Job 21

Und Hiob antwortete und sprach:

لطفاً به حرفهای من به دقّت گوش بدهید تا دل من تسلّی یابد.

Höret, höret meine Rede! Und dies ersetze eure Tröstungen.

لطفاً به حرفهای من به دقّت گوش بدهید تا دل من تسلّی یابد.

Ertraget mich, und ich will reden, und nachdem ich geredet habe, magst du spotten.

به من فرصت بدهید تا حرفهای خود را بزنم و بعد اگر خواستید، مسخره‌ام کنید.

Richtet sich meine Klage an einen Menschen? Oder warum sollte ich nicht ungeduldig sein?

من از خدا شکایت دارم نه از انسان، به همین دلیل صبر و طاقتم را از دست داده‌ام.

Wendet euch zu mir und entsetzet euch, und leget die Hand auf den Mund!

به من نگاه کنید و از تعجّب دست بر دهان بگذارید و ساکت باشید.

Ja, wenn ich daran denke, so bin ich bestürzt, und Schauder erfaßt mein Fleisch.

وقتی مصیبت‌هایی را که بر سر من آمده است، به یاد می‌آ‌ورم، تمام بدنم از وحشت به لرزه می‌افتد.

Warum leben die Gesetzlosen, werden alt, nehmen gar an Macht zu?

چرا مردم بدکار تا سن پیری زنده می‌مانند و به قدرت و جلال می‌رسند؟

Ihr Same steht fest vor ihnen, mit ihnen, und ihre Sprößlinge vor ihren Augen.

ایشان دارای فرزندان و نوه‌ها خواهند شد، و شاهد رشد ایشان خواهند بود.

Ihre Häuser haben Frieden, ohne Furcht, und Gottes Rute ist nicht über ihnen.

خانه‌هایشان از هرگونه ترس و خطر در امان است و خدا آنها را جزا نمی‌دهد.

Sein Stier belegt und befruchtet sicher, seine Kuh kalbt und wirft nicht fehl.

تعداد گلّه‌هایشان افزایش می‌یابد و هیچ‌کدام آنها تلف نمی‌شود.

Ihre Buben schicken sie aus gleich einer Herde, und ihre Knaben hüpfen umher.

کودکانشان بیرون می‌روند و مانند گوسفندان رقص و پایکوبی می‌کنند.

Sie erheben die Stimme bei Tamburin und Laute und sind fröhlich beim Klange der Schalmei.

با آواز دایره و رباب و نی، از خوشحالی سرود می‌خوانند.

In Wohlfahrt verbringen sie ihre Tage, und in einem Augenblick sinken sie in den Scheol hinab.

بدکاران، عمر خود را در خوشبختی و کامرانی می‌گذرانند و با آسودگی و خاطرِ جمع از دنیا می‌روند.

Und doch sprechen sie zu Gott: Weiche von uns! und nach der Erkenntnis deiner Wege verlangen wir nicht.

از خدا می‌خواهند که کاری به کارشان نداشته باشد و مایل نیستند که راه راست خدا را بشناسند.

Was ist der Allmächtige, daß wir ihm dienen sollten, und was nützt es uns, daß wir ihn angehen? -

می‌گویند: «قادر مطلق کیست که او را بندگی نماییم؟ چه فایده که پیش او دعا کنیم؟»

Siehe, ihre Wohlfahrt steht nicht in ihrer Hand. Der Rat der Gesetzlosen sei ferne von mir!

آنها ادّعا می‌کنند که سعادتشان نتیجهٔ سعی و کوشش خود آنهاست، امّا من با طرز فکرشان موافق نیستم.

Wie oft geschieht es, daß die Leuchte der Gesetzlosen erlischt und ihr Verderben über sie kommt, daß er ihnen Schlingen zuteilt in seinem Zorn,

آیا تا به حال چراغ شریران خاموش شده یا بلایی بر سرشان آمده است؟ آیا گاهی خدا آنها را از روی غضب خود جزا داده است؟

daß sie wie Stroh werden vor dem Winde, und wie Spreu, die der Sturmwind entführt?

