Psalms 103

ای جان من خداوند را ستایش کن! ای تمام وجود من، نام مقدّس او را سپاس بخوان.
A Dávidé. Áldjad én lelkem az Urat, és egész bensőm az ő szent nevét.
ای جان من، خداوند را ستایش کن! و احسانهای او را فراموش نکن.
Áldjad én lelkem az Urat, és el ne feledkezzél semmi jótéteményéről.
او تمام گناهان مرا می‌بخشد و همهٔ مرضهایم را شفا می‌دهد.
A ki megbocsátja minden bűnödet, meggyógyítja minden betegségedet.
مرا از دست مرگ می‌رهاند و با مهر و محبّت پایدار خود، مرا برکت می‌دهد.
A ki megváltja életedet a koporsótól; kegyelemmel és irgalmassággal koronáz meg téged.
مرا از نعمات خود بهره‌مند می‌کند، تا مانند عقاب، جوان و قوی بمانم.
A ki jóval tölti be a te ékességedet, *és* megújul a te ifjúságod, mint a sasé.
خداوند، عدالت را برای مظلومان بجا می‌آورد و از حق ایشان دفاع می‌کند.
Igazságot cselekszik az Úr, és ítéletet minden elnyomottal.
او ارادهٔ خود را به موسی آشکار ساخت و قوم اسرائیل، معجزات او را دیدند.
Megismertette az ő útait Mózessel; Izráel fiaival az ő cselekedeteit.
خداوند، رحیم و مهربان است. دیرغضب و بسیار رئوف.
Könyörülő és irgalmas az Úr, késedelmes a haragra és nagy kegyelmű.
کینه به دل نمی‌گیرد و خشم او دیر نمی‌پاید.
Nem feddődik minduntalan, és nem tartja meg haragját örökké.
ما را بر حسب گناهانمان مجازات نمی‌کند و طبق خطاهایمان ما را تنبیه نمی‌نماید.
Nem bűneink szerint cselekszik velünk, és nem fizet nékünk a mi álnokságaink szerint.
زیرا به اندازه‌ای که آسمان از زمین بلندتر است، به همان‌‌قدر محبّت پایدار خداوند بر آنانی که او را گرامی می‌دارند، عظیم است.
Mert a milyen magas az ég a földtől, olyan nagy az ő kegyelme az őt félők iránt.
به اندازه‌ای که مشرق از مغرب دور است، به همان‌‌قدر گناهان ما را از ما دور می‌سازد.
A milyen távol van a napkelet a napnyugattól, olyan messze veti el tőlünk a mi vétkeinket.
همان‌‌قدر که پدر با فرزندان خود مهربان است، همان‌طور نیز خداوند با کسانی‌که او را گرامی می‌دارند، مهربان است.
A milyen könyörülő az atya a fiakhoz, olyan könyörülő az Úr az őt félők iránt.
زیرا می‌‌داند که ما چگونه سرشته شده‌ایم و به یاد می‌آورد که ما از خاک هستیم!
Mert ő tudja a mi formáltatásunkat; megemlékezik róla, hogy por vagyunk.
عمر آدمی همچون علف صحراست. مانند گل وحشی می‌شکفد.
Az embernek napjai olyanok, mint a fű, úgy virágzik, mint a mezőnek virága.
وقتی باد بر آن بوزد، از بین می‌رود و اثری از آن برجای نمی‌ماند.
Hogyha általmegy rajta a szél, nincsen többé, és az ő helye sem ismeri azt többé.
امّا برای آنانی که خداوند را گرامی می‌دارند و پیمان خود را با او حفظ می‌کنند و اوامر او را بجا می‌آورند، محبّت او همیشه پایدار است و لطف او بر تمام نسلهای ایشان.
De az Úr kegyelme öröktől fogva való és örökkévaló az őt félőkön, és az ő igazsága a fiaknak fiain;
امّا برای آنانی که خداوند را گرامی می‌دارند و پیمان خود را با او حفظ می‌کنند و اوامر او را بجا می‌آورند، محبّت او همیشه پایدار است و لطف او بر تمام نسلهای ایشان.
Azokon, a kik megtartják az ő szövetségét és megemlékeznek az ő parancsolatjairól, hogy azokat megcselekedjék.
خداوند تخت خود را در آسمانها برقرار کرده و از آنجا بر همهٔ عالم حکمرانی می‌کند.
Az Úr a mennyekbe helyheztette az ő székét és az ő uralkodása mindenre kihat.
ای فرشتگان نیرومند که فرمانبردار او هستید و اوامر او را بجا می‌آورید، او را ستایش کنید!
Áldjátok az Urat ő angyalai, ti hatalmas erejűek, a kik teljesítitek az ő rendeletét, hallgatván az ő rendeletének szavára.
ای لشکریان آسمانی، ای خدمتگزارانی که ارادهٔ خداوند را انجام می‌دهید، او را ستایش کنید!
Áldjátok az Urat minden ő serege: ő szolgái, akaratának teljesítői!
ای همهٔ مخلوقات خداوند، او را در سراسر قلمرو او بستایید. ای جان من خداوند را ستایش کن!
Áldjátok az Urat minden ő teremtményei, az ő uralkodásának minden helyén! Áldjad én lelkem az Urat!