Job 8

ایّوب، تا به کی این حرفها را می‌زنی؟ سخنان تو مثل باد هواست.

Тогава шуахецът Валдад отговори и каза:

ایّوب، تا به کی این حرفها را می‌زنی؟ سخنان تو مثل باد هواست.

Докога ще говориш така и думите на устата ти ще бъдат силен вятър?

خدا هرگز بی‌عدالتی نمی‌کند. خدای قادر مطلق، همیشه راست و با انصاف است.

Ще изкриви ли Бог съда? Всемогъщият ще изкриви ли правдата?

فرزندانت در برابر خدا گناه کردند و خدا آنها را طبق کارهایشان جزا داد.

Ако синовете ти са съгрешили против Него, Той ги е отхвърлил заради престъплението им.

اگر تو طالب خدای قادر مطلق باشی و با دعا و زاری به نزد او بازگردی،

Ако ти би потърсил усърдно Бога и би помолил Всемогъщия за милост,

و اگر در پاکی و درستکاری زندگی کنی، آن وقت خدا به یقین به کمک تو می‌شتابد و به عنوان پاداش، خانواده‌ات را به تو بر می‌گرداند

ако би бил чист и праведен, Той непременно би се събудил сега заради теб и би дал благоденствие на праведното ти жилище.

و بیشتر از آنچه که در ابتدا داشتی، به تو می‌دهد.

И да е било началото ти малко, краят ти ще се увеличи много.

از بزرگان و موی سپیدان بپرس و از تجربهٔ آنها بیاموز.

Защото, разпитай, моля те, предишния род и размисли върху откритото от бащите им;

زیرا ما مدّت کوتاهی زندگی کرده‌ایم، معلومات ما بسیار کم است و عمر ما بر زمین همچون سایه‌ای زودگذر است.

понеже ние сме едва от вчера и не знаем нищо, защото земните ни дни са като сянка.

از حکمت گذشتگان تعلیم بگیر و سخنان حکیمانهٔ آنها را سرمشق خود قرار بده.

Те няма ли да те научат, да ти кажат, да отронят думи от сърцето си?

در جایی که آب نباشد، نی نمی‌روید و آن را در خارج از نیزار نمی‌توان یافت.

Никне ли шавар без блато? Расне ли тръстика без вода?

اگر آب خشک شود، حتّی پیش از آن که وقت بریدن آن برسد، پژمرده می‌گردد.

Докато е още зелена и неокосена, изсъхва преди всяка друга трева.

عاقبتِ کسانی‌که خدا را ترک می‌کنند، همین‌گونه است و دیگر امیدی برایشان باقی نمی‌ماند.

Така са пътищата на всички, които забравят Бога; и надеждата на лицемера ще погине,

این مردم به کسانی می‌مانند که به تار عنکبوت اعتماد می‌کنند.

увереността му ще се отсече и упованието му е паяжина.

اگر به آن تکیه کنند، می‌افتند و اگر از آن آویزان شوند، آنها را نگاه نمی‌دارد.

Той се опира на къщата си, но тя не устоява; хваща се здраво за нея, но тя не издържа.

شخص شریر مثل علفی است که در زیر تابش آفتاب تازه می‌گردد و شاخه‌هایش در باغ پهن می‌شوند.

Сочен е на слънцето и клоните му се простират над градината му.

در بین سنگها ریشه می‌دواند و ریشه‌هایش به دور آنها محکم می‌پیچند.

Корените му обвиват скалната грамада и той гледа каменната къща.

امّا اگر از بیخ کنده شود، دیگر کسی به یاد نمی‌آورد که آن علف در آنجا بوده است.

Ако го изтръгне Бог от мястото му, то ще се отрече от него, казвайки: Не съм те виждал.

بلی، سرنوشت مردم بی‌خدا هم به همین طریق است؛ و دیگران می‌آیند و جایشان را می‌گیرند.

Ето, това е радостта на пътя му! А от пръстта изникват други.

خدا هرگز مردم درستکار را ترک نمی‌کند و به شریران کمک نمی‌نماید.

Ето, Бог няма да отхвърли непорочния, нито ще подаде ръка на злодеите.

لبانت را از خنده پُر می‌سازد تا از خوشی فریاد بزنی.

Докато напълни устата ти със смях и устните ти със ликуване,

بدخواهانت را شرمنده و خانهٔ شریران را ویران می‌کند.

онези, които те мразят, ще се облекат със срам и шатрата на безбожните няма да бъде вече!