یا مثل کاهی در برابر باد یا مانند خاک در برابر توفان پراکنده کرده است؟

Gott spart, saget ihr, sein Unheil auf für seine Kinder. -Er vergelte ihm, daß er es fühle!

شما می‌گویید که خدا فرزندان گناهکاران را به عوض آنها مجازات می‌کند، امّا من می‌گویم که خدا باید خود گناهکار را جزا بدهد، تا بداند که خدا از گناه چشم نمی‌پوشد.

Seine Augen sollen sein Verderben sehen, und von dem Grimme des Allmächtigen trinke er!

خودشان باید نابودی خود را ببینند و از جام غضب قادر مطلق بنوشند.

Denn was liegt ihm an seinem Hause nach ihm, wenn die Zahl seiner Monde durchschnitten ist? -

آیا انسان پس از مرگ، زمانی که شمارهٔ ماههایش به سر آیند، نگران خانواده‌اش خواهد بود؟

Kann man Gott Erkenntnis lehren, da er es ja ist, der die Hohen richtet?

آیا کسی می‌تواند به خدایی که داور عالم است، چیزی بیاموزد؟

Dieser stirbt in seiner Vollkraft, ganz wohlgemut und sorglos.

برخی از انسانها تا روز آخر زندگیشان از سلامتی برخوردارند؛ آنها با خوشحالی در آسودگی می‌میرند. آنها خوب تغذیه شده‌اند.

Seine Gefäße sind voll Milch, und das Mark seiner Gebeine ist getränkt.

برخی از انسانها تا روز آخر زندگیشان از سلامتی برخوردارند؛ آنها با خوشحالی در آسودگی می‌میرند. آنها خوب تغذیه شده‌اند.

Und jener stirbt mit bitterer Seele und hat des Guten nicht genossen.

برخی هم در بدبختی، درحالی‌که لذّتی از زندگی نبرده‌اند، می‌میرند.

Zusammen liegen sie im Staube, und Gewürm bedeckt sie.

امّا همه یکسان به خاک می‌روند و خوراک کرمها می‌شوند.

Siehe, ich kenne eure Gedanken, und die Anschläge, womit ihr mir Gewalt antut.

من افکار شما را می‌دانم و نقشه‌های کینه‌توزانه‌ای که برای من می‌کشید.

Denn ihr saget: Wo ist das Haus des Edlen, und wo das Wohngezelt der Gesetzlosen?

می‌گویید: «خانهٔ بزرگان و امیران چه شد و آنهایی که کارشان همیشه شرارت بود، کجا هستند؟»

Habt ihr nicht befragt, die des Weges vorüberziehen? und erkennet ihr ihre Merkmale nicht:

بروید از کسانی‌که دنیا را دیده‌اند بپرسید و شرح سفر آنها را بخوانید.

daß der Böse verschont wird am Tage des Verderbens, daß am Tage der Zornesfluten sie weggeleitet werden?

آنگاه خواهید دانست که عموماً اشخاص بدکار در روز بد و مصیبت در امان می‌مانند و از غضب خدا نجات می‌یابند.

Wer wird ihm ins Angesicht seinen Weg kundtun? Und hat er gehandelt, wer wird es ihm vergelten?

کسی نیست که شرایران را متّهم کند و به سزای کارهایشان برساند.

Und er wird zu den Gräbern hingebracht, und auf dem Grabhügel wacht er.

وقتی می‌میرند با احترام خاصی به خاک سپرده می‌شوند و در آرامگاهشان نگهبان می‌گمارند.

Süß sind ihm die Schollen des Tales. Und hinter ihm her ziehen alle Menschen, und vor ihm her gingen sie ohne Zahl. -

مردمِ بسیار جنازهٔ آنها را مشایعت می‌کنند، حتّی خاک هم آنها را با خوشی می‌پذیرد.

Wie tröstet ihr mich nun mit Dunst? und von euren Antworten bleibt nur Treulosigkeit übrig.

پس شما چطور می‌توانید با سخنان پوچ و بی‌معنی‌تان مرا تسلّی بدهید؟ همهٔ جوابهای شما غلط و از حقیقت دورند.