Psalms 104

ای خداوند، خدای من، تو چقدر بزرگ هستی! تو با عظمت و جلال آراسته‌ای.

Áldjad én lelkem az Urat! Uram én Istenem, nagy vagy te igen, ékességet és fenséget öltöztél magadra!

خود را با نور پوشانیده و آسمان را مانند خیمه‌ای گسترانیده‌ای.

A ki körülvette magát világossággal, mint egy öltözettel, és kiterjesztette az egeket, mint egy kárpitot;

خانه‌ات را بر فراز آبها بنا نموده‌ای. ابرها را ارابهٔ خود ساخته‌ای و بر بالهای باد سوار شده‌ای.

A ki vizeken építi fel az ő palotáját, a felhőket rendeli az ő szekerévé, jár a szeleknek szárnyain;

بادها پیام‌آوران تو و شعله‌های آتش خادمان تو هستند.

A ki a szeleket teszi követeivé, a lángoló tüzet szolgáivá.

اساس زمین را چنان استوار کردی که هرگز تکان نمی‌خورد.

Ő fundálta a földet az ő oszlopain, nem mozdul az meg soha örökké.

دریاها آن را مانند ردا دربر گرفت و آب، کوهها را پوشانید.

Vízáradattal, mint egy ruhával borítottad be azt, a hegyek felett is vizek állottak vala.

از توبیخ تو، آبها خروشیدند و از شنیدن صدای فرمان تو، آنها گریختند.

Egy kiáltásodtól eloszlának, és mennydörgésednek szavától szétriadának.

از روی کوهها به‌ دشتها جاری شدند و دشتها را پُر کردند، به جاهایی که برای آنها تعیین نموده بودی.

Hegyek emelkedének fel és völgyek szállának alá arra a helyre, a melyet fundáltál nékik.

برای آنها حدودی را معیّن کردی تا از آن نگذرند و بار دیگر تمام روی زمین را نپوشانند.

Határt vetettél, a melyet át nem hágnak, nem térnek vissza a földnek elborítására.

چشمه‏ها را در وادیها و رودخانه‏ها را بین کوهها جاری ساختی.

A ki elbocsátja a forrásokat a völgyekbe, hogy folydogáljanak a hegyek között;

تا حیوانات وحشی از آنها بنوشند و الاغهای وحشی، تشنگی خود را فرونشانند.

Megitassák a mezőnek minden állatát; a vadszamarak is megoltsák szomjúságukat.

پرندگان، بر شاخه‏های درختانِ نزدیک آنها آشیانه می‌سازند و نغمه‏سرایی می‌کنند.

Mellettök lakoznak az égnek madarai, az ágak közül hangicsálnak.

از آسمان بر کوهها باران می‌بارانی و زمین را از نعماتت پُر می‌سازی.

A ki megöntözi a hegyeket az ő palotájából; a te munkáidnak gyümölcséből megelégíttetik a föld.

برای مصرف حیوانات علف را می‌رویانی و برای انسانها نباتات را آفریدی تا غذای خود را از آنها به دست آورند.

A ki füvet sarjaszt a barmoknak és növényeket az embereknek hasznára, hogy eledelt vegyenek a földből,

تا برای شادی دل خود شراب، و برای شادابی چهرهٔ‌شان روغن، و جهت تقویت جسمانی خود، نان تهیّه کنند.

És bort, a mely megvidámítja a halandónak szívét, fényesebbé teszi az orczát az olajnál; és kenyeret, a mely megerősíti a halandónak szívét.

سروهای لبنان که درختان خداوند هستند، سیراب می‌شوند.

Megelégíttetnek az Úrnak fái, a Libánonnak czédrusai, a melyeket plántált;

پرندگان بر درختان سرو، و لک‌لکها روی درختان صنوبر، آشیانه می‌سازند.

A melyeken madarak fészkelnek: az eszterág, a melynek a cziprusok a háza.

کوهها پناهگاه بُزهای کوهی و صخره‏ها لانهٔ گورکن‏هاست.

A magas hegyek a vadkecskéknek, a sziklák hörcsögöknek menedéke.

