Proverbs 7

Mia filo! konservu miajn vortojn, Kaj gardu ĉe vi miajn moralordonojn.

Figliuol mio, ritieni le mie parole, e fa’ tesoro de’ miei comandamenti.

Konservu miajn moralordonojn, kaj vivu; Kaj mian instruon, kiel la pupilon de viaj okuloj.

Osserva i miei comandamenti e vivrai; custodisci il mio insegnamento come la pupilla degli occhi.

Ligu ilin al viaj fingroj; Skribu ilin sur la tabelo de via koro.

Legateli alle dita, scrivili sulla tavola del tuo cuore.

Diru al la saĝo: Vi estas mia fratino; Kaj la prudenton nomu mia parencino;

Di’ alla sapienza: "Tu sei mia sorella", e chiama l’intelligenza amica tua,

Por ke vi estu gardata kontraŭ fremda edzino, Kontraŭ fremdulino, kies paroloj estas glataj.

affinché ti preservino dalla donna altrui, dall’estranea che usa parole melate.

Ĉar mi rigardis tra fenestro de mia domo, Tra mia krado;

Ero alla finestra della mia casa, e dietro alla mia persiana stavo guardando,

Kaj mi vidis inter la naivuloj, Mi rimarkis inter la nematuruloj junulon senprudentan,

quando vidi, tra gli sciocchi, scorsi, tra i giovani, un ragazzo privo di senno,

Kiu pasis sur la placo preter ŝia angulo, Kaj iris la vojon al ŝia domo,

che passava per la strada, presso all’angolo dov’essa abitava, e si dirigeva verso la casa di lei,

En krepusko, en vespero de tago, Kiam fariĝis nokto kaj mallumo.

al crepuscolo, sul declinar del giorno, allorché la notte si faceva nera, oscura.

Kaj jen renkonte al li iras virino En ornamo de publikulino, ruzema je la koro.

Ed ecco farglisi incontro una donna in abito da meretrice e astuta di cuore,

Bruema kaj vagema; Ŝiaj piedoj ne loĝas en ŝia domo.

turbolenta e proterva, che non teneva piede in casa:

Jen ŝi estas sur la strato, jen sur la placoj, Kaj apud ĉiu angulo ŝi embuskas.

ora in istrada, ora per le piazze, e in agguato presso ogni canto.

Kaj ŝi kaptis lin, kaj kisis lin Kun senhonta vizaĝo, kaj diris al li:

Essa lo prese, lo baciò, e sfacciatamente gli disse:

Mi devis alporti dankan oferdonon; Hodiaŭ mi plenumis mian solenan promeson.

"Dovevo fare un sacrifizio di azioni di grazie; oggi ho sciolto i miei voti;

Tial mi eliris al vi renkonte, Por serĉi vian vizaĝon, kaj mi vin trovis.

perciò ti son venuta incontro per cercarti, e t’ho trovato.

Mi bele kovris mian liton Per multkoloraj teksaĵoj el Egiptujo.

Ho guarnito il mio letto di morbidi tappeti, di coperte ricamate con filo d’Egitto;

Mi parfumis mian kuŝejon Per mirho, aloo, kaj cinamo.

l’ho profumato di mirra, d’aloe e di cinnamomo.

Venu, ni ĝuu sufiĉe volupton ĝis la mateno, Ni plezuriĝu per la amo.

Vieni inebriamoci d’amore fino al mattino, sollazziamoci in amorosi piaceri;

Ĉar mia edzo ne estas hejme, Li iris en malproksiman vojon;

giacché il mio marito non è a casa; è andato in viaggio lontano;

La sakon kun mono li prenis kun si; Li revenos hejmen je la plenluno.

ha preso seco un sacchetto di danaro, non tornerà a casa che al plenilunio".

Ŝi forlogis lin per sia multeparolado, Per sia glata buŝo ŝi lin entiris.

Ella lo sedusse con le sue molte lusinghe, lo trascinò con la dolcezza delle sue labbra.

Li tuj iras post ŝi, Kiel bovo iras al la buĉo Kaj kiel katenita malsaĝulo al la puno;

Egli le andò dietro subito, come un bove va al macello, come uno stolto è menato ai ceppi che lo castigheranno,

Ĝis sago fendas al li la hepaton; Kiel birdo rapidas al la kaptilo, Kaj ne scias, ke ĝi pereigas sian vivon.

come un uccello s’affretta al laccio, senza sapere ch’è teso contro la sua vita, finché una freccia gli trapassi il fegato.

Kaj nun, infanoj, aŭskultu min, Atentu la vortojn de mia buŝo.

Or dunque, figliuoli, ascoltatemi, e state attenti alle parole della mia bocca.

Via koro ne flankiĝu al ŝia vojo, Ne eraru sur ŝia irejo;

Il tuo cuore non si lasci trascinare nelle vie d’una tal donna; non ti sviare per i suoi sentieri;

Ĉar multajn ŝi vundis kaj faligis, Kaj multegaj estas ŝiaj mortigitoj.

ché molti ne ha fatti cadere feriti a morte, e grande è la moltitudine di quelli che ha uccisi.

Ŝia domo estas vojoj al Ŝeol, Kiuj kondukas malsupren al la ĉambroj de la morto.

La sua casa è la via del soggiorno de’ defunti, la strada che scende ai penetrali della morte.