Proverbs 8

La sagesse ne crie-t-elle pas? L'intelligence n'élève-t-elle pas sa voix?

Δεν κραζει η σοφια; και δεν εκπεμπει την φωνην αυτης η συνεσις;

C'est au sommet des hauteurs près de la route, C'est à la croisée des chemins qu'elle se place;

Ισταται επι της κορυφης των υψηλων τοπων, υπερ την οδον, εν τω μεσω των τριοδων.

A côté des portes, à l'entrée de la ville, A l'intérieur des portes, elle fait entendre ses cris:

Κραζει πλησιον των πυλων, εν τη εισοδω της πολεως, εν τη εισοδω των θυρων

Hommes, c'est à vous que je crie, Et ma voix s'adresse aux fils de l'homme.

προς εσας, ανθρωποι, κραζω και η φωνη μου εκπεμπεται προς τους υιους των ανθρωπων.

Stupides, apprenez le discernement; Insensés, apprenez l'intelligence.

Απλοι, νοησατε φρονησιν και αφρονες, αποκτησατε νοημονα καρδιαν.

Ecoutez, car j'ai de grandes choses à dire, Et mes lèvres s'ouvrent pour enseigner ce qui est droit.

Ακουσατε διοτι θελω λαλησει πραγματα εξοχα, και τα χειλη μου θελουσι προφερει ορθα.

Car ma bouche proclame la vérité, Et mes lèvres ont en horreur le mensonge;

Διοτι αληθειαν θελει λαλησει ο λαρυγξ μου τα δε χειλη μου βδελυττονται την ασεβειαν.

Toutes les paroles de ma bouche sont justes, Elles n'ont rien de faux ni de détourné;

Παντες οι λογοι του στοματος μου ειναι μετα δικαιοσυνης δεν υπαρχει εν αυτοις δολιον διεστραμμενον

Toutes sont claires pour celui qui est intelligent, Et droites pour ceux qui ont trouvé la science.

Παντες ειναι σαφεις εις τον νοουντα και ορθοι εις τους ευρισκοντας γνωσιν.

Préférez mes instructions à l'argent, Et la science à l'or le plus précieux;

Λαβετε την παιδειαν μου, και μη αργυριον και γνωσιν, μαλλον παρα χρυσιον εκλεκτον.

Car la sagesse vaut mieux que les perles, Elle a plus de valeur que tous les objets de prix.

Διοτι η σοφια ειναι καλητερα λιθων πολυτιμων και παντα τα επιθυμητα πραγματα δεν ειναι ανταξια αυτης.

Moi, la sagesse, j'ai pour demeure le discernement, Et je possède la science de la réflexion.

Εγω η σοφια κατοικω μετα της φρονησεως, και εφευρισκω γνωσιν συνετων βουλευματων.

La crainte de l'Eternel, c'est la haine du mal; L'arrogance et l'orgueil, la voie du mal, Et la bouche perverse, voilà ce que je hais.

Ο φοβος του Κυριου ειναι να μιση τις το κακον αλαζονειαν και αυθαδειαν και πονηραν οδον και διεστραμμενον στομα εγω μισω.

Le conseil et le succès m'appartiennent; Je suis l'intelligence, la force est à moi.

Εμου ειναι η βουλη και η ασφαλεια εγω ειμαι η συνεσις εμου η δυναμις.

Par moi les rois règnent, Et les princes ordonnent ce qui est juste;

Δι εμου οι βασιλεις βασιλευουσι, και οι αρχοντες θεσπιζουσι δικαιοσυνην.

Par moi gouvernent les chefs, Les grands, tous les juges de la terre.

Δι εμου οι ηγεμονες ηγεμονευουσι, και οι μεγιστανες, παντες οι κριται της γης

J'aime ceux qui m'aiment, Et ceux qui me cherchent me trouvent.

Εγω τους εμε αγαπωντας αγαπω και οι ζητουντες με θελουσι με ευρει.

Avec moi sont la richesse et la gloire, Les biens durables et la justice.

Πλουτος και δοξα ειναι μετ εμου, αγαθα διαμενοντα και δικαιοσυνη.

Mon fruit est meilleur que l'or, que l'or pur, Et mon produit est préférable à l'argent.

