Job 9

همهٔ اینها را که گفتی می‌دانم و قبلاً هم شنیده‌ام. امّا انسان فانی چطور می‌تواند در برابر خدا راست و نیک باشد؟

Тогава Йов отговори и каза:

همهٔ اینها را که گفتی می‌دانم و قبلاً هم شنیده‌ام. امّا انسان فانی چطور می‌تواند در برابر خدا راست و نیک باشد؟

Наистина, зная, че това е така, но как може смъртен човек да се оправдае пред Бога?

چه کسی می‌تواند با خدا بحث کند؟ کسی قادر نیست از هزار سؤالی که می‌کند، یکی را هم جواب بدهد.

Ако поиска да спори с Него, няма да може да Му отговори едно на хиляда.

زیرا خدا دانا و تواناست و کسی نمی‌تواند در برابر او مقاومت کند.

Той е мъдър по сърце и мощен по сила — кой се е закоравил против Него и е останал невредим?

بی‌خبر کوهها را منتقل می‌سازد و با خشم و غضب، آنها را واژگون می‌کند.

Той премества планините, без да разберат, преобръща ги в гнева Си.

زمین را از جایش تکان می‌دهد و پایه‌های آن را به لرزه می‌آورد.

Той поклаща земята от мястото й и стълбовете й треперят.

اگر به آفتاب فرمان بدهد، طلوع نمی‌کند و ستارگان در شب نمی‌درخشند.

Той заповядва на слънцето и то не изгрява и запечатва звездите.

به تنهایی آسمانها را گسترانید و بر امواج دریا خرامید.

Той сам простира небесата и стъпва по височините на морето.

دُب اکبر، جبار، ثریا و ستارگان جنوب را آفرید.

Той прави Мечката, Орион и Плеядите, и стаите на юга.

عقل ما از درک کارهای بزرگ و بی‌شمار او عاجز است.

Той върши велики неизследими неща и безбройни чудеса.

از کنار من می‌گذرد و من نمی‌توانم او را ببینم. حرکت می‌کند و من احساس نمی‌کنم.

Ето, минава край мен и не Го виждам; преминава и не Го усещам.

هرچه را بخواهد می‌برد و کسی نمی‌تواند مانع او شود و بگوید که چه می‌‌کنی؟

Ако грабне, кой ще Му попречи? Кой ще Му каже: Какво правиш?

خدا از خشم خود دست نمی‌کشد و دشمنان خود را که به هیولای دریایی کمک کردند، پایمال می‌سازد.

Бог няма да отвърне Своя гняв; горделивите помощници под Него се повалят.

پس من چطور می‌توانم با او بحث کنم؟

Как тогава мога аз да Му отговоря и да избера думите си към Него?

هر چند گناهی ندارم، ولی چیزی نمی‌توانم بگویم؛ جز اینکه از خدایی که داور من است، طلب رحمت کنم.

Защото дори да бях праведен, не бих могъл да Му отговоря, а бих попросил милост от своя Съдия.

حتّی اگر مرا بگذارد که حرفی بزنم، یقین ندارم که به سخنان من گوش بدهد.

Ако извиках, и Той ми отговореше, нямаше да повярвам, че слуша гласа ми —

او تُندباد را می‌فرستد و مرا پراکنده می‌سازد و بدون جهت به زخمهایم می‌افزاید.

Той, който ме смазва с вихрушка и умножава раните ми без причина,

مرا نمی‌گذارد که نفس بکشم و زندگی مرا با تلخی پُر می‌سازد.

не ме оставя дъх да си поема, насища ме с горчивина.

با او یارای مقابله ندارم، زیرا قادر و تواناست. اگر به دادگاه شکایت کنم، چه کسی می‌تواند او را احضار کند؟

Ако е до сила, ето, Той е силният! А ако е до съд, Той казва: Кой може да Ме призове?

اگر بی‌گناه هم باشم، سخنان زبانم مرا محکوم می‌سازد و هر چیزی که بگویم، مرا مجرم می‌کند.

Дори и праведен да бях, устата ми би ме осъдила; дори да бях невинен, тя би показала, че съм покварен.

گرچه گناهی ندارم، امّا برای من فرقی نمی‌کند، زیرا از زندگی سیر شده‌ام.

Ако бях непорочен, не бих познал себе си, презрял бих живота си.

خدا بی‌گناه و گناهکار را یکسان از بین می‌برد.

Все едно е! Затова аз казвам: Той погубва и непорочния, и безбожния.

وقتی مصیبتی برسد و بی‌گناهی را ناگهان هلاک کند، خدا می‌خندد.

Ако бичът убива внезапно, Той се смее на изпитанието на невинните.

اختیار زمین را به دست مردم شریر داده و چشمان قضات را کور کرده است. اگر خدا این کار را نکرده، چه کسی کرده است؟

Земята е предадена в ръката на безбожните; Той покрива лицата на нейните съдии. Ако не е Той, тогава кой?

زندگی من سریعتر از پیک تیزرو می‌گذرد، بدون آن که روی خوشی را ببینم.

А мойте дни по-бързи са от бързоходец; бягат, без добро да видят.

سالهای عمرم مانند کشتیهای تندرو و همچون عقابی که بر شکار خود فرود می‌آید، به سرعت سپری می‌شوند.

Преминават като леки кораби, като орел, който се спуска върху плячката си.

اگر خندان باشم و سعی کنم که غمهای خود را از یاد ببرم، چه فایده؟

Ако кажа: Ще забравя оплакването си, ще оставя тъжното си лице и ще се развеселя! —

زیرا می‌ترسم که مبادا غم و رنج، دوباره به سراغ من بیایند و می‌دانم که خدا مرا خطاکار می‌شمارد.

страх ме е от всичките ми болки; знам, че няма да ме считаш за невинен.

پس اگر محکوم می‌شوم، چرا بی‌جهت تلاش کنم؟

Беззаконен съм — защо тогава да се трудя напразно?

هیچ شوینده‌ای نمی‌تواند گناهان مرا بشوید.

Ако се измия със снежна вода и очистя ръцете си със сапун,

تو مرا در گل و لای و کثافت فرو می‌بری تا حتی لباس خودم از من نفرت کند.

Ти пак ще ме хвърлиш в ямата и собствените ми дрехи ще се гнусят от мен.

تو مانند من، انسانی فانی نیستی که بتوانم به تو جواب بدهم و با تو به دادگاه بروم.

Защото не е човек като мен, за да Му отговоря, за да отидем заедно на съд.

کسی نیست که بین ما داوری کند و ما را آشتی بدهد.

Няма посредник между нас, който да сложи ръката си върху двама ни.

اگر از مجازات من دست برداری و هیبت تو مرا به وحشت نیاندازد،

Нека оттегли от мен жезъла Си и да не ме плаши Неговият ужас!

آنگاه می‌توانم بدون ترس با تو حرف بزنم، امّا متأسفانه این‌طور نیست.

Тогава ще говоря и няма да се страхувам от Него; но сега не е така с мен.