Proverbs 5

Mia filo! atentu mian saĝon; Al mia prudento klinu vian orelon,

Mijn zoon! merk op mijn wijsheid, neig uw oor tot mijn verstand;

Por ke vi konservu prudenton Kaj via buŝo tenu scion.

Opdat gij alle bedachtzaamheid behoudt, en uw lippen wetenschap bewaren.

Ĉar la buŝo de malĉastulino elverŝas mielon, Kaj ŝia gorĝo estas pli glata ol oleo.

Want de lippen der vreemde vrouw druppen honigzeem, en haar gehemelte is gladder dan olie.

Sed ŝia sekvaĵo estas maldolĉa kiel absinto, Akra kiel ambaŭtranĉa glavo.

Maar het laatste van haar is bitter als alsem, scherp als een tweesnijdend zwaard.

Ŝiaj piedoj iras malsupren al la morto; Ŝiaj paŝoj atingas Ŝeolon.

Haar voeten dalen naar den dood, haar treden houden de hel vast.

Ŝi ne iras rekte laŭ la vojo de vivo; Ŝiaj paŝoj ŝanceliĝas, sed tion ŝi ne scias.

Opdat gij het pad des levens niet zoudt wegen, zijn haar gangen ongestadig, dat gij het niet merkt.

Kaj nun, infanoj, aŭskultu min, Kaj ne forkliniĝu de la vortoj de mia buŝo.

Nu dan, gij kinderen! hoort naar mij, en wijkt niet van de redenen mijns monds.

Malproksimigu de ŝi vian vojon, Kaj ne proksimiĝu al la pordo de ŝia domo,

Maak uw weg verre van haar, en nader niet tot de deur van haar huis;

Por ke vi ne fordonu al aliaj vian honoron Kaj viajn jarojn al la kruelulo,

Opdat gij anderen uw eer niet geeft, en uw jaren den wrede;

Por ke fremduloj ne satiĝu de via havo, Kaj viaj laboroj ne estu en fremda domo,

Opdat de vreemden zich niet verzadigen van uw vermogen, en al uw smartelijke arbeid niet kome in het huis des onbekenden;

Ĝis vi ĝemos en la fino, Kiam konsumiĝos via karno kaj via korpo,

En gij in uw laatste brult, als uw vlees, en uw lijf verteerd is;

Kaj vi diros: Ho, kiel mi malamis instruon, Kaj mia koro malŝatis moraligon!

En zegt: Hoe heb ik de tucht gehaat, en mijn hart de bestraffing versmaad!

Kaj mi ne aŭskultis la voĉon de miaj instruantoj, Kaj mi ne klinis mian orelon al miaj lernigantoj.

En heb niet gehoord naar de stem mijner onderwijzers, noch mijn oren geneigd tot mijn leraars!

Mi estis preskaŭ en ĉia malbono Meze de kunveno kaj societo.

Ik ben bijna in alle kwaad geweest, in het midden der gemeente en der vergadering!

Trinku akvon el via cisterno, Kaj fluantan el via puto.

Drink water uit uw bak, en vloeden uit het midden van uw bornput;

Viaj fontoj disfluu eksteren, Akvaj torentoj en la stratojn.

Laat uw fonteinen zich buiten verspreiden, en de waterbeken op de straten;

Ili apartenu al vi sola, Sed ne al aliaj kun vi.

Laat ze de uwe alleen zijn, en van geen vreemde met u.

Via fonto estu benata; Kaj havu ĝojon de la edzino de via juneco.

Uw springader zij gezegend; en verblijd u vanwege de huisvrouw uwer jeugd;

Ŝi estas ĉarma kiel cervino, Kaj aminda kiel ibeksino; Ŝiaj karesoj ĝuigu vin en ĉiu tempo, Ŝia amo ĉiam donu al vi plezuron.

Een zeer liefelijke hinde, en een aangenaam steengeitje; laat u haar borsten te allen tijd dronken maken; dool steeds in haar liefde.

Kaj kial, mia filo, vi volas serĉi al vi plezuron ĉe fremda virino Kaj enbrakigi ne apartenantan al vi?

En waarom zoudt gij, mijn zoon, in een vreemde dolen, en den schoot der onbekende omvangen?

Ĉar antaŭ la okuloj de la Eternulo estas la vojoj de homo, Kaj ĉiujn liajn irojn Li pripensas.

Want eens iegelijks wegen zijn voor de ogen des HEEREN, en Hij weegt al zijne gangen.

Liaj propraj malbonfaroj enkaptos la malpiulon, Kaj la ŝnuroj de lia peko lin tenos.

Den goddeloze zullen zijn ongerechtigheden vangen, en met de banden zijner zonden zal hij vastgehouden worden.

Li mortos pro manko de eduko; Kaj la multo de lia senprudenteco lin devojigos.

Hij zal sterven, omdat hij zonder tucht geweest is, en in de grootheid zijner dwaasheid zal hij verdwalen.