Proverbs 29

کسی‌که بعد از سرزنش زیاد بازهم سرسختی کند، ناگهان شکسته خواهد شد و علاجی نخواهد داشت.

L’uomo che, essendo spesso ripreso, irrigidisce il collo, sarà di subito fiaccato, senza rimedio.

تا وقتی‌که قدرت در دست اشخاص نیک است، مردم خوشحال هستند، ولی اگر قدرت به دست افراد بد بیفتد، مردم ناله خواهند کرد.

Quando i giusti son numerosi, il popolo si rallegra: ma quando domina l’empio, il popolo geme.

پسر عاقل والدین خود را خوشحال می‌سازد، امّا پسری که به دنبال زنان بدکار می‌رود، دارایی آنها را برباد می‌دهد.

L’uomo che ama la sapienza, rallegra suo padre; ma chi frequenta le meretrici dissipa i suoi beni.

پادشاه عادل به کشور خود ثبات می‌بخشد، ولی آن که مالیات زیاد می‌گیرد، مملکت خود را نابود می‌سازد.

Il re, con la giustizia, rende stabile il paese; ma chi pensa solo a imporre tasse, lo rovina.

شخص متملّق با چاپلوسی به دوست خود صدمه می‌زند.

L’uomo che lusinga il prossimo, gli tende una rete davanti ai piedi.

شریران در دام گناه خود گرفتار می‌شوند، امّا شادکامی نصیب مردم درستکار می‌گردد.

Nella trasgressione del malvagio v’è un’insidia; ma il giusto canta e si rallegra.

شخص درستکار نسبت به فقرا با انصاف است، امّا شریر به فکر آنها نیست.

Il giusto prende conoscenza della causa de’ miseri, ma l’empio non ha intendimento né conoscenza.

شخص احمقی که دیگران را مسخره می‌کند، شهری را به آشوب می‌کشد، امّا آدم دانا خشم را فرو می‌نشاند.

I beffardi soffian nel fuoco delle discordie cittadine, ma i savi calmano le ire.

وقتی یک آدم عاقل با یک شخص احمق به دادگاه می‌رود، شخص احمق خشمگین می‌شود و او را مسخره می‌کند و صلحی نخواهد بود.

Se un savio viene a contesa con uno stolto, quello va in collera e ride, e non c’è da intendersi.

کسانی‌که تشنهٔ خون هستند از افراد نیکو نفرت دارند و به فکر هلاکت آنان می‌باشند.

Gli uomini di sangue odiano chi è integro, ma gli uomini retti ne proteggono la vita.

آدم احمق، بزودی خشم خود را ظاهر می‌سازد، امّا شخص عاقل از خشم خود جلوگیری می‌کند.

Lo stolto dà sfogo a tutta la sua ira, ma il savio rattiene la propria.

اگر حاکم به سخنان دروغ گوش بدهد، تمام خادمانش دروغگو می‌شوند.

Quando il sovrano dà retta alle parole menzognere, tutti i suoi ministri sono empi.

فقیر و ثروتمند در یک چیز مانند هم هستند: خداوند به هردوی آنها چشم بینا داده است.

Il povero e l’oppressore s’incontrano; l’Eterno illumina gli occhi d’ambedue.

پادشاهی که نسبت به مردم مسکین با انصاف باشد، سلطنتش همیشه پایدار می‌ماند.

Il re che fa ragione ai miseri secondo verità, avrà il trono stabilito in perpetuo.

برای تربیت کودکان چوب و تأدیب لازم است، اگر او را آزاد بگذاری و سرزنش نکنی، باعث شرمندگی مادر خود می‌شود.

La verga e la riprensione dànno sapienza; ma il fanciullo lasciato a sé stesso, fa vergogna a sua madre.

وقتی شریران به قدرت می‌رسند، جرم زیاد می‌شود. امّا مردم درستکار سقوط آنها را به چشم خواهند دید.

Quando abbondano gli empi, abbondano le trasgressioni; ma i giusti ne vedranno la ruina.

فرزندت را تأدیب کن تا باعث خوشی و آرامش تو گردد.

Correggi il tuo figliuolo; egli ti darà conforto, e procurerà delizie all’anima tua.

مردمی که خدا راهنمایشان نباشد، سرکش می‌شوند. خوشا به حال قومی که از دستورات الهی پیروی می‌کنند.

Quando non c’è visioni, il popolo è senza freno; ma beato colui che osserva la legge!

نوکران، تنها با نصیحت اصلاح نمی‌شوند، زیرا آنها هرچند سخنان تو را بفهمند، امّا به آنها توجّه نمی‌کنند.

Uno schiavo non si corregge a parole; anche se comprende, non ubbidisce.

شخصی که بدون فکر کردن و با عجله حرف می‌زند، از یک احمق هم بدتر است.

Hai tu visto un uomo precipitoso nel suo parlare? C’è più da sperare da uno stolto che da lui.

نوکری که آقایش او را از کودکی به ناز پرورده باشد، سرانجام تمام دارایی آقای خود را غصب می‌کند.

Se uno alleva delicatamente da fanciullo il suo servo, questo finirà per voler essere figliuolo.

شخص تندخو کشمکش برپا می‌کند و آدم بدخُلق فتنه‌انگیز است.

L’uomo iracondo fa nascere contese, e l’uomo collerico abbonda in trasgressioni.

تکبّر، انسان را به زمین می‌زند؛ امّا فروتنی باعث سرفرازی می‌شود.

L’orgoglio abbassa l’uomo, ma chi è umile di spirito ottiene gloria.

کسی‌که با دزد همدست می‌شود، به جان خود دشمنی می‌کند. اگر در دادگاه حقیقت را بگوید، مجازات خواهد شد و اگر را نگوید، خدا او را لعنت می‌کند.

Chi fa società col ladro odia l’anima sua; egli ode la esecrazione e non dice nulla.

کسی‌که از انسان می‌ترسد در دام می‌افتد، امّا هرکه بر خداوند توکّل می‌کند، در امان می‌ماند.

La paura degli uomini costituisce un laccio, ma chi confida nell’Eterno è al sicuro.

بسیاری از مردم از حاکم انتظار لطف دارند، امّا داوری فقط به دست خداوند است.

Molti cercano il favore del principe, ma l’Eterno fa giustizia ad ognuno.

درستکاران از شریران نفرت دارند و شریران از درستکاران.

L’uomo iniquo è un abominio per i giusti, e colui che cammina rettamente è un abominio per gli empi.