Psalms 104

ای خداوند، خدای من، تو چقدر بزرگ هستی! تو با عظمت و جلال آراسته‌ای.

(По слав. 103) Благославяй ГОСПОДА, душо моя! ГОСПОДИ, Боже мой, Ти си много велик, облечен си с величие и блясък.

خود را با نور پوشانیده و آسمان را مانند خیمه‌ای گسترانیده‌ای.

Ти си, който се покрива със светлина като с наметало и простира небесата като завеса,

خانه‌ات را بر فراز آبها بنا نموده‌ای. ابرها را ارابهٔ خود ساخته‌ای و بر بالهای باد سوار شده‌ای.

който гради превъзвишените Си заселища във водите, който прави облаците Своя колесница, който се носи на крилете на вятъра,

بادها پیام‌آوران تو و شعله‌های آتش خادمان تو هستند.

който прави ангелите Си ветрове и служителите Си — пламтящ огън.

اساس زمین را چنان استوار کردی که هرگز تکان نمی‌خورد.

Той е основал земята на основите й, тя няма да се поклати до века.

دریاها آن را مانند ردا دربر گرفت و آب، کوهها را پوشانید.

Покрил си я с бездната като с дреха, водите застанаха над планините.

از توبیخ تو، آبها خروشیدند و از شنیدن صدای فرمان تو، آنها گریختند.

При Твоето смъмряне те побягнаха, при гласа на гърма Ти се спуснаха в бяг.

از روی کوهها به‌ دشتها جاری شدند و دشتها را پُر کردند، به جاهایی که برای آنها تعیین نموده بودی.

Планините се издигнаха, долините се снишиха на мястото, което си определил за тях.

برای آنها حدودی را معیّن کردی تا از آن نگذرند و بار دیگر تمام روی زمین را نپوشانند.

Поставил си граница, така че да не могат да преминат, и те няма да се върнат и да покрият земята.

چشمه‏ها را در وادیها و رودخانه‏ها را بین کوهها جاری ساختی.

Ти си, който изпраща извори в долините и те текат между планините.

تا حیوانات وحشی از آنها بنوشند و الاغهای وحشی، تشنگی خود را فرونشانند.

Поят всички животни на полето и дивите магарета утоляват жаждата си.

پرندگان، بر شاخه‏های درختانِ نزدیک آنها آشیانه می‌سازند و نغمه‏سرایی می‌کنند.

При тях обитават небесните птици и пеят между клоните.

از آسمان بر کوهها باران می‌بارانی و زمین را از نعماتت پُر می‌سازی.

Ти си, който напоява планините от превъзвишените Си заселища и земята се насища с плода на делата Ти.

برای مصرف حیوانات علف را می‌رویانی و برای انسانها نباتات را آفریدی تا غذای خود را از آنها به دست آورند.

Ти си, който кара тревата да расте за добитъка и полската трева — за служба на човека, за да изважда храна от земята,

تا برای شادی دل خود شراب، و برای شادابی چهرهٔ‌شان روغن، و جهت تقویت جسمانی خود، نان تهیّه کنند.

и вино, което весели сърцето на човека, така че да прави да блести лицето му като от масло, и хляб, който подкрепя сърцето на човека.

سروهای لبنان که درختان خداوند هستند، سیراب می‌شوند.

Дърветата на ГОСПОДА се наситиха, ливанските кедри, които Той е насадил,

پرندگان بر درختان سرو، و لک‌لکها روی درختان صنوبر، آشیانه می‌سازند.

където птиците свиват гнездата си и щъркелът, чийто дом са елхите.

کوهها پناهگاه بُزهای کوهی و صخره‏ها لانهٔ گورکن‏هاست.

Високите планини са за дивите кози, канарите са убежище за скокливите мишки.

مهتاب را جهت تعیین فصلها آفریدی و آفتاب وقت غروب خود را می‌داند.

Той е направил луната за определяне на времената и слънцето знае залеза си.

شب را به وجود آوردی تا در تاریکی آن حیوانات وحشی از لانه‌های خود بیرون آیند.

Ти спускаш тъмнина и става нощ, в нея ходят всички горски зверове.

شیرهای جوان برای طعمه‏ای که خدا برایشان فراهم کرده است، غرّش می‌کنند.

Лъвчетата реват за плячка и искат храната си от Бога.

در وقت طلوع آفتاب، دوباره به بیشهٔ خود می‌روند و استراحت می‌کنند.

Слънцето изгрява, те се оттеглят и лягат в бърлогите си.

انسانها برای کسب و کار از خانه‏های خود بیرون می‌روند و تا هنگام شب تلاش می‌کنند.

Човекът излиза на работата си и на труда си до вечерта.

خداوندا، کارهای تو چه بسیار است، همهٔ آنها را با حکمت انجام داده‌ای، زمین از مخلوقات تو پُر است.

ГОСПОДИ, колко многобройни са Твоите дела! Всички тях Ти си извършил с мъдрост. Земята е пълна с Твоите творения.

اقیانوسها بزرگ و وسیع هستند و حیوانات بی‌شمار، کوچک و بزرگ در آنها زندگی می‌کنند.

Ето голямото и широко море, там гъмжат безброй живи същества — малки и големи.

کشتی‌ها بر روی آنها حركت می‌کنند و هیولای دریایی در آنها بازی می‌کند.

Там се движат корабите, левиатанът, който си създал да играе в него.

همهٔ آنها محتاج تو هستند، تا روزیِ آنها را بدهی.

Всички тези чакат Теб — да им дадеш храната им на времето й.

هر آنچه تو به آنها می‌دهی، آنها جمع می‌نمایند. تو برایشان غذا آماده می‌کنی و آنها را سیر می‌سازی.

Ти им даваш и те събират, отваряш ръката Си и те се насищат с добро.

وقتی از آنها روی برمی‌گردانی، به وحشت می‌افتند و هنگامی‌که جانشان را می‌گیری، می‌میرند و به خاک برمی‌گردند زیرا که از آن ساخته شده‌اند.

Скриваш лицето Си и те се смущават, отнемаш дъха им и те издъхват и се връщат в пръстта си.

چون روح خود را می‌فرستی زنده می‌شوند و زمین، زندگی تازه پیدا می‌کند.

Изпращаш Духа Си и те се създават, и подновяваш лицето на земята.

جلال خداوند جاودان باد. خداوند از کارهای خود خشنود باشد.

Нека бъде вечна славата на ГОСПОДА, нека се радва ГОСПОД в делата Си!

او به زمین می‌نگرد و زمین به لرزه می‌آید و چون کوهها را لمس می‌کند، چون آتشفشان فَوَران می‌کنند.

Той е, който поглежда към земята и тя трепери, докосва планините и те димят.

تا زنده‌ام سرود حمد خواهم سرایید، و تا آخر عمر خود، خداوند را ستایش خواهم كرد.

Ще пея на ГОСПОДА, докато съм жив, ще пея псалми на моя Бог, докато съществувам.

امیدوارم که دعا و مناجات من او را خشنود سازد، زیرا او سرچشمهٔ سرور و شادی من است.

Нека Му бъде угодно размишлението ми. Ще се радвам в ГОСПОДА!

گناهکاران از روی زمین محو شوند و اثری از مردمان بدکار باقی نماند. ای جان من خداوند را ستایش کن. خداوند را سپاس باد.

Нека изчезнат грешните на земята и безбожните да ги няма вече. Благославяй ГОСПОДА, душо моя! Алилуя!