Proverbs 29

Hvo Nakken gør stiv, skønt revset tit, han knuses brat uden Lægedom.

Ang madalas na masaway na nagpapatigas ng kaniyang leeg, biglang mababali, at walang kagamutan.

Er der mange retfærdige, glædes Folket, men råder de gudløse, sukker Folket.

Pagka ang matuwid ay dumadami, ang bayan ay nagagalak: nguni't pagka ang masama ay nagpupuno, ang bayan ay nagbubuntong-hininga.

Hvo Visdom elsker, glæder sin Fader, hvo Skøger omgås, bortødsler Gods.

Ang umiibig ng karunungan ay nagpapagalak sa kaniyang ama: nguni't ang nakikisama sa mga patutot ay sumisira ng kaniyang tinatangkilik.

Kongen grundfæster Landet med Ret, en Udsuger lægger det øde.

Ang hari ay nagtatatag ng lupain sa pamamagitan ng kahatulan: nguni't ang humihingi ng suhol ay gumigiba.

Mand, der smigrer sin Næste, breder et Net for hans Fod.

Ang tao na kunwang pumupuri sa kaniyang kapuwa naglalagay ng bitag sa kaniyang mga hakbang.

I sin Brøde hildes den onde, den retfærdige jubler af Glæde.

Sa pagsalangsang ng masamang tao ay may silo: nguni't ang matuwid ay umaawit at nagagalak.

Den retfærdige kender de ringes Retssag; den gudløse skønner intet.

Ang matuwid ay kumukuhang alam sa bagay ng dukha: ang masama ay walang unawang makaalam.

Spottere ophidser Byen, men Vismænd, de stiller Vrede.

Ang mga mangduduwahaging tao ay naglalagay ng bayan sa liyab: nguni't ang mga pantas na tao ay nagaalis ng poot.

Går Vismand i Rette med Dåre, vredes og ler han, alt preller af.

Kung ang pantas ay magkaroon ng pakikipagtalo sa isang mangmang, magalit man o tumawa, ang mangmang ay hindi magkakaroon ng kapahingahan.

De blodtørstige hader lydefri Mand, de retsindige tager sig af ham.

Ang mangbububo ng dugo ay nagtatanim sa sakdal: at tungkol sa matuwid, hinahanap nila ang kaniyang buhay.

En Tåbe slipper al sin Voldsomhed løs, Vismand stiller den omsider.

Inihihinga ng mangmang ang buong galit niya: nguni't ang pantas ay nagpipigil at tumitiwasay.

En Fyrste, som lytter til Løgnetale, får lufter gudløse Tjenere.

Kung ang puno ay nakikinig sa kabulaanan, lahat niyang mga lingkod ay masasama.

Fattigmand og Blodsuger mødes, HERREN giver begges Øjne Glans.

Ang dukha at ang mamimighati ay nagsasalubong; pinapagniningas ng Panginoon ang mga mata nila kapuwa.

En Konge, der dømmer de ringe med Ret, hans Trone står fast evindelig.

Ang hari na humahatol na tapat sa dukha, ang kaniyang luklukan ay matatatag magpakailan man.

Ris og Revselse, det giver Visdom, uvorn Dreng gør sin Moder Skam.

Ang pamalo at saway ay nagbibigay karunungan: nguni't ang batang binabayaan ay humihiya sa kaniyang ina.

Bliver mange gudløse tiltager Synd; retfærdige ser med Fryd deres Fald.

Pagka ang masama ay dumadami, pagsalangsang ay dumadami: nguni't mamamasdan ng matuwid ang kanilang pagkabuwal.

Tugt din Søn, så kvæger han dig og bringer din Sjæl, hvad der smager.

Sawayin mo ang iyong anak, at bibigyan ka niya ng kapahingahan; Oo, bibigyan niya ng kaluguran ang iyong kaluluwa.

Uden Syner forvildes et Folk; salig den, der vogter på Loven.

Kung saan walang pangitain, ang bayan ay sumasama: nguni't siyang nagiingat ng kautusan ay maligaya siya.

Med Ord lader Træl sig ikke tugte, han fatter dem vel, men adlyder ikke.

Ang alipin ay hindi masasaway ng mga salita: sapagka't bagaman nalalaman niya ay hindi siya makikinig.

Ser du en Mand, der er hastig til Tale, for en Tåbe er der snarere Håb end for ham.

Nakikita mo ba ang tao, na nagmamadali sa kaniyang mga salita? May pagasa pa sa mangmang kay sa kaniya.

Forvænner man sin Træl fra ung, vil han til sidst være Herre.

Siyang maingat na nagpalaki ng kaniyang lingkod mula sa pagkabata, magiging anak niya siya sa kawakasan.

Hidsig Mand vækker Strid, vredladen Mand gør megen Synd.

Ang taong magagalitin ay humihila ng kaalitan, at ang mainiting tao ay nananagana sa pagsalangsang.

Et Menneskes Hovmod ydmyger ham, den ydmyge opnår Ære.

Ang kapalaluan ng tao ay magbababa sa kaniya: nguni't ang may mapagpakumbabang diwa ay magtatamo ng karangalan.

Hæleren hader sit Liv, han hører Forbandelsen, men melder intet.

Ang nakikisama sa isang magnanakaw ay nagtatanim sa kaniyang sariling kaluluwa: siya'y nakakarinig ng sumpa at hindi umiimik.

Frygt for Mennesker leder i Snare, men den, der stoler på HERREN, er bjærget.

Ang pagkatakot sa tao ay nagdadala ng silo: nguni't ang naglalagak ng kaniyang tiwala sa Panginoon ay maliligtas.

Mange søger en Fyrstes Gunst; Mands Ret er dog fra HERREN.

Marami ang nagsisihanap ng lingap ng pinuno: nguni't ang kahatulan ng tao ay nagmumula sa Panginoon.

Urettens Mand er retfærdiges Gru, hvo redeligt vandrer, gudløses Gru.

Ang di ganap na tao ay karumaldumal sa matuwid: at ang matuwid sa lakad ay karumaldumal sa masama.