Proverbs 7

Fiam, tartsd meg az én beszédeimet, és az én parancsolataimat rejtsd el magadnál.

Mijn zoon, bewaar mijn redenen, en leg mijn geboden bij u weg.

Az én parancsolatimat tartsd meg, és élsz; és az én tanításomat mint a szemed fényét.

Bewaar mijn geboden, en leef, en mijn wet als den appel uwer ogen.

Kösd azokat ujjaidra, írd fel azokat szíved táblájára.

Bind ze aan uw vingeren, schrijf ze op de tafels uws harten.

Mondd ezt a bölcseségnek: Én néném vagy te; és az eszességet ismerősödnek nevezd,

Zeg tot de wijsheid: Gij zijt mijn zuster; en heet het verstand uw bloedvriend;

Hogy megőrizzen téged a nem hozzád tartozó asszonytól, és az ő beszédivel hizelkedő idegentől.

Opdat zij u bewaren voor een vreemde vrouw, voor de onbekende, die met haar redenen vleit.

Mert házam ablakán, a rács mögül néztem,

Want door het venster van mijn huis, door mijn tralie keek ik uit;

És láték a bolondok között, eszembe vevék a fiak között egy bolond ifjat,

En ik zag onder de slechten; ik merkte onder de jonge gezellen een verstandelozen jongeling;

A ki az utczán jár, annak szeglete mellett, a házához menő úton lépeget,

Voorbijgaande op de straat, nevens haar hoek, en hij trad op den weg van haar huis.

Alkonyatkor, nap estjén, és setét éjfélben.

In de schemering, in den avond des daags, in den zwarten nacht en de donkerheid;

És ímé, egy asszony eleibe jő, paráznának öltözetében, álnok az ő elméjében.

En ziet, een vrouw ontmoette hem in hoerenversiersel, en met het hart op haar hoede;

Mely csélcsap és vakmerő, a kinek házában nem maradhatnak meg az ő lábai.

Deze was woelachtig en wederstrevig, haar voeten bleven in haar huis niet;

Néha az utczán, néha a tereken van, és minden szegletnél leselkedik.

Nu buiten, dan op de straten zijnde, en bij alle hoeken loerende;

És megragadá őt és megcsókolá őt, és szemtelenségre vetemedvén, monda néki:

En zij greep hem aan, en kuste hem; zij sterkte haar aangezicht, en zeide tot hem:

Hálaáldozattal tartoztam, ma adtam meg fogadásimat.

Dankoffers zijn bij mij, ik heb heden mijn geloften betaald;

Azért jövék ki elődbe, szorgalmatosan keresni a te orczádat, és reád találtam!

Daarom ben ik uitgegaan u tegemoet, om uw aangezicht naarstiglijk te zoeken, en ik heb u gevonden.

Paplanokkal megvetettem nyoszolyámat, égyiptomi szövésű szőnyegekkel.

Ik heb mijn bedstede met tapijtsieraad toegemaakt, met uitgehouwen werken, met fijn linnen van Egypte;

Beillatoztam ágyamat mirhával, áloessel és fahéjjal.

Ik heb mijn leger met mirre, aloë en kaneel welriekende gemaakt;

No foglaljuk magunkat bőségesen mind virradtig a szeretetben; vígadjunk szerelmeskedésekkel.

Kom, laat ons dronken worden van minnen tot den morgen toe; laat ons ons vrolijk maken in grote liefde.

Mert nincs otthon a férjem, elment messze útra.

Want de man is niet in zijn huis, hij is een verren weg getogen;

Egy erszény pénzt vőn kezéhez; holdtöltére jő haza.

Hij heeft een bundel gelds in zijn hand genomen; ten bestemden dage zal hij naar zijn huis komen.

*És* elhiteté őt az ő mesterkedéseinek sokaságával, ajkainak hizelkedésével elragadá őt.

Zij bewoog hem door de veelheid van haar onderricht, zij dreef hem aan door het gevlei harer lippen.

Utána megy; mint az ökör a vágóhídra, és mint a bolond, egyszer csak fenyítő békóba;

Hij ging haar straks achterna, gelijk een os ter slachting gaat, en gelijk een dwaas tot de tuchtiging der boeien.

Mígnem átjárja a nyíl az ő máját. Miképen siet a madár a tőrre, és nem tudja, hogy az az ő élete ellen van.

Totdat hem de pijl zijn lever doorsneed; gelijk een vogel zich haast naar den strik, en niet weet, dat dezelve tegen zijn leven is.

Annakokáért most, fiaim, hallgassatok engem, és figyelmezzetek az én számnak beszédeire.

Nu dan, kinderen, hoort naar mij, en luistert naar de redenen mijns monds.

Ne hajoljon annak útaira a te elméd, és ne tévelyegj annak ösvényin.

Laat uw hart tot haar wegen niet wijken, dwaalt niet op haar paden.

Mert sok sebesültet elejtett, és sokan vannak, a kik attól megölettek.

Want zij heeft veel gewonden nedergeveld, en al haar gedoden zijn machtig vele.

Sírba vívő út az ő háza, a mely levisz a halálnak hajlékába.

Haar huis zijn wegen des grafs, dalende naar de binnenkameren des doods.