Proverbs 5

Fiam! az én bölcseségemre figyelmezz, az én értelmemre hajtsd a te füledet,

Mia filo! atentu mian saĝon; Al mia prudento klinu vian orelon,

Hogy megtartsd a meggondolást, és a tudományt a te ajakid megőrizzék.

Por ke vi konservu prudenton Kaj via buŝo tenu scion.

Mert színmézet csepeg az idegen asszony ajka, és símább az olajnál az ő ínye.

Ĉar la buŝo de malĉastulino elverŝas mielon, Kaj ŝia gorĝo estas pli glata ol oleo.

De annak vége keserű, mint az üröm, éles, mint a kétélű tőr.

Sed ŝia sekvaĵo estas maldolĉa kiel absinto, Akra kiel ambaŭtranĉa glavo.

Az ő lábai a halálra mennek, az ő léptei a sírba törekszenek.

Ŝiaj piedoj iras malsupren al la morto; Ŝiaj paŝoj atingas Ŝeolon.

Az életnek útát hogy ne követhesse, ösvényei változókká lettek, a nélkül, hogy ő eszébe venné.

Ŝi ne iras rekte laŭ la vojo de vivo; Ŝiaj paŝoj ŝanceliĝas, sed tion ŝi ne scias.

Most azért, fiaim, hallgassatok engem, és ne távozzatok el számnak beszéditől!

Kaj nun, infanoj, aŭskultu min, Kaj ne forkliniĝu de la vortoj de mia buŝo.

Távoztasd el attól útadat, és ne közelgess házának ajtajához,

Malproksimigu de ŝi vian vojon, Kaj ne proksimiĝu al la pordo de ŝia domo,

Hogy másoknak ne add a te ékességedet, és esztendeidet a kegyetlennek;

Por ke vi ne fordonu al aliaj vian honoron Kaj viajn jarojn al la kruelulo,

Hogy ne az idegenek teljenek be a te marháiddal, és a te keresményed más házába ne *jusson.*

Por ke fremduloj ne satiĝu de via havo, Kaj viaj laboroj ne estu en fremda domo,

Hogy nyögnöd kelljen *élet*ed végén, a mikor megemésztetik a te húsod és a te tested,

Ĝis vi ĝemos en la fino, Kiam konsumiĝos via karno kaj via korpo,

És azt kelljen mondanod: miképen gyűlöltem az erkölcsi tanítást, és a fenyítéket útálta az én elmém,

Kaj vi diros: Ho, kiel mi malamis instruon, Kaj mia koro malŝatis moraligon!

És nem hallgattam az én vezetőim szavát, és az én tanítóimhoz nem hajtottam fülemet!

Kaj mi ne aŭskultis la voĉon de miaj instruantoj, Kaj mi ne klinis mian orelon al miaj lernigantoj.

Kevés híja volt, hogy minden gonoszságba nem merültem a gyülekezetnek és községnek közepette!

Mi estis preskaŭ en ĉia malbono Meze de kunveno kaj societo.

Igyál vizet a te kútadból, és a te forrásod közepiből folyóvizet.

Trinku akvon el via cisterno, Kaj fluantan el via puto.

Kifolyjanak-é a te forrásid, az utczákra a te vized folyásai?

Viaj fontoj disfluu eksteren, Akvaj torentoj en la stratojn.

Egyedül tied legyenek, és nem az idegenekéi veled.

Ili apartenu al vi sola, Sed ne al aliaj kun vi.

Legyen a te forrásod áldott, és örvendezz a te ifjúságod feleségének.

Via fonto estu benata; Kaj havu ĝojon de la edzino de via juneco.

A szerelmes szarvas, és kedves zerge; az ő emlői elégítsenek meg téged minden időben, az ő szerelmében gyönyörködjél szüntelen.

Ŝi estas ĉarma kiel cervino, Kaj aminda kiel ibeksino; Ŝiaj karesoj ĝuigu vin en ĉiu tempo, Ŝia amo ĉiam donu al vi plezuron.

És miért bujdosnál, fiam, az idegen után, és ölelnéd keblét az idegennek?

Kaj kial, mia filo, vi volas serĉi al vi plezuron ĉe fremda virino Kaj enbrakigi ne apartenantan al vi?

Mert az Úrnak szemei előtt vannak mindenkinek útai, és minden ösvényeit ő rendeli.

Ĉar antaŭ la okuloj de la Eternulo estas la vojoj de homo, Kaj ĉiujn liajn irojn Li pripensas.

A maga álnokságai fogják meg az istentelent, és a saját bűnének köteleivel kötöztetik meg.

Liaj propraj malbonfaroj enkaptos la malpiulon, Kaj la ŝnuroj de lia peko lin tenos.

Ő meghal fenyíték híján, és bolondságának sokasága miatt támolyog.

Li mortos pro manko de eduko; Kaj la multo de lia senprudenteco lin devojigos.