Job 20

Ekparolis Cofar, la Naamano, kaj diris:
Naamalı Sofar şöyle yanıtladı:
Pro tio miaj pensoj devigas min respondi, Pro tio, kion mi sentas.
“Sıkıntılı düşüncelerim beni yanıt vermeye zorluyor, Bu yüzden çok heyecanlıyım.
Hontindan riproĉon mi aŭdis, Kaj la spirito de mia prudento respondos por mi.
Beni utandıran bir azar işitiyorum, Anlayışım yanıt vermemi gerektiriyor.
Ĉu vi scias, ke tiel estis de eterne, De post la apero de homo sur la tero,
“Bilmiyor musun eskiden beri, İnsan dünyaya geldiğinden beri,
Ke la triumfado de malvirtuloj estas mallongatempa, Kaj la ĝojo de hipokritulo estas nur momenta?
Kötünün zafer çığlığı kısadır, Tanrısızın sevinciyse bir anlıktır.
Se lia grandeco eĉ atingus ĝis la ĉielo, Kaj lia kapo tuŝus la nubon,
Boyu göklere erişse, Başı bulutlara değse bile,
Li tamen pereos por ĉiam, kiel lia sterko; Tiuj, kiuj lin vidis, diros: Kie li estas?
Sonsuza dek yok olacak, kendi pisliği gibi; Onu görmüş olanlar, ‘Nerede o?’ diyecekler.
Kiel sonĝo li forflugos, kaj oni lin ne trovos; Li malaperos, kiel nokta vizio.
Düş gibi uçacak, bir daha bulunamayacak, Gece görümü gibi yok olacak.
Okulo, kiu rigardis lin, ne plu vidos lin; Lia loko lin ne plu vidos.
Kendisini görmüş olan gözler bir daha onu görmeyecek, Yaşadığı yerde artık görünmeyecektir.
Liaj filoj kurados almozpetante, Kaj liaj manoj redonos lian havaĵon.
Çocukları yoksulların lütfunu dileyecek, Malını kendi eliyle geri verecektir.
Liaj ostoj estos punitaj pro la pekoj de lia juneco, Kaj tio kuŝiĝos kune kun li en la polvo.
Kemiklerini dolduran gençlik ateşi Kendisiyle birlikte toprakta yatacak.
Se la malbono estas dolĉa en lia buŝo, Li kaŝas ĝin sub sia lango,
“Kötülük ağzında tatlı gözükse, Onu dilinin altına gizlese bile,
Li flegas ĝin kaj ne forlasas ĝin, Kaj retenas ĝin sur sia palato:
Tutsa, bırakmasa, Damağının altına saklasa bile,
Tiam lia manĝaĵo renversiĝos en liaj internaĵoj, Fariĝos galo de aspidoj interne de li.
Yediği yiyecek midesinde ekşiyecek, İçinde kobra zehirine dönüşecek.
Li englutis havaĵon, sed li ĝin elvomos; El lia ventro Dio ĝin elpelos.
Yuttuğu servetleri kusacak, Tanrı onları midesinden çıkaracak.
Venenon de aspidoj li suĉos; Lango de vipuro lin mortigos.
Kobra zehiri emecek, Engereğin zehir dişi onu öldürecek.
Li ne vidos fluojn nek riverojn, Torentojn de mielo kaj de butero.
Akarsuların, bal ve ayran akan derelerin Sefasını süremeyecek.
Li redonos tion, kion li pene akiris, kaj li tion ne englutos; Kiel ajn granda estas lia havaĵo, li ĝin fordonos kaj ne ĝuos ĝin.
Zahmetle kazandığını Yemeden geri verecek, Elde ettiği kazancın tadını çıkaramayacak.
Ĉar li premis kaj forlasis la senhavulojn, Li rabis al si domon, kiun li ne konstruis.
Çünkü yoksulları ezip yüzüstü bıraktı, Kendi yapmadığı evi zorla aldı.
Ĉar lia interno ne estis trankvila, Tial li ne savos tion, kio estis por li kara.
“Hırsı yüzünden rahat nedir bilmedi, Serveti onu kurtaramayacak.
Nenion restigis lia manĝemeco; Tial lia bonstato ne estos longedaŭra.
Yediğinden artakalan olmadı, Bu yüzden bolluğu uzun sürmeyecek.
Malgraŭ lia abundeco, li estos premata; Ĉiaspecaj suferoj trafos lin.
Varlık içinde yokluk çekecek, Sıkıntı tepesine binecek.
Por plenigi lian ventron, Li sendos sur lin la flamon de Sia kolero, Kaj pluvigos sur lin Sian furiozon.
Karnını tıka basa doyurduğunda, Tanrı kızgın öfkesini ondan çıkaracak, Üzerine gazap yağdıracak.
Se li forkuros de batalilo fera, Trafos lin pafarko kupra.
Demir silahtan kaçacak olsa, Tunç ok onu delip geçecek.
Nudigita glavo trairos lian korpon, Kaj la fulmo de lia turmentilo venos sur lin kun teruro.
Çekilince ok sırtından, Parıldayan ucu ödünden çıkacak, Dehşet çökecek üzerine.
Nenia mallumo povos kaŝi liajn trezorojn; Lin konsumos fajro ne disblovata; Malbone estos al tiu, kiu restos en lia tendo.
Koyu karanlık onun hazinelerini gözlüyor. Körüklenmemiş ateş onu yiyip bitirecek, Çadırında artakalanı tüketecek.
La ĉielo malkovros liajn malbonagojn, Kaj la tero leviĝos kontraŭ lin.
Suçunu gökler açığa çıkaracak, Yeryüzü ona karşı ayaklanacak.
Malaperos la greno el lia domo, Disŝutita ĝi estos en la tago de Lia kolero.
Varlığını seller, Azgın sular götürecek Tanrı’nın öfkelendiği gün.
Tia estas de Dio la sorto de homo malpia, Kaj la heredaĵo destinita por li de Dio.
Budur kötünün Tanrı’dan aldığı pay, Budur Tanrı’nın ona verdiği miras.”