Job 36

Kaj plue parolis Elihu, kaj diris:

Poi Elihu seguitando disse:

Atendu ankoraŭ iom; mi montros al vi, Ĉar mi havas ankoraŭ kion paroli pro Dio.

"Aspetta un po’, io t’istruirò; perché c’è da dire ancora a pro di Dio.

Mi prenos mian scion de malproksime, Kaj mi montros, ke mia Kreinto estas prava.

Io trarrò la mia scienza da lontano e renderò giustizia a colui che m’ha fatto.

Ĉar vere miaj vortoj ne estas mensogaj; Homo sincera estas antaŭ vi.

Per certo, le mie parole non son bugiarde; ti sta dinanzi un uomo dotato di perfetta scienza.

Vidu, Dio estas potenca, kaj tamen Li neniun malŝatas; Li estas potenca per la forto de la koro.

Ecco, Iddio è potente, ma non disdegna nessuno; è potente per la forza dell’intelletto suo.

Al malpiulo Li ne permesas vivi, Kaj al mizeruloj Li donas justecon.

Ei non lascia viver l’empio, e fa ragione ai miseri.

Li ne forturnas de virtuloj Siajn okulojn, Sed kun reĝoj sur trono Li sidigas ilin por ĉiam, Por ke ili estu altaj.

Non storna lo sguardo suo dai giusti, ma li pone coi re sul trono, ve li fa sedere per sempre, e così li esalta

Kaj se ili estas ligitaj per ĉenoj, Malliberigitaj mizere per ŝnuroj,

Se gli uomini son talora stretti da catene se son presi nei legami dell’afflizione,

Tiam Li montras al ili iliajn farojn kaj kulpojn, Kiel grandaj ili estas.

Dio fa lor conoscere la lor condotta, le loro trasgressioni, giacché si sono insuperbiti;

Li malfermas ilian orelon por la moralinstruo, Kaj diras, ke ili deturnu sin de malbonagoj.

egli apre così i loro orecchi a’ suoi ammonimenti, e li esorta ad abbandonare il male.

Se ili obeas kaj servas al Li, Tiam ili finas siajn tagojn en bono Kaj siajn jarojn en stato agrabla;

Se l’ascoltano, se si sottomettono, finiscono i loro giorni nel benessere, e gli anni loro nella gioia;

Sed se ili ne obeas, Tiam ili pereas per glavo Kaj mortas en malprudento.

ma, se non l’ascoltano, periscon trafitti da’ suoi dardi, muoiono per mancanza d’intendimento.

La hipokrituloj portas en si koleron; Ili ne vokas, kiam Li ilin ligis;

Gli empi di cuore s’abbandonano alla collera, non implorano Iddio quand’ei gl’incatena;

Ilia animo mortas en juneco, Kaj ilia vivo pereas inter la malĉastuloj.

così muoiono nel fior degli anni, e la lor vita finisce come quella dei dissoluti;

Li savas la suferanton en lia mizero, Kaj per la sufero Li malfermas ilian orelon.

ma Dio libera l’afflitto mediante l’afflizione, e gli apre gli orecchi mediante la sventura.

Ankaŭ vin Li elkondukus el la suferoj En spacon vastan, kie ne ekzistas premateco; Kaj vi havus pacon ĉe via tablo, plena de grasaĵoj.

Te pure ei vuol trarre dalle fauci della distretta, al largo, dove non è più angustia, e coprir la tua mensa tranquilla di cibi succulenti.

Sed vi fariĝis plena de kulpoj de malvirtulo; Kulpo kaj juĝo tenas sin kune.

Ma, se giudichi le vie di Dio come fan gli empi, il giudizio e la sentenza di lui ti piomberanno addosso.

Via kolero ne forlogu vin al mokado, Kaj grandeco de elaĉeto ne deklinu vin.

Bada che la collera non ti trasporti alla bestemmia, e la grandezza del riscatto non t’induca a fuorviare!

Ĉu Li atentos vian riĉecon? Ne, nek oron, nek forton aŭ potencon.

Farebbe egli caso delle tue ricchezze? Non han valore per lui, né l’oro, né tutta la possanza dell’opulenza.

Ne strebu al tiu nokto, Kiu forigas popolojn de ilia loko.

Non anelare a quella notte che porta via i popoli dal luogo loro.

Gardu vin, ne kliniĝu al malpieco; Ĉar tion vi komencis pro la mizero.

Guardati bene dal volgerti all’iniquità, tu che sembri preferirla all’afflizione.

Vidu, Dio estas alta en Sia forto. Kiu estas tia instruanto, kiel Li?

Vedi, Iddio è eccelso nella sua potenza; chi può insegnare come lui?

Kiu povas preskribi al Li vojon? Kaj kiu povas diri: Vi agis maljuste?

Chi gli prescrive la via da seguire? Chi osa dirgli: "Tu hai fatto male?"

Memoru, ke vi honoru Liajn farojn, Pri kiuj kantas la homoj.

Pensa piuttosto a magnificar le sue opere; gli uomini le celebrano nei loro canti,

Ĉiuj homoj ilin vidas; Homo rigardas ilin de malproksime.

tutti le ammirano, il mortale le contempla da lungi.

Vidu, Dio estas granda kaj nekonata; La nombro de Liaj jaroj estas neesplorebla.

Sì, Iddio è grande e noi non lo possiam conoscere; incalcolabile è il numero degli anni suoi.

Kiam Li malgrandigas la gutojn de akvo, Ili verŝiĝas pluve el la nebulo;

Egli attrae a sé le gocciole dell’acqua; dai vapori ch’egli ha formato stilla la pioggia.

Verŝiĝas la nuboj Kaj gutas sur multe da homoj.

Le nubi la spandono, la rovesciano sulla folla de’ mortali.

Kaj kiam Li intencas etendi la nubojn Kiel tapiŝojn de Sia tendo,

E chi può capire lo spiegamento delle nubi, i fragori che scoppiano nel suo padiglione?

Tiam Li etendas sur ilin Sian lumon Kaj kovras la radikojn de la maro.

Ecco, ora egli spiega intorno a sé la sua luce, or prende per coperta le profondità del mare.

Ĉar per ili Li juĝas la popolojn Kaj donas ankaŭ manĝaĵon abunde.

Per tal modo punisce i popoli, e dà loro del cibo in abbondanza.

Per la manoj Li kovras la lumon Kaj ordonas al ĝi aperi denove.

S’empie di fulmini le mani, e li lancia contro gli avversari.

Antaŭdiras pri ĝi ĝia bruo, Kaj eĉ la brutaroj, kiam ĝi alproksimiĝas.

Il rombo del tuono annunzia ch’ei viene, gli animali lo presenton vicino.