Proverbs 8

La sagesse ne crie-t-elle pas? L'intelligence n'élève-t-elle pas sa voix?

[] Bilgelik çağırıyor, Akıl sesini yükseltiyor.

C'est au sommet des hauteurs près de la route, C'est à la croisée des chemins qu'elle se place;

Yol kenarındaki tepelerin başında, Yolların birleştiği yerde duruyor o.

A côté des portes, à l'entrée de la ville, A l'intérieur des portes, elle fait entendre ses cris:

Kentin girişinde, kapıların yanında, Sesini yükseltiyor:

Hommes, c'est à vous que je crie, Et ma voix s'adresse aux fils de l'homme.

“Ey insanlar, size sesleniyorum, Çağrım insan soyunadır!

Stupides, apprenez le discernement; Insensés, apprenez l'intelligence.

Ey bön kişiler, ihtiyatlı olmayı öğrenin; Sağduyulu olmayı öğrenin, ey akılsızlar!

Ecoutez, car j'ai de grandes choses à dire, Et mes lèvres s'ouvrent pour enseigner ce qui est droit.

Söylediğim yetkin sözleri dinleyin, Ağzımı doğruları söylemek için açarım.

Car ma bouche proclame la vérité, Et mes lèvres ont en horreur le mensonge;

Ağzım gerçeği duyurur, Çünkü dudaklarım kötülükten iğrenir.

Toutes les paroles de ma bouche sont justes, Elles n'ont rien de faux ni de détourné;

Ağzımdan çıkan her söz doğrudur, Yoktur eğri ya da sapık olanı.

Toutes sont claires pour celui qui est intelligent, Et droites pour ceux qui ont trouvé la science.

Apaçıktır hepsi anlayana, Bilgiye erişen, doğruluğunu bilir onların.

Préférez mes instructions à l'argent, Et la science à l'or le plus précieux;

Gümüş yerine terbiyeyi, Saf altın yerine bilgiyi edinin.

Car la sagesse vaut mieux que les perles, Elle a plus de valeur que tous les objets de prix.

Çünkü bilgelik mücevherden değerlidir, Dilediğin hiçbir şey onunla kıyaslanamaz.

Moi, la sagesse, j'ai pour demeure le discernement, Et je possède la science de la réflexion.

Ben bilgelik olarak ihtiyatı kendime konut edindim. Bilgi ve sağgörü bendedir.

La crainte de l'Eternel, c'est la haine du mal; L'arrogance et l'orgueil, la voie du mal, Et la bouche perverse, voilà ce que je hais.

RAB’den korkmak kötülükten nefret etmek demektir. Kibirden, küstahlıktan, Kötü yoldan, sapık ağızdan nefret ederim.

Le conseil et le succès m'appartiennent; Je suis l'intelligence, la force est à moi.

Öğüt ve sağlam karar bana özgüdür. Akıl ve güç kaynağı benim.

Par moi les rois règnent, Et les princes ordonnent ce qui est juste;

Krallar sayemde egemenlik sürer, Hükümdarlar adil kurallar koyar.

Par moi gouvernent les chefs, Les grands, tous les juges de la terre.

Önderler, adaletle yöneten soylular Sayemde yönetirler.

J'aime ceux qui m'aiment, Et ceux qui me cherchent me trouvent.

Beni sevenleri ben de severim, Gayretle arayan beni bulur.

Avec moi sont la richesse et la gloire, Les biens durables et la justice.

Zenginlik ve onur, Kalıcı değerler ve bolluk bendedir.

Mon fruit est meilleur que l'or, que l'or pur, Et mon produit est préférable à l'argent.

Meyvem altından, saf altından, Ürünüm seçme gümüşten daha iyidir.

Je marche dans le chemin de la justice, Au milieu des sentiers de la droiture,

Doğruluk yolunda, Adaletin izinden yürürüm.

Pour donner des biens à ceux qui m'aiment, Et pour remplir leurs trésors.

Böylelikle, beni sevenleri servet sahibi yapar, Hazinelerini doldururum.

L'Eternel m'a créée la première de ses oeuvres, Avant ses oeuvres les plus anciennes.

[] RAB yaratma işine başladığında İlk beni yarattı,

J'ai été établie depuis l'éternité, Dès le commencement, avant l'origine de la terre.

Dünya var olmadan önce, Ta başlangıçta, öncesizlikte yerimi aldım.

Je fus enfantée quand il n'y avait point d'abîmes, Point de sources chargées d'eaux;

Enginler yokken, Suları bol pınarlar yokken doğdum ben.

Avant que les montagnes soient affermies, Avant que les collines existent, je fus enfantée;

Dağlar daha oluşmadan, Tepeler belirmeden, RAB dünyayı, kırları Ve dünyadaki toprağın zerresini yaratmadan doğdum.

Il n'avait encore fait ni la terre, ni les campagnes, Ni le premier atome de la poussière du monde.

Dağlar daha oluşmadan, Tepeler belirmeden, RAB dünyayı, kırları Ve dünyadaki toprağın zerresini yaratmadan doğdum.

Lorsqu'il disposa les cieux, j'étais là; Lorsqu'il traça un cercle à la surface de l'abîme,

RAB gökleri yerine koyduğunda oradaydım, Engin denizleri ufukla çevirdiğinde,

Lorsqu'il fixa les nuages en haut, Et que les sources de l'abîme jaillirent avec force,

Bulutları oluşturduğunda, Denizin kaynaklarını güçlendirdiğinde,

Lorsqu'il donna une limite à la mer, Pour que les eaux n'en franchissent pas les bords, Lorsqu'il posa les fondements de la terre,

Sular buyruğundan öte geçmesinler diye Denize sınır çizdiğinde, Dünyanın temellerini pekiştirdiğinde,

J'étais à l'oeuvre auprès de lui, Et je faisais tous les jours ses délices, Jouant sans cesse en sa présence,

Baş mimar olarak O’nun yanındaydım. Gün be gün sevinçle dolup taştım, Huzurunda hep coştum.

Jouant sur le globe de sa terre, Et trouvant mon bonheur parmi les fils de l'homme.

O’nun dünyası mutluluğum, İnsanları sevincimdi.

Et maintenant, mes fils, écoutez-moi, Et heureux ceux qui observent mes voies!

Çocuklarım, şimdi beni dinleyin: Yolumu izleyenlere ne mutlu!

Ecoutez l'instruction, pour devenir sages, Ne la rejetez pas.

Uyarılarımı dinleyin ve bilge kişiler olun, Görmezlikten gelmeyin onları.

Heureux l'homme qui m'écoute, Qui veille chaque jour à mes portes, Et qui en garde les poteaux!

Beni dinleyen, Her gün kapımı gözleyen, Kapımın eşiğinden ayrılmayan kişiye ne mutlu!

Car celui qui me trouve a trouvé la vie, Et il obtient la faveur de l'Eternel.

Çünkü beni bulan yaşam bulur Ve RAB’bin beğenisini kazanır.

Mais celui qui pèche contre moi nuit à son âme; Tous ceux qui me haïssent aiment la mort.

Beni gözardı edense kendine zarar verir, Benden nefret eden, ölümü seviyor demektir.”