Job 36

Elihu continua et dit:

Και ο Ελιου εξηκολουθησε και ειπεν

Attends un peu, et je vais poursuivre, Car j'ai des paroles encore pour la cause de Dieu.

Υπομεινον με ολιγον, και θελω σε διδαξει διοτι εχω ετι λογους υπερ του Θεου.

Je prendrai mes raisons de haut, Et je prouverai la justice de mon créateur.

Θελω λαβει τα επιχειρηματα μου μακροθεν, και θελω αποδωσει δικαιοσυνην εις τον Ποιητην μου

Sois-en sûr, mes discours ne sont pas des mensonges, Mes sentiments devant toi sont sincères.

διοτι οι λογοι μου επ αληθειας δεν θελουσιν εισθαι ψευδεις πλησιον σου ειναι ο τελειος κατα την γνωσιν.

Dieu est puissant, mais il ne rejette personne; Il est puissant par la force de son intelligence.

Ιδου, ο Θεος ειναι ισχυρος, ομως δεν καταφρονει ουδενα ισχυρος εις δυναμιν σοφιας.

Il ne laisse pas vivre le méchant, Et il fait droit aux malheureux.

Δεν θελει ζωοποιησει τον ασεβη εις δε τους πτωχους διδει το δικαιον.

Il ne détourne pas les yeux de dessus les justes, Il les place sur le trône avec les rois, Il les y fait asseoir pour toujours, afin qu'ils soient élevés.

Δεν αποσυρει τους οφθαλμους αυτου απο των δικαιων, αλλα και μετα βασιλεων βαλλει αυτους επι θρονου μαλιστα καθιζει αυτους διαπαντος, και ειναι υψωμενοι.

Viennent-ils à tomber dans les chaînes, Sont-ils pris dans les liens de l'adversité,

Και εαν ηθελον εισθαι δεδεμενοι με δεσμα και πιασθη με σχοινια θλιψεως,

Il leur dénonce leurs oeuvres, Leurs transgressions, leur orgueil;

τοτε φανερονει εις αυτους τα εργα αυτων και τας παραβασεις αυτων, οτι υπερηυξησαν,

Il les avertit pour leur instruction, Il les exhorte à se détourner de l'iniquité.

και ανοιγει το ωτιον αυτων εις διδασκαλιαν, και απο της ανομιας προσταζει να επιστρεψωσιν.

S'ils écoutent et se soumettent, Ils achèvent leurs jours dans le bonheur, Leurs années dans la joie.

Εαν υπακουσωσι και δουλευσωσι, θελουσι τελειωσει τας ημερας αυτων εν αγαθοις και τα ετη αυτων εν ευφροσυναις.

S'ils n'écoutent pas, ils périssent par le glaive, Ils expirent dans leur aveuglement.

Αλλ εαν δεν υπακουσωσι, θελουσι διαπερασθη υπο ρομφαιας και θελουσι τελευτησει εν αγνωσια.

Les impies se livrent à la colère, Ils ne crient pas à Dieu quand il les enchaîne;

Οι δε υποκριται την καρδιαν επισωρευουσιν οργην δεν θελουσι βοησει οταν δεση αυτους

Ils perdent la vie dans leur jeunesse, Ils meurent comme les débauchés.

αυτοι αποθνησκουσιν εν τη νεοτητι, και η ζωη αυτων τελειονει μεταξυ των ασελγων.

Mais Dieu sauve le malheureux dans sa misère, Et c'est par la souffrance qu'il l'avertit.

Λυτρονει τον τεθλιμμενον εν τη θλιψει αυτου και ανοιγει τα ωτα αυτων εν συμφορα

Il te retirera aussi de la détresse, Pour te mettre au large, en pleine liberté, Et ta table sera chargée de mets succulents.

και ουτως ηθελε σε εκβαλει απο της στενοχωριας εις ευρυχωριαν, οπου δεν υπαρχει στενοχωρια και το παρατιθεμενον επι της τραπεζης σου θελει εισθαι πληρες παχους.

Mais si tu défends ta cause comme un impie, Le châtiment est inséparable de ta cause.

Αλλα συ εξεπληρωσας δικην ασεβους δικη και κρισις θελουσι σε καταλαβει.

Que l'irritation ne t'entraîne pas à la moquerie, Et que la grandeur de la rançon ne te fasse pas dévier!

Επειδη υπαρχει θυμος, προσεχε μη σε εξαφανιση δια της προσβολης αυτου τοτε ουδε μεγα λυτρον ηθελε σε λυτρωσει.

Tes cris suffiraient-ils pour te sortir d'angoisse, Et même toutes les forces que tu pourrais déployer?

Θελει αποβλεψει εις τα πλουτη σου, ουτε εις χρυσιον ουτε εις πασαν την ισχυν της δυναμεως;

Ne soupire pas après la nuit, Qui enlève les peuples de leur place.

Μη επιποθει την νυκτα, καθ ην οι λαοι εκκοπτονται εν τω τοπω αυτων.

Garde-toi de te livrer au mal, Car la souffrance t'y dispose.

Προσεχε, μη στραφης προς την ανομιαν διοτι συ προεκρινας τουτο μαλλον παρα την θλιψιν.

Dieu est grand par sa puissance; Qui saurait enseigner comme lui?

Ιδου, ο Θεος ειναι υψωμενος δια της δυναμεως αυτου τις διδασκει ως αυτος;

Qui lui prescrit ses voies? Qui ose dire: Tu fais mal?

Τις διωρισεν εις αυτον την οδον αυτου; η τις δυναται να ειπη, Επραξας ανομιαν;

Souviens-toi d'exalter ses oeuvres, Que célèbrent tous les hommes.

Ενθυμου να μεγαλυνης το εργον αυτου, το οποιον θεωρουσιν οι ανθρωποι.

Tout homme les contemple, Chacun les voit de loin.

Πας ανθρωπος βλεπει αυτο ο ανθρωπος θεωρει αυτο μακροθεν.

Dieu est grand, mais sa grandeur nous échappe, Le nombre de ses années est impénétrable.

Ιδου, ο Θεος ειναι μεγας και ακατανοητος εις ημας, και ο αριθμος των ετων αυτου ανεξερευνητος.

Il attire à lui les gouttes d'eau, Il les réduit en vapeur et forme la pluie;

Οταν ανασυρη τας ρανιδας του υδατος, αυται καταχεουσιν εκ των ατμων αυτου βροχην,

Les nuages la laissent couler, Ils la répandent sur la foule des hommes.

την οποιαν τα νεφη ραινουσιν αφθονως σταλαζουσιν επι τον ανθρωπον.

Et qui comprendra le déchirement de la nuée, Le fracas de sa tente?

Δυναται τις ετι να εννοηση τας εφαπλωσεις των νεφελων, τον κροτον της σκηνης αυτου;

Voici, il étend autour de lui sa lumière, Et il se cache jusque dans les profondeurs de la mer.

Ιδου, εφαπλονει το φως αυτου επ αυτην και σκεπαζει τους πυθμενας της θαλασσης

Par ces moyens il juge les peuples, Et il donne la nourriture avec abondance.

επειδη δι αυτων δικαζει τους λαους και διδει τροφην αφθονως.

Il prend la lumière dans sa main, Il la dirige sur ses adversaires.

Εν ταις παλαμαις αυτου κρυπτει την αστραπην και προσταζει αυτην εις ο, τι εχει να απαντηση.

Il s'annonce par un grondement; Les troupeaux pressentent son approche.

Παραγγελλει εις αυτην υπερ του φιλου αυτου, κατα δε του ασεβους ετοιμαζει οργην.