Proverbs 8

Ĉu ne vokas la saĝo? Kaj ĉu la prudento ne aŭdigas sian voĉon?

La sapienza non grida ella? e l’intelligenza non fa ella udire la sua voce?

Ĝi staras sur la pinto de altaĵoj, Apud la vojo, ĉe la vojkruĉiĝoj.

Ella sta in piè al sommo dei luoghi elevati, sulla strada, ai crocicchi;

Apud la pordegoj, ĉe la eniro en la urbon, Ĉe la eniro tra la pordoj, ĝi kantas:

grida presso le porte, all’ingresso della città, nei viali che menano alle porte:

Al vi, ho viroj, mi vokas; Kaj mia voĉo sin turnas al la homoj:

"Chiamo voi, o uomini principali, e la mia voce si rivolge ai figli del popolo.

Komprenu, naivuloj, la prudenton, Kaj sensprituloj prenu en la koron.

Imparate, o semplici, l’accorgimento, e voi, stolti, diventate intelligenti di cuore!

Aŭskultu, ĉar mi parolos gravaĵon, Kaj ĝustaĵo eliros el mia buŝo.

Ascoltate, perché dirò cose eccellenti, e le mie labbra s’apriranno a insegnar cose rette.

Ĉar mia lango parolos veron, Kaj malpiaĵon abomenas miaj lipoj.

Poiché la mia bocca esprime il vero, e le mie labbra abominano l’empietà.

Justaj estas ĉiuj paroloj de mia buŝo; Ili ne enhavas falson kaj malicon.

Tutte le parole della mia bocca son conformi a giustizia, non v’è nulla di torto o di perverso in esse.

Ĉiuj ili estas ĝustaj por tiu, kiu ilin komprenas, Kaj justaj por tiuj, kiuj akiris scion.

Son tutte piane per l’uomo intelligente, e rette per quelli che han trovato la scienza.

Prenu mian instruon, kaj ne arĝenton; Kaj la scion ŝatu pli, ol plej puran oron.

Ricevete la mia istruzione anziché l’argento, e la scienza anziché l’oro scelto;

Ĉar saĝo estas pli bona ol multekostaj ŝtonoj; Kaj nenio, kion oni povas deziri, povas esti egala al ĝi.

poiché la sapienza val più delle perle, e tutti gli oggetti preziosi non la equivalgono.

Mi, saĝo, loĝas kun la prudento, Kaj mi trovas prudentajn konsilojn.

Io, la sapienza, sto con l’accorgimento, e trovo la scienza della riflessione.

Timo antaŭ la Eternulo malamas malbonon, Fieron, malhumilon, kaj malbonan vojon; Malsinceran buŝon mi malamas.

Il timore dell’Eterno è odiare il male; io odio la superbia, l’arroganza, la via del male e la bocca perversa.

De mi venas konsilo kaj bonaranĝo; Mi estas prudento; al mi apartenas forto.

A me appartiene il consiglio e il buon successo; io sono l’intelligenza, a me appartiene la forza.

Per mi reĝas la reĝoj, Kaj la estroj donas leĝojn de justeco.

Per mio mezzo regnano i re, e i principi decretano ciò ch’è giusto.

Per mi regas la princoj Kaj la potenculoj kaj ĉiuj juĝantoj sur la tero.

Per mio mezzo governano i capi, i nobili, tutti i giudici della terra.

Mi amas miajn amantojn; Kaj miaj serĉantoj min trovos.

Io amo quelli che m’amano, e quelli che mi cercano mi trovano.

Riĉo kaj gloro estas ĉe mi, Daŭra havo kaj justo.

Con me sono ricchezze e gloria, i beni permanenti e la giustizia.

Mia frukto estas pli bona ol oro kaj ol plej pura oro; Kaj la rikolto de mi estas pli bona ol elektita arĝento.

Il mio frutto e migliore dell’oro fino, e il mio prodotto val più che argento eletto.

Laŭ la vojo de vero mi iras, Laŭ la vojstreko de la justo;

Io cammino per la via della giustizia, per i sentieri dell’equità,

Por heredigi al miaj amantoj esencan bonon, Kaj plenigi iliajn trezorejojn.

per far eredi di beni reali quelli che m’amano, e per riempire i loro tesori.

La Eternulo min formis en la komenco de Sia vojo, Antaŭ Siaj kreitaĵoj, tre antikve.

L’Eterno mi formò al principio de’ suoi atti, prima di fare alcuna delle opere sue, ab antico.

Antaŭ eterno mi estis firme fondita, en la komenco, Antaŭ la kreo de la tero.

Fui stabilita ab eterno, dal principio, prima che la terra fosse.

Kiam ankoraŭ ne ekzistis la abismoj, mi estis jam naskita, Kiam ankoraŭ ne ekzistis fontoj, ŝprucigantaj akvon.

Fui generata quando non c’erano ancora abissi, quando ancora non c’erano sorgenti rigurgitanti d’acqua.

Antaŭ ol la montoj estis starigitaj, Antaŭ la altaĵoj mi estis kreita;

Fui generata prima che i monti fossero fondati, prima ch’esistessero le colline,

Kiam la tero ankoraŭ ne estis farita, nek la kampoj, Nek la komencaj polveroj de la mondo.

quand’egli ancora non avea fatto né la terra né i campi né le prime zolle della terra coltivabile.

Dum Li firmigis la ĉielojn, mi jam estis tie; Dum Li desegnis limojn sur la supraĵo de la abismo,

Quand’egli disponeva i cieli io ero là; quando tracciava un circolo sulla superficie dell’abisso,

Dum Li fortikigis la nubojn supre, Dum Li firmigis la fontojn de la abismo,

quando condensava le nuvole in alto, quando rafforzava le fonti dell’abisso,

Dum Li donis Sian leĝon al la maro, Por ke la akvoj ne transpaŝu siajn bordojn, Kaj dum Li difinis la fundamentojn de la tero:

quando assegnava al mare il suo limite perché le acque non oltrepassassero il suo cenno, quando poneva i fondamenti della terra,

Tiam mi estis ĉe Li kiel konstruanto; Mi estis la ĝojo de ĉiuj tagoj, Ludante antaŭ Li ĉiutempe.

io ero presso di lui come un artefice, ero del continuo esuberante di gioia, mi rallegravo in ogni tempo nel suo cospetto;

Mi ludas sur Lia mondo-tero; Kaj mia ĝojo estas inter la homidoj.

mi rallegravo nella parte abitabile della sua terra, e trovavo la mia gioia tra i figliuoli degli uomini.

Kaj nun, infanoj, aŭskultu min; Kaj feliĉaj estos tiuj, kiuj iras laŭ miaj vojoj.

Ed ora, figliuoli, ascoltatemi; beati quelli che osservano le mie vie!

Aŭskultu instruon kaj saĝiĝu, Kaj ne forĵetu ĝin.

Ascoltate l’istruzione, siate savi, e non la rigettate!

Feliĉa estas la homo, kiu min aŭskultas, Kiu maldormas ĉiutage ĉe miaj pordoj, Kiu staras garde ĉe la fostoj de miaj pordegoj.

Beato l’uomo che m’ascolta, che veglia ogni giorno alle mie porte, che vigila alla soglia della mia casa!

Ĉar kiu min trovis, tiu trovis vivon, Kaj akiros favoron de la Eternulo.

Poiché chi mi trova trova la vita, e ottiene favore dall’Eterno.

Sed kiu maltrafas min, tiu difektas sian animon; Ĉiuj, kiuj min malamas, amas la morton.

Ma chi pecca contro di me, fa torto all’anima sua; tutti quelli che m’odiano, amano la morte".