolo geme.

تا وقتی‌که قدرت در دست اشخاص نیک است، مردم خوشحال هستند، ولی اگر قدرت به دست افراد بد بیفتد، مردم ناله خواهند کرد.

L’uomo che ama la sapienza, rallegra suo padre; ma chi frequenta le meretrici dissipa i suoi beni.

پسر عاقل والدین خود را خوشحال می‌سازد، امّا پسری که به دنبال زنان بدکار می‌رود، دارایی آنها را برباد می‌دهد.

Il re, con la giustizia, rende stabile il paese; ma chi pensa solo a imporre tasse, lo rovina.

پادشاه عادل به کشور خود ثبات می‌بخشد، ولی آن که مالیات زیاد می‌گیرد، مملکت خود را نابود می‌سازد.

L’uomo che lusinga il prossimo, gli tende una rete davanti ai piedi.

شخص متملّق با چاپلوسی به دوست خود صدمه می‌زند.

Nella trasgressione del malvagio v’è un’insidia; ma il giusto canta e si rallegra.

شریران در دام گناه خود گرفتار می‌شوند، امّا شادکامی نصیب مردم درستکار می‌گردد.

Il giusto prende conoscenza della causa de’ miseri, ma l’empio non ha intendimento né conoscenza.

شخص درستکار نسبت به فقرا با انصاف است، امّا شریر به فکر آنها نیست.

I beffardi soffian nel fuoco delle discordie cittadine, ma i savi calmano le ire.

شخص احمقی که دیگران را مسخره می‌کند، شهری را به آشوب می‌کشد، امّا آدم دانا خشم را فرو می‌نشاند.

Se un savio viene a contesa con uno stolto, quello va in collera e ride, e non c’è da intendersi.

وقتی یک آدم عاقل با یک شخص احمق به دادگاه می‌رود، شخص احمق خشمگین می‌شود و او را مسخره می‌کند و صلحی نخواهد بود.

Gli uomini di sangue odiano chi è integro, ma gli uomini retti ne proteggono la vita.

کسانی‌که تشنهٔ خون هستند از افراد نیکو نفرت دارند و به فکر هلاکت آنان می‌باشند.

Lo stolto dà sfogo a tutta la sua ira, ma il savio rattiene la propria.

آدم احمق، بزودی خشم خود را ظاهر می‌سازد، امّا شخص عاقل از خشم خود جلوگیری می‌کند.

Quando il sovrano dà retta alle parole menzognere, tutti i suoi ministri sono empi.

اگر حاکم به سخنان دروغ گوش بدهد، تمام خادمانش دروغگو می‌شوند.

Il povero e l’oppressore s’incontrano; l’Eterno illumina gli occhi d’ambedue.

فقیر و ثروتمند در یک چیز مانند هم هستند: خداوند به هردوی آنها چشم بینا داده است.

Il re che fa ragione ai miseri secondo verità, avrà il trono stabilito in perpetuo.

پادشاهی که نسبت به مردم مسکین با انصاف باشد، سلطنتش همیشه پایدار می‌ماند.

La verga e la riprensione dànno sapienza; ma il fanciullo lasciato a sé stesso, fa vergogna a sua madre.

برای تربیت کودکان چوب و تأدیب لازم است، اگر او را آزاد بگذاری و سرزنش نکنی، باعث شرمندگی مادر خود می‌شود.

Quando abbondano gli empi, abbondano le trasgressioni; ma i giusti ne vedranno la ruina.

وقتی شریران به قدرت می‌رسند، جرم زیاد می‌شود. امّا مردم درستکار سقوط آنها را به چشم خواهند دید.

Correggi il tuo figliuolo; egli ti darà conforto, e procurerà delizie all’anima tua.

فرزندت را تأدیب کن تا باعث خوشی و آرامش تو گردد.

Quando non c’è visioni, il popolo è senza freno; ma beato colui che osserva la legge!

مردمی که خدا راهنمایشان نباشد، سرکش می‌شوند. خوشا به حال قومی که از دستورات الهی پیروی می‌کنند.

Uno schiavo non si corregge a parole; anche se comprende, non ubbidisce.

نوکران، تنها با نصیحت اصلاح نمی‌شوند، زیرا آنها هرچند سخنان تو را بفهمند، امّا به آنها توجّه نمی‌کنند.

Hai tu visto un uomo precipitoso nel suo parlare? C’è più da sperare da uno stolto che da lui.

شخصی که بدون فکر کردن و با عجله حرف می‌زند، از یک احمق هم بدتر است.

Se uno alleva delicatamente da fanciullo il suo servo, questo finirà per voler essere figliuolo.

نوکری که آقایش او را از کودکی به ناز پرورده باشد، سرانجام تمام دارایی آقای خود را غصب می‌کند.

L’uomo iracondo fa nascere contese, e l’uomo collerico abbonda in trasgressioni.

شخص تندخو کشمکش برپا می‌کند و آدم بدخُلق فتنه‌انگیز است.

L’orgoglio abbassa l’uomo, ma chi è umile di spirito ottiene gloria.

تکبّر، انسان را به زمین می‌زند؛ امّا فروتنی باعث سرفرازی می‌شود.

Chi fa società col ladro odia l’anima sua; egli ode la esecrazione e non dice nulla.

کسی‌که با دزد همدست می‌شود، به جان خود دشمنی می‌کند. اگر در دادگاه حقیقت را بگوید، مجازات خواهد شد و اگر را نگوید، خدا او را لعنت می‌کند.

La paura degli uomini costituisce un laccio, ma chi confida nell’Eterno è al sicuro.

کسی‌که از انسان می‌ترسد در دام می‌افتد، امّا هرکه بر خداوند توکّل می‌کند، در امان می‌ماند.

Molti cercano il favore del principe, ma l’Eterno fa giustizia ad ognuno.

بسیاری از مردم از حاکم انتظار لطف دارند، امّا داوری فقط به دست خداوند است.

L’uomo iniquo è un abominio per i giusti, e colui che cammina rettamente è un abominio per gli empi.

درستکاران از شریران نفرت دارند و شریران از درستکاران.