مهتاب را جهت تعیین فصلها آفریدی و آفتاب وقت غروب خود را می‌داند.

Teremtett holdat ünnepeknek mutatására; a napot, a mely lenyugovását tudja.

شب را به وجود آوردی تا در تاریکی آن حیوانات وحشی از لانه‌های خود بیرون آیند.

Szerzett setétséget, hogy éjszaka legyen, a melyben szétjárjanak a mezőnek összes vadai;

شیرهای جوان برای طعمه‏ای که خدا برایشان فراهم کرده است، غرّش می‌کنند.

Az oroszlánkölykök, a melyek ordítanak a prédáért, sürgetvén Istentől eledelöket.

در وقت طلوع آفتاب، دوباره به بیشهٔ خود می‌روند و استراحت می‌کنند.

Ha felkél a nap, elrejtőznek és hajlékaikban heverésznek;

انسانها برای کسب و کار از خانه‏های خود بیرون می‌روند و تا هنگام شب تلاش می‌کنند.

Az ember munkájára megy ki, és az ő dolgára mind estvéig.

خداوندا، کارهای تو چه بسیار است، همهٔ آنها را با حکمت انجام داده‌ای، زمین از مخلوقات تو پُر است.

Mily számtalanok a te műveid, Uram! Mindazokat bölcsen alkottad meg, és betelt a föld a te gazdagságoddal.

اقیانوسها بزرگ و وسیع هستند و حیوانات بی‌شمار، کوچک و بزرگ در آنها زندگی می‌کنند.

Ez a nagy és széles tenger! Itt vannak benne a megszámlálhatatlan csúszók; apró állatok nagyokkal együtt.

کشتی‌ها بر روی آنها حركت می‌کنند و هیولای دریایی در آنها بازی می‌کند.

Amott gályák járnak *s* czethal, a melyet azért formáltál, hogy játszadozzék benne.

همهٔ آنها محتاج تو هستند، تا روزیِ آنها را بدهی.

Mindazok te reád néznek, hogy megadjad eledelüket alkalmas időben.

هر آنچه تو به آنها می‌دهی، آنها جمع می‌نمایند. تو برایشان غذا آماده می‌کنی و آنها را سیر می‌سازی.

Adsz nékik *és* ők takarnak; megnyitod kezedet, és megtelnek a te jóvoltoddal.

وقتی از آنها روی برمی‌گردانی، به وحشت می‌افتند و هنگامی‌که جانشان را می‌گیری، می‌میرند و به خاک برمی‌گردند زیرا که از آن ساخته شده‌اند.

Elfordítod orczádat, megháborodnak; elveszed a lelköket, kimulnak és porrá lesznek újra.

چون روح خود را می‌فرستی زنده می‌شوند و زمین، زندگی تازه پیدا می‌کند.

Kibocsátod a te lelkedet, megújulnak, és újjá teszed a földnek színét.

جلال خداوند جاودان باد. خداوند از کارهای خود خشنود باشد.

Legyen az Úrnak dicsőség örökké; örvendezzen az Úr az ő teremtményeiben;

او به زمین می‌نگرد و زمین به لرزه می‌آید و چون کوهها را لمس می‌کند، چون آتشفشان فَوَران می‌کنند.

A ki, ha rátekint e földre, megrendül az; megilleti a hegyeket, és füstölögnek azok.

تا زنده‌ام سرود حمد خواهم سرایید، و تا آخر عمر خود، خداوند را ستایش خواهم كرد.

Éneklek az Úrnak egész életemben; zengedezek az én Istenemnek, a míg vagyok!

امیدوارم که دعا و مناجات من او را خشنود سازد، زیرا او سرچشمهٔ سرور و شادی من است.

Legyen kedves néki az én rebegésem; örvendezem én az Úrban;

گناهکاران از روی زمین محو شوند و اثری از مردمان بدکار باقی نماند. ای جان من خداوند را ستایش کن. خداوند را سپاس باد.

Veszszenek el a bűnösök a földről, és a hitetlenek ne legyenek többé! Áldjad én lelkem az Urat; dicsérjétek az Urat!