Job 21

Så tog Job til Orde og svarede:

A odpowiadając Ijob rzekł:

"Hør dog, hør mine Ord, lad det være Trøsten, I giver!

Słuchajcież z pilnością słów moich, a będzie mi to od was pociechą.

Find jer nu i, at jeg taler, siden kan I jo håne!

Znoście mię, a ja będę mówił; a gdy domówię, naśmiewajcie się.

Gælder min Klage Mennesker? Hvi skulde jeg ej være utålmodig?

Izaż do człowieka obracam narzekanie moje? a ponieważ mam o co, jakoż się niema trapić duch mój?

Vend jer til mig og stivn af Rædsel, læg Hånd på Mund!

Wejrzyjcież na mię, a zdumiewajcie się, a połóżcie rękę na usta wasze.

Jeg gruer, når jeg tænker derpå, mit Legeme gribes af Skælven:

Bo co sobie wspomnę, tedy się lękam, a strach zdejmuje ciało moje.

De gudløse, hvorfor lever de, bliver gamle, ja vokser i Kraft?

Przeczże niepobożni żyją, starzeją się, i wzmagają się w bogactwa?

Deres Æt har de blivende hos sig, deres Afkom for deres Øjne;

Nasienie ich trwałe jest przed obliczem ich z nimi, a rodzina ich przed oczyma ich.

deres Huse er sikre mod Rædsler, Guds Svøbe rammer dem ikke;

Domy ich bezpieczne od strachu, a niemasz rózgi Bożej nad nimi.

ej springer deres Tyr forgæves, Koen kælver, den kaster ikke;

Byk ich przypuszczon bywa, a nie traci nasienia; krowa ich rodzi, a nie pomiata.

de slipper deres Drenge ud som Får, deres Børneflok boltrer sig ret;

Wypuszczają maluczkie dziatki swoje jako trzodę, a synowie ich wyskakują.

de synger til Pauke og Citer, er glade til Fløjtens Toner;

Wykrzykają przy bębnie i przy harfie, a weselą się przy głosie muzyki.

de lever deres Dage i Lykke og synker med Fred i Dødsriget,

Trawią w dobrem dni swoje, a we mgnieniu oka do grobu zstępują.

skønt de siger til Gud: "Gå fra os, at kende dine Veje er ikke vor Lyst!

Którzy mawiają Bogu: Odejdź od nas; bo dróg twoich znać nie chcemy.

Den Almægtige? Hvad han? Skal vi tjene ham? Hvad Gavn at banke på hos ham?"

Któż jest Wszechmocny, abyśmy mu służyli? a cóż nam to pomoże, choćbyśmy mu się modlili?

Er ej deres Lykke i deres Hånd og gudløses Råd ham fjernt?

Ale oto, dobra ich nie są w rękach ich; przetoż rada niepobożnych daleka jest odemnie.

Når går de gudløses Lampe ud og når kommer Ulykken over dem? Når deler han Loddet ud i sin Vrede,

Częstoż pochodnia niepobożnych gaśnie? a zginienie ich przychodzi na nich? Oddziela im Bóg boleści w gniewie swoim.

så de bliver som Strå for Vinden, som Avner, Storm fører bort?

Stawają się jako plewa przed wiatrem, i jako perz, który wicher porywa.

Gemmer Gud hans Ulykkeslod til hans Børn? Ham selv gengælde han, så han mærker det,

Bo Bóg chowa synom jego pomstę jego; nadgradza mu, aby to poczuł.

lad ham selv få sit Vanheld at se, den Almægtiges Vrede at drikke!

Oglądają oczy jego nieszczęście swoje, a z popędliwości Wszechmocnego pić będzie.

Thi hvad bryder han sig siden om sit Hus, når hans Måneders Tal er udrundet?

Co za staranie jego o domu jego po nim, gdyż liczba miesięcy jego umniejszona jest?

Kan man vel tage Gud i Skole, ham, som dømmer de højeste Væsner?

Izali Boga kto nauczy umiejętności, gdyż on wysokich sądzi?

En dør jo på Lykkens Tinde, helt tryg og så helt uden Sorger:

Ten umiera w doskonałej sile swojej, gdy zewsząd bezpieczny i spokojny jest;

hans Spande er fulde af Mælk, hans Knogler af saftig Marv;

Gdy piersi jego pełne są mleka, a szpik kości jego odwilża się,

med bitter Sjæl dør en anden og har aldrig nydt nogen Lykke;

Inny zaś umiera w gorzkości ducha, który nie jadał z uciechą.

de lægger sig begge i Jorden, og begge dækkes af Orme!

Spólnie w prochu leżeć będą, a robaki ich okryją.

Se, jeg kender så vel eders Tanker og de Rænker, I spinder imod mig,

Oto ja znam myśli wasze i zamysły, które przeciwko mnie złośliwie zmyślacie.

når I siger: "Hvor er Stormandens Hus og det Telt, hvor de gudløse bor?"

Bo mówicie: Gdzież jest dom książęcy? gdzie namiot przybytków niepobożnych?

Har I aldrig spurgt de berejste og godkendt deres Beviser:

Izaliście nie pytali podróżnych? a znaków ich izali znać nie chcecie?

Den onde skånes på Ulykkens Dag og frelses på Vredens Dag.

Że w dzień zatracenia zły zachowany bywa, w dzień, którego gniew przywiedziony bywa.

Hvem foreholder ham vel hans Færd, gengælder ham, hvad han gør?

Któż mu oznajmi w oczy drogę jego? a to, co czynił, kto mu odpłaci?

Til Graven bæres han hen, ved hans Gravhøj holdes der Vagt;

Wszakże i on do grobów zaprowadzony będzie, a w kupie umarłych zawżdy zostanie.

i Dalbunden hviler han sødt, Alverden følger så efter, en Flok uden Tal gik forud for ham.

Słodnieją mu bryły grobowe, i ciągnie za sobą wszystkich ludzi; a tych, którzy go poprzedzili, niemasz liczby.

Hvor tom er den Trøst, som I giver! Eders Svar - kun Svig er tilbage!

Jakoż mię tedy próżno cieszycie, gdyż w odpowiedziach waszych zostaje kłamstwo?