Proverbs 6

Fiam! ha kezes lettél a te barátodért, *és* kezedet adván, kötelezted magadat másért:

Mia filo! se vi garantiis por via proksimulo Kaj donis vian manon por aliulo,

Szádnak beszédei által estél tőrbe, megfogattattál a te szádnak beszédivel.

Tiam vi enretiĝis per la vortoj de via buŝo, Kaptiĝis per la vortoj de via buŝo.

Ezt míveld azért fiam, és mentsd ki magadat, mert a te felebarátodnak kezébe jutottál; eredj, alázd meg magadat, és kényszerítsd felebarátodat.

Tiam, mia filo, agu tiel kaj saviĝu, Ĉar vi falis en la mano de via proksimulo: Iru, vigliĝu, kaj petegu vian proksimulon;

Még álmot se engedj szemeidnek, se szunnyadást szemöldökidnek,

Ne lasu viajn okulojn dormi Kaj viajn palpebrojn dormeti;

Szabadítsd ki magadat, mint a zerge a *vadász* kezéből, és mint a madár a madarásznak kezéből.

Savu vin, kiel gazelo, el la mano, Kaj kiel birdo el la mano de la birdokaptisto.

Eredj a hangyához, te rest, nézd meg az ő útait, és légy bölcs!

Iru al la formiko, vi maldiligentulo; Rigardu ĝian agadon, kaj saĝiĝu.

A kinek nincs vezére, igazgatója, vagy ura,

Kvankam ĝi ne havas estron, Nek kontrolanton, nek reganton,

Nyárban szerzi meg az ő kenyerét, aratáskor gyűjti eledelét.

Ĝi pretigas en la somero sian panon, Ĝi kolektas dum la rikolto sian manĝon.

Oh te rest, meddig fekszel? mikor kelsz fel a te álmodból?

Ĝis kiam, maldiligentulo, vi kuŝos? Kiam vi leviĝos de via dormo?

Még egy kis álom, még egy kis szunnyadás, még egy kis kéz-összefonás, hogy pihenjek;

Iom da dormo, iom da dormeto, Iom da kunmeto de la manoj por kuŝado;

Így jő el, mint az útonjáró, a te szegénységed, és a te szűkölködésed, mint a paizsos férfiú!

Kaj venos via malriĉeco kiel rabisto, Kaj via senhaveco kiel viro armita.

Haszontalan ember, hamis férfiú, a ki álnok szájjal jár,

Homo sentaŭga, homo malbonfarema, Iras kun buŝo malica,

A ki hunyorgat szemeivel; lábaival is szól, és ujjaival jelt ád.

Donas signojn per la okuloj, aludas per siaj piedoj, Komprenigas per siaj fingroj;

Álnokság van az ő szívében, gonoszt forral minden időben, háborúságot indít.

Perverseco estas en lia koro, li intencas malbonon; En ĉiu tempo li semas malpacon.

Annakokáért hirtelen eljő az ő nyomorúsága, gyorsan megrontatik, s nem lesz gyógyulása.

Tial subite venos lia pereo; Li estos rompita subite, kaj neniu lin sanigos.

E hat dolgot gyűlöli az Úr, és hét dolog útálat az ő lelkének:

Jen estas ses aferoj, kiujn la Eternulo malamas, Kaj sep, kiujn Li abomenegas.

A kevély szemek, a hazug nyelv, és az ártatlan vért ontó kezek,

Arogantaj okuloj, mensogema lango, Kaj manoj, kiuj verŝas senkulpan sangon,

Az álnok gondolatokat forraló elme, a gonoszra sietséggel futó lábak,

Koro, kiu preparas malbonfarajn intencojn, Piedoj, kiuj rapidas kuri al malbono,

A hazugságlehelő hamis tanú, és a ki szerez háborúságokat az atyafiak között!

Falsa atestanto, kiu elspiras mensogojn; Kaj tiu, kiu semas malpacon inter fratoj.

Őrizd meg, fiam, atyád parancsolatját, és anyád tanítását el ne hagyd.

Konservu, mia filo, la ordonon de via patro, Kaj ne forĵetu la instruon de via patrino.

Kösd azokat szívedre mindenkor, fűzd a nyakadba.

Ligu ilin por ĉiam al via koro, Volvu ilin sur vian kolon.

Valahová mégysz, vezérel téged, mikor aluszol, őriz téged, mikor felserkensz, beszélget te veled.

Kiam vi iros, ili gvidos vin; Kiam vi kuŝiĝos, ili vin gardos; Kaj kiam vi vekiĝos, ili parolos kun vi.

Mert szövétnek a parancsolat, és a tudomány világosság, és életnek úta a tanító-feddések.

Ĉar moralordono estas lumingo, kaj instruo estas lumo, Kaj edifaj predikoj estas vojo de vivo,

Hogy a gonosz asszonytól téged megőrizzenek, az idegen asszony nyelvének hizelkedésétől.

Por gardi vin kontraŭ malbona virino, Kontraŭ glata lango de fremdulino.

Ne kivánd az ő szépségét szivedben, és meg ne fogjon téged szemöldökeivel;

Ne deziregu en via koro ŝian belecon, Kaj ne kaptiĝu per ŝiaj palpebroj.

Mert a parázna asszony miatt *jut az ember* egy darab kenyérre, és *más* férfi felesége drága életet vadász!

Ĉar la kosto de publikulino estas nur unu pano; Sed fremda edzino forkaptas la grandvaloran animon.

Vehet-é valaki tüzet az ő kebelébe, hogy ruhái meg ne égnének?

Ĉu iu povas teni fajron en sia sino tiel, Ke liaj vestoj ne brulu?

Vagy járhat-é valaki elevenszénen, hogy lábai meg ne égnének?

Ĉu iu povas marŝi sur ardantaj karboj, Ne bruligante siajn piedojn?

Így van, valaki bemegy felebarátjának feleségéhez, nem marad büntetlen, valaki illeti azt!

Tiel ankaŭ estas kun tiu, kiu venas al la edzino de sia proksimulo; Neniu, kiu ŝin ektuŝas, restas sen puno.

Nem útálják meg a lopót, ha lop az ő kivánságának betöltésére, mikor éhezik;

Oni ne faras grandan honton al ŝtelanto, Se li ŝtelas por sin satigi, kiam li malsatas;

És ha rajta kapatik, hétannyit kell adnia, az ő házának minden marháját érette adhatja;

Kaj kiam oni lin kaptas, li pagas sepoble; La tutan havon de sia domo li fordonas.

A ki pedig asszonynyal paráználkodik, bolond; a ki magát el akarja veszteni, az cselekszi ezt!

Sed kiu adultas kun virino, tiu estas sensaĝa; Tiu, kiu faras tion, pereigas sian animon;

Vereséget és gyalázatot nyer, és az ő gyalázatja el nem töröltetik.

Batojn kaj malhonoron li ricevas, Kaj lia honto ne elviŝiĝas;

Mert a féltékenység a férfiú haragja, és nem cselekszik kegyelmességgel a bosszúállásnak napján.

Ĉar furiozas la ĵaluzo de la edzo; Kaj li ne indulgas en la tempo de la venĝo.

Nem gondol semmi váltsággal, nem nyugszik meg rajta, még ha nagy sok ajándékot adsz is néki.

Li rigardas nenian kompenson, Kaj li ne akceptas, se vi volas eĉ multe donaci.