Οι καρποι μου ειναι καλητεροι χρυσιου και χρυσιου καθαρου και τα γεννηματα μου, εκλεκτου αργυριου.

Je marche dans le chemin de la justice, Au milieu des sentiers de la droiture,

Περιπατω εν οδω δικαιοσυνης, αναμεσον των τριβων της κρισεως,

Pour donner des biens à ceux qui m'aiment, Et pour remplir leurs trésors.

δια να καμω τους αγαπωντας με να κληρονομησωσιν αγαθα, και να γεμισω τους θησαυρους αυτων.

L'Eternel m'a créée la première de ses oeuvres, Avant ses oeuvres les plus anciennes.

Ο Κυριος με ειχεν εν τη αρχη των οδων αυτου, προ των εργων αυτου, απ αιωνος.

J'ai été établie depuis l'éternité, Dès le commencement, avant l'origine de la terre.

Προ του αιωνος με εχρισεν, απ αρχης, πριν υπαρξη η γη.

Je fus enfantée quand il n'y avait point d'abîmes, Point de sources chargées d'eaux;

Εγεννηθην οτε δεν ησαν αι αβυσσοι, οτε δεν υπηρχον αι πηγαι αι αναβρυουσαι υδατα

Avant que les montagnes soient affermies, Avant que les collines existent, je fus enfantée;

Πριν τα ορη θεμελιωθωσι, προ των λοφων, εγω εγεννηθην

Il n'avait encore fait ni la terre, ni les campagnes, Ni le premier atome de la poussière du monde.

ενω δεν ειχεν ετι καμει την γην ουτε πεδιαδας, ουτε κορυφας χωματων της οικουμενης.

Lorsqu'il disposa les cieux, j'étais là; Lorsqu'il traça un cercle à la surface de l'abîme,

Οτε ητοιμαζε τους ουρανους, εγω ημην εκει οτε περιεγραφε καμαραν υπερανω του προσωπου της αβυσσου

Lorsqu'il fixa les nuages en haut, Et que les sources de l'abîme jaillirent avec force,

οτε εστερεονε τον αιθερα επανω οτε ωχυρονε τας πηγας της αβυσσου

Lorsqu'il donna une limite à la mer, Pour que les eaux n'en franchissent pas les bords, Lorsqu'il posa les fondements de la terre,

οτε επεβαλλε τον νομον αυτου εις την θαλασσαν, να μη παραβωσι τα υδατα το προσταγμα αυτου οτε διεταττε τα θεμελια της γης

J'étais à l'oeuvre auprès de lui, Et je faisais tous les jours ses délices, Jouant sans cesse en sa présence,

τοτε ημην πλησιον αυτου δημιουργουσα και εγω ημην καθ ημεραν η τρυφη αυτου, ευφραινομενη παντοτε ενωπιον αυτου,

Jouant sur le globe de sa terre, Et trouvant mon bonheur parmi les fils de l'homme.

ευφραινομενη εν τη οικουμενη της γης αυτου και η τρυφη μου ητο μετα των υιων των ανθρωπων.

Et maintenant, mes fils, écoutez-moi, Et heureux ceux qui observent mes voies!

Τωρα λοιπον ακουσατε μου, ω τεκνα διοτι μακαριοι οι φυλαττοντες τας οδους μου.

Ecoutez l'instruction, pour devenir sages, Ne la rejetez pas.

Ακουσατε παιδειαν και γενεσθε σοφοι, και μη αποδοκιμαζετε αυτην.

Heureux l'homme qui m'écoute, Qui veille chaque jour à mes portes, Et qui en garde les poteaux!

Μακαριος ο ανθρωπος, οστις μου ακουση, αγρυπνων καθ ημεραν εν ταις πυλαις μου, περιμενων εις τους παραστατας των θυρων μου

Car celui qui me trouve a trouvé la vie, Et il obtient la faveur de l'Eternel.

διοτι οστις ευρη εμε, θελει ευρει ζωην, και θελει λαβει χαριν παρα Κυριου.

Mais celui qui pèche contre moi nuit à son âme; Tous ceux qui me haïssent aiment la mort.

Οστις ομως αμαρτηση εις εμε, την εαυτου ψυχην αδικει παντες οι μισουντες με αγαπωσι θανατον.