Job 36

Og videre sagde Elihu:

I korero ano a Erihu, i mea,

Bi nu lidt, jeg har noget at sige dig, thi end har jeg Ord til Forsvar for Gud.

Tukua ahau, kia iti nei, a ka whakaatu ahau ki a koe; he kupu ano hoki aku mo ta te Atua.

Jeg vil hente min Viden langvejsfra og skaffe min Skaber Ret;

Ka tikina atu e ahau toku mohio i tawhiti, ka whakatikaia e ahau ta toku Kaihanga.

thi for vist, mine Ord er ikke Opspind, en Mand med fuldkommen Indsigt har du for dig.

E kore rawa hoki aku kupu e teka: tenei kei a koe te tangata kua tino nui tona matauranga.

Se, Gud forkaster det stive Sind,

Nana, he pakari te Atua, e kore ano ia e whakahawea: pakari tonu te kaha o tona matauranga.

den gudløse holder han ikke i Live; de arme lader han få deres Ret,

E kore te tangata kino e whakaorangia e ia; mana te hunga mate e whiwhi ai ki nga mea e tika ana ma ratou.

fra retfærdige vender han ikke sit Blik, men giver dem Plads for stedse hos Konger på Tronen i Højhed.

E kore e mutu tana titiro ki te tangata tika; engari ka whakanohoia ngatahitia ratou e ia me nga kingi ki runga ki te torona ake ake, a ka whakanekehia ake hoki ratou.

Og hvis de bindes i Lænker, fanges i Nødens Bånd,

Ki te mea kua herea ratou ki te mekameka, mau pu i te rahiri, ara i nga mate,

så viser han dem deres Gerning, deres Synder, at de hovmodede sig,

Na ka whakakitea e ia ki a ratou ta ratou mahi, me o ratou he, i mea ai ratou i nga mea whakapehapeha.

åbner deres Øre for Tugt og byder dem vende sig bort fra det onde.

Ka whakapuaretia ano e ia o ratou taringa ki te ako, a ka ki kia hoki i te kino.

Hvis de så hører og bøjer sig, da ender de deres Dage i Lykke, i liflig Fryd deres År.

Ki te rongo ratou, a ka mahi ki a ia, ka pau o ratou ra i runga i te pai, o ratou tau i runga i nga ahuareka.

Men hører de ikke, falder de for Sværd og opgiver Ånden i Uforstand.

Otira ki te kore ratou e rongo, ka ngaro ratou i te hoari, hemo iho ratou, kahore hoki he matauranga.

Men vanhellige Hjerter forbitres; når han binder dem, råber de ikke om Hjælp;

Ko te hunga whakaponokore o ratou ngakau, puranga rawa i a ratou te riri; kahore a ratou karanga awhina ina herea ratou e ia.

i Ungdommen dør deres Sjæl, deres Liv får Mandsskøgers Lod.

Ka mate ratou i te taitamarikitanga, a ka ngaro to ratou ora i roto i te hunga poke.

Den elendige frelser han ved hans Elende og åbner hans Øre ved Trængsel.

Ko tana he whakaora i te rawakore ina mate, e whakapuaretia ana e ia o ratou taringa ina tukinotia.

Men dig har Medgangen lokket, du var i Fred for Ulykkens Gab; ingen Trængsel indjog dig Skræk, fuldt var dit Bord af fede Retter.

Ae ra, me koe ano, tera koe e riro i a ia i roto i te kuititanga ki te wahi whanui; a ki tonu i te ngako te mea e whakatakotoria ki runga ki tau tepu.

Den gudløses som kom til fulde over dig, hans retfærdige Dom greb dig fat.

Otiia ki tonu koe i te tikanga a te tangata kino; a mau pu koe i nga tikanga, i te whakarite whakawa.

Lad dig ikke lokke af Vrede til Spot eller Bødens Storhed lede dig vild!

Na i te mea he riri tenei, kia tupato kei riro koe i te nui o au rawa; aua hoki koe e whakapeautia e te nui o te utu.

Kan vel dit Skrig gøre Ende på Nøden, eller det at du opbyder al din Kraft?

E ranea ranei ou rawa, e kore ai koe e taka he? nga uaua katoa ranei o tou kaha?

Ej må du længes efter Natten, som. opskræmmer Folkeslag der, hvor de er;

Kaua e hiahiatia te po, te wa e riro ai nga tangata i runga i to ratou whai.

var dig og vend dig ikke til Uret, så du foretrækker ondt for at lide.

Kia tupato, kaua e tahuri ki te kino; ki tau hoki he pai ake tenei i nga mate.

Se, ophøjet er Gud i sin Vælde, hvo er en Lærer som han?

Nana, ko te Atua, ko tona kaha hei whakanui, ko wai te kaiwhakaako hei rite mona?

Hvo foreskrev ham hans Vej, og hvo turde sige: "Du gjorde Uret!"

Ko wai te kaitohutohu i te ara mona? Ko wai hei mea, Kua he tau mahi?

Se til at ophøje hans Værk, som Mennesker priser i Sang!

Kia mahara kia whakanuia e koe tana mahi, e waiatatia nei e te tangata.

Alle Mennesker ser det med Fryd, skønt dødelige skuer det kun fra det fjerne.

Kua tirohia nei e nga tangata katoa e matakitakina mai nei e te tangata i tawhiti.

Se, Gud er ophøjet, kan ikke ransages, Tal på hans År kan ikke fides.

Nana, he nui te Atua, e kore ano e mohiotia e tatou; e kore ano hoki te maha o ona tau e taea te rapu atu.

Thi Dråber drager han ud af Havet, i hans Tåge siver de ned som Regn,

Ko ia nei hei ngongo ake i nga pata wai, ka tauia i tona kohu hei awha:

og Skyerne lader den strømme og dryppe på mange Folk.

Ka ringihia iho nei e nga kapua, a ka maturuturu nui ki runga ki te tangata.

Hvo fatter mon Skyernes Vidder eller hans Boligs Bulder?

Ae ra, e mohiotia ana ranei e tetahi nga horahanga o nga kapua, te ngangau o tona tapenakara?

Se, han breder sin Tåge om sig og skjuler Havets Rødder;

Nana, e horahia ana e ia tona marama a tawhio noa i a ia; e hipokina ana hoki e ia te takere o te moana.

Thi dermed nærer han Folkene, giver dem Brød i Overflod;

Ko ana mea hoki ena hei whakawa mo nga iwi, nui tonu te kai e homai ana e ia.

han hyller sine Hænder i Lys og sender det ud imod Målet;

E hipokina ana e ia ona ringa ki te uira, a whakahaua iho e ia te wahi e pa atu ai.

hans Torden melder hans Komme, selv Kvæget melder hans Optræk.

Hei kaiwhakaatu i a ia tona haruru, e waitohu ana hoki ki nga kararehe i te tupuhi meake puta mai.