Job 19

Ijob respondis kaj diris:

Eyüp şöyle yanıtladı:

Ĝis kiam vi afliktados mian animon Kaj turmentados min per paroloj?

“Ne zamana dek beni üzecek, Sözlerinizle ezeceksiniz?

Jen jam dek fojojn vi malhonoras min; Vi ne hontas premi min.

On kez oldu beni aşağılıyor, Hiç utanmadan saldırıyorsunuz.

Se mi efektive eraris, Mia eraro restos ĉe mi.

Yanlış yola sapmışsam, Bu benim suçum.

Se efektive vi volas montri vin pli grandaj ol mi, Kaj vi riproĉas al mi hontindaĵon,

Kendinizi gerçekten benden üstün görüyor, Utancımı bana karşı kullanıyorsanız,

Tiam sciu, ke Dio faris al mi maljustaĵon, Kaj ĉirkaŭis min per Sia reto.

Bilin ki, Tanrı bana haksızlık yaptı, Beni ağıyla kuşattı.

Jen mi krias pri maljusteco, sed mi ne ricevas respondon; Mi vokas, sed mi ne ricevas juĝon.

“İşte, ‘Zorbalık bu!’ diye haykırıyorum, ama yanıt yok, Yardım için bağırıyorum, ama adalet yok.

Mian vojon Li baris, ke mi ne povas transiri, Kaj sur mian irejon Li metis mallumon.

Yoluma set çekti, geçemiyorum, Yollarımı karanlığa boğdu.

Mian honoron Li detiris de mi, Kaj deprenis la kronon de mia kapo.

Üzerimden onurumu soydu, Başımdaki tacı kaldırdı.

Li disbatis min ĉirkaŭe tiel, ke mi pereas; Mian esperon Li elŝiris kiel arbon.

Her yandan yıktı beni, tükendim, Umudumu bir ağaç gibi kökünden söktü.

Ekflamis kontraŭ mi Lia kolero, Kaj Li rigardas min kiel Lian malamikon.

Öfkesi bana karşı alev alev yanıyor, Beni hasım sayıyor.

Kune venis Liaj taĉmentoj, kaj ebenigis kontraŭ mi sian vojon Kaj stariĝis sieĝe ĉirkaŭ mia tendo.

Orduları üstüme üstüme geliyor, Bana karşı rampalar yapıyor, Çadırımın çevresinde ordugah kuruyorlar.

Miajn fratojn Li malproksimigis de mi, Kaj miaj konatoj forfremdiĝis de mi.

“Kardeşlerimi benden uzaklaştırdı, Tanıdıklarım bana büsbütün yabancılaştı.

Miaj parencoj fortiriĝis, Kaj miaj konantoj forgesis min.

Akrabalarım uğramaz oldu, Yakın dostlarım beni unuttu.

La loĝantoj de mia domo kaj miaj servistinoj rigardas min kiel fremdulon; En iliaj okuloj mi fariĝis aligentulo.

Evimdeki konuklarla hizmetçiler Beni yabancı sayıyor, Garip oldum gözlerinde.

Mian sklavon mi vokas, kaj li ne respondas; Per mia buŝo mi devas petegi lin.

Kölemi çağırıyorum, yanıtlamıyor, Dil döksem bile.

Mia spiro fariĝis abomenata por mia edzino, Kaj mia petado por la filoj de mia ventro.

Soluğum karımı tiksindiriyor, Kardeşlerim benden iğreniyor.

Eĉ la malgrandaj infanoj malestimas min; Kiam mi leviĝas, ili parolas kontraŭ mi.

Çocuklar bile beni küçümsüyor, Ayağa kalksam benimle eğleniyorlar.

Abomenas min ĉiuj miaj intimuloj; Kaj tiuj, kiujn mi amis, turnis sin kontraŭ mi.

Bütün yakın dostlarım benden iğreniyor, Sevdiklerim yüz çeviriyor.

Kun mia haŭto kaj kun mia karno kunkreskis miaj ostoj, Mi restis nur kun haŭto sur miaj dentoj.

Bir deri bir kemiğe döndüm, Ölümün eşiğine geldim.

Kompatu min, kompatu min, miaj amikoj; Ĉar la mano de Dio frapis min.

“Ey dostlarım, acıyın bana, siz acıyın, Çünkü Tanrı’nın eli vurdu bana.

Kial vi persekutas min, kiel Dio, Kaj ne povas satiĝi de mia karno?

Neden Tanrı gibi siz de beni kovalıyor, Etime doymuyorsunuz?

Ho, se miaj vortoj estus enskribitaj, Ho, se ili estus gravuritaj en libro,

“Keşke şimdi sözlerim yazılsa, Kitaba geçseydi,

Per fera skribilo kun plumbo, Gravuritaj por eterne sur roko!

Demir kalemle, kurşunla Sonsuza dek kalsın diye kayaya kazılsaydı!

Sed mi scias, ke mia Liberigonto vivas, Kaj fine Li leviĝos super la polvo.

Oysa ben kurtarıcımın yaşadığını, Sonunda yeryüzüne geleceğini biliyorum.

Kaj post kiam mia haŭto estos tiel detruita Kaj mi estos senkorpa, mi vidos Dion;

Derim yok olduktan sonra, Yeni bedenimle Tanrı’yı göreceğim.

Lin vidos mi, kaj miaj okuloj vidos, ne fremdaj; Pri tio sopiregas mia interno en mia brusto.

O’nu kendim göreceğim, Kendi gözlerimle, başkası değil. Yüreğim bayılıyor bağrımda!

Se vi diros: Kiel ni lin persekutu, Kaj ni trovu kontraŭ li la radikon de la afero,

Eğer, ‘Sıkıntının kökü onda olduğu için Onu kovalım’ diyorsanız,

Tiam timu glavon; Ĉar furioza estas la glavo kontraŭ malbonagoj, Por ke vi sciu, ke ekzistas juĝo.

Kılıçtan korkmalısınız, Çünkü kılıç cezası öfkeli olur, O zaman adaletin var olduğunu göreceksiniz.”