Psalms 104

Min sjæl, lov Herren! Herren min Gud, du er såre stor! Du er klædt i Højhed og Herlighed,
Błogosław, duszo moja! Panu. Panie, Boże mój! wielceś jest wielmożnym; chwałę i ozdobę przyoblokłeś.
hyllet i Lys som en Kappe! Himlen spænder du ud som et Telt;
Przyodziałeś się światłością jako szatą; rozciągnąłeś niebiosa jako oponę.
du hvælver din Højsal i Vandene, gør Skyerne til din Vogn, farer frem på Vindens Vinger;
Któryś zasklepił na wodach pałace swoje; który używasz obłoków miasto wozów; który chodzisz na skrzydłach wiatrowych;
Vindene gør du til Sendebud, Ildsluer til dine Tjenere!
Który czynisz duchy posłami swymi; ty czynisz sługi swe ogniem pałającym.
Du fæsted Jorden på dens Grundvolde, aldrig i Evighed rokkes den;
Ugruntowałeś ziemię na słupach jej, tak, że się nie poruszy na wieki wieczne.
Verdensdybet hylled den til som en Klædning, Vandene stod over Bjerge.
Przepaścią jako szatą przyodziałeś ją był, tak, że wody stały nad górami.
For din Trusel flyede de, skræmtes bort ved din Tordenrøst,
Na zgromienie twojerozbiegły się, a na głos pogromu twego prędko zuciekały.
for op ad Bjerge og ned i Dale til det Sted, du havde beredt dem;
Wstąpiły góry, zniżyły się doliny na miejsce, któreś im założył.
du satte en Grænse, de ej kommer over, så de ikke igen skal tilhylle Jorden.
Zamierzyłeś im kres, aby go nie przestępowały, ani się wracały na okrycie ziemi.
Kilder lod du rinde i Dale, hen mellem Bjerge flød de;
Który wypuszczasz źródła po dolinach, aby płynęły między górami,
de læsker al Markens Vildt, Vildæsler slukker deres Tørst;
A napój dawały wszystkiemu zwierzowi polnemu; a z nich gaszą leśne osły pragnienie swoje.
over dem bygger Himlens Fugle, mellem Grenene lyder deres Kvidder.
Przy nich mieszka ptastwo niebieskie, a z pośród gałązek głos wydaje.
Fra din Højsal vander du Bjergene, Jorden mættes fra dine Skyer;
Który pokrapiasz góry z pałaców swoich, aby się z owoców spraw twoich nasycała ziemia.
du lader Græs gro frem til Kvæget og Urter til Menneskets Tjeneste, så du frembringer Brød af Jorden
Za twoją sprawą rośnie trawa dla bydła, a zioła na pożytek człowieczy; ty wywodzisz chleb z ziemi:
og Vin, der glæder Menneskets Hjerte, og lader Ansigtet glinse af Olie, og Brødet skal styrke Menneskets Hjerte.
I wino, które uwesela serce człowiecze, od którego się lśni twarz jako od oleju; i chleb, który zatrzymuje żywot ludzki.
HERRENs Træer bliver mætte, Libanons Cedre, som han har plantet,
Nasycone bywają i drzewa Pańskie, i cedry Libanu, których nasadził;
hvor Fuglene bygger sig Rede; i Cypresser har Storken sin Bolig.
Na których ptaki gniazda swe mają, i bocian na jedlinach ma dom swój.
Højfjeldet er for Stenbukken, Klipperne Grævlingens Tilflugt.
Góry wysokie dzikim kozom, a skały są ucieczką królikom.
Du skabte Månen for Festernes Skyld, Solen kender sin Nedgangs Tid;
Uczynił miesiąc dla pewnych czasów, a słońce zna zachód swój.
du sender Mørke, Natten kommer, da rører sig alle Skovens Dyr;
Przywodzisz ciemność, i bywa noc, w którą wychodzą wszystkie zwierzęta leśne.
de unge Løver brøler efter Rov, de kræver deres Føde af Gud.
Lwięta ryczą do łupu, i szukają od Boga pokarmu swego.
De sniger sig bort, når Sol står op, og lægger sig i deres Huler;
Lecz gdy słońce wznijdzie, zaś się zgromadzają, i w jamach swoich kładą się.
Mennesket går til sit Dagværk, ud til sin Gerning, til Kvæld falder på.
Tedy wychodzi człowiek do roboty swojej, i do pracy swojej aż do wieczora.
Hvor mange er dine Gerninger, HERRE, du gjorde dem alle med Visdom; Jorden er fuld af, hvad du har skabt!
O jakoż wielkie są sprawy twoje, Panie! te wszystkie mądrześ uczynił, a napełniona jest ziemia bogactwem twojem.
Der er Havet, stort og vidt, der vrimler det uden Tal af Dyr, både små og store;
W morzu zaś wielkiem i bardzo szerokiem, tam są płazy, którym nie masz liczby, i zwierzęta małe i wielkie.
Skibene farer der, Livjatan, som du danned til Leg deri.
Po niem okręty przechodzą, i wieloryb, któregoś ty stworzył, aby w niem igrał.
De bier alle på dig, at du skal give dem Føde i Tide;
Wszystko to na cię oczekuje, abyś im dał pokarm czasu swego.
du giver dem den, og de sanker, du åbner din Hånd, og de mættes med godt.
Gdy im dajesz, zbierają; gdy otwierasz rękę twoję, nasycone bywają dobremi rzeczami.
Du skjuler dit Åsyn, og de forfærdes; du tager deres Ånd, og de dør og vender tilbage til Støvet;
Lecz gdy ukrywasz oblicze twoje, trwożą sobą; gdy odbierasz ducha ich, giną, i w proch się swój obracają.
du sender din Ånd, og de skabes, Jordens Åsyn fornyer du.
Gdy wysyłasz ducha twego, stworzone bywają, i odnawiasz oblicze ziemi.
HERRENs Herlighed vare evindelig, HERREN glæde sig ved sine Værker!
Niechajże będzie chwała Pańska na wieki; niech się rozweseli Pan w sprawach swoich.
Et Blik fra ham, og Jorden skælver, et Stød fra ham, og Bjergene ryger
On gdy wejrzy na ziemię, zadrży; dotknie się gór, a zakurzą się.
Jeg vil synge for HERREN, så længe jeg lever, lovsynge min Gud, den Tid jeg er til.
Będę śpiewał Panu za żywota mego; będę śpiewał Bogu memu, póki mię staje.
Min Sang være ham til Behag, jeg har min Glæde i HERREN.
O nim będzie wdzięczna mowa moja, a ja się rozweselę w Panu.
Måtte Syndere svinde fra Jorden og gudløse ikke mer være til! Min Sjæl, lov HERREN! Halleluja!
Oby byli wytraceni grzesznicy z ziemi, a niezbożnych aby już nie było! Błogosław, duszo moja! Panu. Halleluja.