Job 29

Und Hiob fuhr fort, seinen Spruch anzuheben, und sprach:

ایّوب به کلام خود ادامه داده گفت:

O daß ich wäre wie in den Monden der Vorzeit, wie in den Tagen, da Gott mich bewahrte,

ای کاش دوران سابق و آن روزهایی که خدا مراقب و مواظب من بود، دوباره می‌آمد.

als seine Leuchte über meinem Haupte schien, und ich bei seinem Lichte durch die Finsternis wandelte;

در آن روزها نور او بر من می‌تابید و راه تاریک مرا روشن می‌کرد.

wie ich war in den Tagen meiner Reife, als das Vertrauen Gottes über meinem Zelte waltete,

آن وقت دوران کامرانی من بود و از دوستی خدا برخوردار بودم.

als der Allmächtige noch mit mir war, meine Knaben rings um mich her;

خدای قادر مطلق با من بود و فرزندانم دور من جمع بودند.

als meine Schritte sich in Milch badeten, und der Fels neben mir Ölbäche ergoß;

پاهای خود را با شیر می‌شستم و از صخره‌‌ها برای من روغن زیتون جاری می‌شد.

als ich durch das Tor in die Stadt hineinging, meinen Sitz auf dem Platze aufstellte:

وقتی به دروازهٔ شهر می‌رفتم و بر کرسی خود می‌نشستم،

Die Jünglinge sahen mich und verbargen sich, und die Greise erhoben sich, blieben stehen;

جوانان برای من راه باز می‌کردند و ریش‌سفیدان به احترام من برمی‌خاستند.

die Fürsten hielten die Worte zurück und legten die Hand auf ihren Mund;

رهبران شهر از حرف زدن باز می‌ایستادند و سکوت می‌کردند.

die Stimme der Vornehmen verstummte, und ihre Zunge klebte an ihrem Gaumen.

حتّی شخصیّت‌های مهم با دیدن من ساکت می‌شدند.

Denn wenn das Ohr von mir hörte, so pries es mich glücklich, und wenn das Auge mich sah, so legte es Zeugnis von mir ab.

هرکسی که مرا می‌دید و سخنان مرا می‌شنید، مرا ستایش می‌نمود.

Denn ich befreite den Elenden, der um Hülfe rief, und die Waise, die keinen Helfer hatte.

زیرا من به داد مردم فقیر می‌رسیدم و به یتیمانِ بی‌کس کمک می‌کردم.

Der Segen des Umkommenden kam über mich, und das Herz der Witwe machte ich jubeln.

کسانی‌که در حال مرگ بودند، برایم دعا می‌کردند و با کار نیک، دل بیوه زنان را شاد می‌ساختم.

Ich kleidete mich in Gerechtigkeit, -und sie bekleidete mich, -wie in Oberkleid und Kopfbund in mein Recht.

کارهای خود را از روی عدل و انصاف انجام می‌دادم.

Auge war ich dem Blinden, und Fuß dem Lahmen;

برای کورها چشم و برای مردم لَنگ، پا بودم.

Vater war ich den Dürftigen, und die Rechtssache dessen, den ich nicht kannte, untersuchte ich;

از نیازمندان مثل یک پدر دستگیری می‌کردم و از حق غریبان دفاع می‌نمودم.

und ich zerbrach das Gebiß des Ungerechten, und seinen Zähnen entriß ich die Beute.

دندانهای نیش ظالمان را می‌شکستم و شکار را از دهنشان می‌گرفتم.

Und ich sprach: In meinem Neste werde ich verscheiden, und meine Tage vermehren wie der Sand;

آرزو داشتم که بعد از یک عمر شاد و طولانی، به آسودگی در خانهٔ خود بمیرم.

meine Wurzel wird ausgebreitet sein am Wasser, und der Tau wird übernachten auf meinem Gezweig;

مثل درختی بودم که ریشه‌اش به آب می‌رسید و شاخه‌هایش با شبنم شاداب می‌شدند.

meine Ehre wird frisch bei mir bleiben, und mein Bogen sich in meiner Hand verjüngen.

همه از من تمجید می‌کردند و قدرت و نیروی من روزافزون بود.

Sie hörten mir zu und harrten, und horchten schweigend auf meinen Rat.

همه به سخنان من گوش می‌دادند و از پندهای من استفاده می‌کردند.

Nach meinem Worte sprachen sie nicht wieder, und auf sie träufelte meine Rede.

وقتی من سخنانم را تمام می‌کردم، کسی حرفی نمی‌زد. کلام من مانند قطرات شبنم بر آنها می‌چکید.

Und sie harrten auf mich wie auf den Regen, und sperrten ihren Mund auf wie nach dem Spätregen.

آنها همچون دهقانی که چشم به راه باران باشد، با شوق تمام منتظر شنیدن کلام من می‌بودند.

Ich lächelte ihnen zu, wenn sie kein Vertrauen hatten, und das Licht meines Angesichts konnten sie nicht trüben.

وقتی دلسرد می‌شدند، با یک تبسم آنها را دلگرم می‌ساختم و با روی خوش، آنها را تشویق می‌نمودم.

Ich wählte für sie den Weg aus, und saß als Haupt, und thronte wie ein König unter der Kriegsschar, gleichwie einer, der Trauernde tröstet.

در میان آنها، مانند پادشاه حکومت می‌کردم و در هنگام غم، آنها را تسلّی می‌دادم.