Psalms 104

ای خداوند، خدای من، تو چقدر بزرگ هستی! تو با عظمت و جلال آراسته‌ای.

benedicite Domino universa opera eius in omnibus locis potestatis eius benedic anima mea Domino

خود را با نور پوشانیده و آسمان را مانند خیمه‌ای گسترانیده‌ای.

benedic anima mea Domino Domine Deus meus magnificatus es nimis gloria et decore indutus es

خانه‌ات را بر فراز آبها بنا نموده‌ای. ابرها را ارابهٔ خود ساخته‌ای و بر بالهای باد سوار شده‌ای.

amictus luce quasi vestimento extendens caelos ut pellem

بادها پیام‌آوران تو و شعله‌های آتش خادمان تو هستند.

qui tegis aquis cenacula eius qui ponis nubes currum tuum qui ambulas super pinnas venti

اساس زمین را چنان استوار کردی که هرگز تکان نمی‌خورد.

qui facis angelos tuos spiritus ministros tuos ignem urentem

دریاها آن را مانند ردا دربر گرفت و آب، کوهها را پوشانید.

qui fundasti terram super basem suam non commovebitur in saeculum et in saeculum

از توبیخ تو، آبها خروشیدند و از شنیدن صدای فرمان تو، آنها گریختند.

abysso quasi vestimento operuisti eam super montes stabunt aquae

از روی کوهها به‌ دشتها جاری شدند و دشتها را پُر کردند، به جاهایی که برای آنها تعیین نموده بودی.

ab increpatione tua fugient a voce tonitrui tui formidabunt

برای آنها حدودی را معیّن کردی تا از آن نگذرند و بار دیگر تمام روی زمین را نپوشانند.

ascendent montes et descendent campi ad locum quem fundasti eis

چشمه‏ها را در وادیها و رودخانه‏ها را بین کوهها جاری ساختی.

terminum posuisti quem non pertransibunt nec revertentur ut operiant terram

تا حیوانات وحشی از آنها بنوشند و الاغهای وحشی، تشنگی خود را فرونشانند.

qui emittis fontes in convallibus ut inter medios montes fluant

پرندگان، بر شاخه‏های درختانِ نزدیک آنها آشیانه می‌سازند و نغمه‏سرایی می‌کنند.

ut bibant omnia animalia regionum et reficiat onager sitim suam

از آسمان بر کوهها باران می‌بارانی و زمین را از نعماتت پُر می‌سازی.

super ea volucres caeli morabuntur de medio nemorum dabunt vocem

برای مصرف حیوانات علف را می‌رویانی و برای انسانها نباتات را آفریدی تا غذای خود را از آنها به دست آورند.

qui inrigas montes de cenaculis tuis de fructu operum tuorum implebitur terra

تا برای شادی دل خود شراب، و برای شادابی چهرهٔ‌شان روغن، و جهت تقویت جسمانی خود، نان تهیّه کنند.

germinans herbam iumentis et faenum servituti hominum ut educat panem de terra

سروهای لبنان که درختان خداوند هستند، سیراب می‌شوند.

et vinum laetificat cor hominis ad exhilarandam faciem oleo panis autem cor hominis roborat

پرندگان بر درختان سرو، و لک‌لکها روی درختان صنوبر، آشیانه می‌سازند.

saturabuntur ligna Domini cedri Libani quas plantasti

کوهها پناهگاه بُزهای کوهی و صخره‏ها لانهٔ گورکن‏هاست.

ibi aves nidificabunt milvo abies domus eius

مهتاب را جهت تعیین فصلها آفریدی و آفتاب وقت غروب خود را می‌داند.

montes excelsi cervis petra refugium ericiis

شب را به وجود آوردی تا در تاریکی آن حیوانات وحشی از لانه‌های خود بیرون آیند.

fecit lunam per tempora sol cognovit occubitum suum

شیرهای جوان برای طعمه‏ای که خدا برایشان فراهم کرده است، غرّش می‌کنند.

posuisti tenebras et facta est nox in ipsa moventur omnes bestiae silvae

در وقت طلوع آفتاب، دوباره به بیشهٔ خود می‌روند و استراحت می‌کنند.

leones rugientes ad praedam et quaerentes a Deo escam sibi

انسانها برای کسب و کار از خانه‏های خود بیرون می‌روند و تا هنگام شب تلاش می‌کنند.

oriente sole recedent et in speluncis suis cubabunt

خداوندا، کارهای تو چه بسیار است، همهٔ آنها را با حکمت انجام داده‌ای، زمین از مخلوقات تو پُر است.

egreditur homo ad opus suum et ad servitutem suam usque ad vesperam

اقیانوسها بزرگ و وسیع هستند و حیوانات بی‌شمار، کوچک و بزرگ در آنها زندگی می‌کنند.

quam multa sunt opera tua Domine omnia in sapientia fecisti impleta est terra possessione tua

کشتی‌ها بر روی آنها حركت می‌کنند و هیولای دریایی در آنها بازی می‌کند.

hoc mare magnum et latum manibus ibi reptilia innumerabilia animalia parva cum grandibus

همهٔ آنها محتاج تو هستند، تا روزیِ آنها را بدهی.

ibi naves pertranseunt Leviathan istum plasmasti ut inluderet ei

هر آنچه تو به آنها می‌دهی، آنها جمع می‌نمایند. تو برایشان غذا آماده می‌کنی و آنها را سیر می‌سازی.

omnia in te sperant ut des cibum eis in tempore suo

وقتی از آنها روی برمی‌گردانی، به وحشت می‌افتند و هنگامی‌که جانشان را می‌گیری، می‌میرند و به خاک برمی‌گردند زیرا که از آن ساخته شده‌اند.

dante te illis colligent aperiente manum tuam replebuntur bono

چون روح خود را می‌فرستی زنده می‌شوند و زمین، زندگی تازه پیدا می‌کند.

abscondes vultum tuum et turbabuntur auferes spiritum eorum et deficient et in pulverem suum revertentur

جلال خداوند جاودان باد. خداوند از کارهای خود خشنود باشد.

emittes spiritum tuum et creabuntur et instaurabis faciem terrae

او به زمین می‌نگرد و زمین به لرزه می‌آید و چون کوهها را لمس می‌کند، چون آتشفشان فَوَران می‌کنند.

sit gloria Domini in sempiternum laetabitur Dominus in operibus suis

تا زنده‌ام سرود حمد خواهم سرایید، و تا آخر عمر خود، خداوند را ستایش خواهم كرد.

qui respicit terram et tremet tangit montes et fumabunt

امیدوارم که دعا و مناجات من او را خشنود سازد، زیرا او سرچشمهٔ سرور و شادی من است.

cantabo Domino in vita mea psallam Deo quamdiu sum

گناهکاران از روی زمین محو شوند و اثری از مردمان بدکار باقی نماند. ای جان من خداوند را ستایش کن. خداوند را سپاس باد.

placeat ei eloquium meum ego autem laetabor in Domino